Rozbieżności hybrydowe – nowe wyzwanie dla spółek w zeznaniu rocznym za 2021 r.

W składanym do 30 czerwca CIT-8 po raz pierwszy trzeba uwzględnić obowiązujące od półtora roku regulacje. Ich zastosowanie może skutkować wyłączeniem istotnych kwot z kosztów uzyskania przychodów. Ryzyko to obejmuje odsetki, wynagrodzenie za usługi, a w szczególnych przypadkach - praktycznie wszystkie pozycje kosztowe

Przepisy o przeciwdziałaniu powstawaniu rozbieżności hybrydowych w Polsce weszły w życie 1 stycznia 2021 r. i stanowią implementację dyrektywy Rady (UE) 2017/952 z 29 maja 2017 r. zmieniającej dyrektywę (UE) 2016/1164 w zakresie rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich (Dz.Urz. UE z 2017 r. L 144, s. 1; tzw. dyrektywa ATAD 2). Analogiczne regulacje obowiązują w pozostałych państwach Unii Europejskiej, a także w niektórych innych krajach, np. Wielkiej Brytanii i Australii. Celem tych przepisów jest przeciwdziałanie podwójnemu odliczaniu świadczeń lub ich odliczaniu bez korespondującego rozpoznania w przychodach - jeżeli następuje to w wyniku odmiennej klasyfikacji podatkowej podmiotu lub innej kwalifikacji świadczenia w co najmniej dwóch krajach. Zjawiska te mogą wystąpić zarówno na poziomie polskiej spółki, jak i na kolejnych etapach transakcji lub na kolejnych poziomach struktury. Co więcej, rozbieżności hybrydowe u polskich podatników mogą powstać bez ich aktywnego udziału lub wiedzy. Tymczasem niezależnie od tych okoliczności polscy podatnicy mogą być zobowiązani do zastosowania przepisów przeciwdziałających rozbieżnościom hybrydowym, a wówczas muszą np. wyłączyć część wydatków z kosztów uzyskania przychodów. Równocześnie przepisy są nieprecyzyjne i budzą praktyczne wątpliwości. Niestety praktyka interpretacyjna w tym zakresie jest bardzo uboga i pomimo stosowania przepisów już przez półtora roku dostępne jest jedynie kilka interpretacji indywidualnych dotyczących tych regulacji.