Jak prowadzić księgi pomocnicze dotyczące rozrachunków z pracownikami

PROBLEM

RADA

Ewidencja wynagrodzeń w Państwa przypadku może być uznana za prowadzoną prawidłowo, gdy program kadrowo-płacowy pełni funkcję ksiąg pomocniczych (ewidencji analitycznej) dla syntetycznego konta 230 „Rozrachunki z pracownikami”. Program będzie pełnił taką funkcję, gdy tworzy imienną ewidencję wynagrodzeń dla poszczególnych pracowników (naliczeń memoriałowych i faktycznych wypłat) zapewniającą uzyskanie informacji z całego okresu zatrudnienia, w tym informację o saldzie zobowiązań wobec pracownika.

UZASADNIENIE

Ustawa o rachunkowości wskazuje (art. 16), że konta ksiąg pomocniczych powinny zawierać zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Zapisy i salda ksiąg pomocniczych powinny być uzgodnione z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.

WAŻNE!

Zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych (czyli ewidencji analitycznej) oraz ich powiązania z kontami księgi głównej (czyli ewidencją syntetyczną) jednostka powinna ustalić w swojej polityce rachunkowości (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3a ustawy o rachunkowości).

Księgi pomocnicze mogą być prowadzone jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), czy też komputerowych zbiorów danych. Co najmniej na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych należy sporządzić zestawienia obrotów i sald wszystkich kont ksiąg pomocniczych (art. 18 ust. 2).

Księgi pomocnicze dla rozrachunków z pracownikami