Artykuł
4. Najnowsze orzecznictwo
Firma, która w wyniku pomyłki wystawiła fakturę na zbyt niską kwotę i przekazała kontrahentowi jej korektę, nie może jej ująć w ewidencji za bieżący okres. Konieczna jest korekta deklaracji za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy, czyli ten, w którym była wystawiona faktura - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 listopada 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1516/07).
4.1. Korekty faktur związane z pomyłkami przy ich wystawianiu nie mogą być ujmowane na bieżąco
Spółka zawarła umowy najmu z kontrahentami, z których wynikało, że faktury będą wystawiane w terminie miesiąca, a płatność nastąpi w ciągu 30 dni od daty ich wystawienia. Po pewnym czasie spółka zorientowała się, że część faktur opiewa na zbyt niską kwotę. Powstała wątpliwość, czy wystawione korekty zwiększające sprzedaż należy księgować w bieżącym okresie, jak to zrobiła spółka. Zwróciła się więc do urzędu skarbowego z wnioskiem o interpretację.
Urząd nakazał skorygowanie VAT za miesiąc, w którym wystawiono faktury na zaniżone kwoty. Interpretację podtrzymała Izba Skarbowa, stwierdzając, że moment ujęcia faktury korygującej zależy od przyczyny jej wystawienia. Jeśli opiewała ona na zbyt niską kwotę, to trzeba ją ująć w deklaracji za miesiąc, którego korekta dotyczy. Tę decyzję spółka zaskarżyła do WSA. Zarzuciła w niej naruszenie § 16 i 17 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. dotyczącego wystawiania faktur (Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Zdaniem spółki nie ma przepisu wskazującego, że moment ujęcia faktury korygującej zależy od powodu jej wystawienia.
Sąd skargę oddalił. Stwierdził, że podstawą opodatkowania jest obrót, czyli w tym przypadku kwota należna z tytułu umowy najmu. Nie ma znaczenia, że faktura została wystawiona na zaniżoną kwotę - podatnik i tak powinien w deklaracji wykazać VAT od należności wynikającej z umowy. Wynika to z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT, w myśl którego obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia na terytorium Polski usług najmu powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.
