Artykuł
3. Najnowsze interpretacje urzędowe
Dostawa gruntów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu VAT stawką 22%. Co należy jednak zrobić, gdy tylko część sprzedawanego gruntu jest z prawem zabudowy. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez organy podatkowe należy w ramach transakcji wyodrębnić część nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę i opodatkować ją stawką 22%. Sprzedaż pozostałej części gruntu nieprzeznaczonej pod zabudowę jest zwolniona z VAT. Ważne jest, że sprzedawca, ustalając status gruntu na dzień powstania obowiązku podatkowego, powinien skorzystać z wszelkich dostępnych w tym zakresie informacji. Takie stanowisko zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piasecznie. Przedstawiamy fragment pisma w tej sprawie. Pismo w pełnym brzmieniu jest dostępne w archiwum czasopisma na stronie internetowej „MONITORA księgowego” www.mk.infor.pl
3.1. Jak opodatkować grunt przeznaczony pod zabudowę tylko w części
(...) W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...) zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Powyższe oznacza, że z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwolnione zostały m.in. grunty rolne, leśne, pod stawami. Natomiast dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki określonej w art. 41 ust. 1 ustawy, tj. 22%. Z przytoczonego wyżej uregulowania wynika, że od przeznaczenia gruntu zależy, czy jego dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy jest zwolniona. Opodatkowaniu podatkiem podlegają więc również grunty, które potencjalnie będą traktowane jak tereny budowlane. Dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania nieruchomości najważniejsze jest ustalenie przeznaczenia sprzedawanego gruntu. Przepisy ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazują wprost, w oparciu o jakie dokumenty należy określić przeznaczenie gruntu. W tej kwestii posiłkowo należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenia inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Natomiast dla terenu nieobjętego planem, w celu określenia jego charakteru, należy wykorzystać inne informacje będące w posiadaniu Gminy, np.: przeznaczenie gruntu, projekt sposobów zagospodarowania w obowiązującym stadium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Dla opodatkowania dostawy gruntu podatkiem od towarów i usług decydujące znaczenie ma przeznaczenie gruntu w dniu powstania obowiązku podatkowego, tj. w momencie podpisania aktu notarialnego, na podstawie którego następuje zbycie gruntu. (...)
