Czy amortyzować niskocenne składniki

Klient w polityce rachunkowości ma zapis, że składniki majątku spełniające definicję środków trwałych o wartości początkowej: 1) do 3500 zł ‒ będą odpisywane w koszty zużycia materiałów w momencie oddania do używania, 2) od 3500 zł do 10 000 zł ‒ będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz będą amortyzowane jednorazowo w miesiącu oddania do użytkowania tego środka trwałego, 3) powyżej 10 000 zł będą amortyzowane. Przeanalizowano zapisy w księgach i stwierdzono, że w I półroczu tego roku klient zakupił bardzo dużo składników o niskiej wartości. Dlatego zastanawiamy się, czy powinniśmy zacząć je amortyzować bez względu na ich wartość.

Środki trwałe to składniki aktywów, których przewidywany okres użytkowania jest dłuższy niż 12 miesięcy. Ustawa o rachunkowości (dalej: u.r.) wprowadza warunek kompletności i zdatności do użytkowania, aby móc określić, od którego momentu należy rozliczać wartość początkową w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne. Z kolei warunek przeznaczenia na własne potrzeby wynika z konieczności odróżnienia ich od inwestycji.