Pomoc dla pracowników poszkodowanych na skutek zjawisk pogodowych – skutki podatkowe udzielenia zapomogi

Wielu pracodawców decyduje się na okazanie pomocy pracownikom, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji na skutek nawałnic, gradu czy innych nieprzewidzianych zjawisk pogodowych. Pomoc ta może polegać na udzieleniu tzw. zapomogi pieniężnej (zob. definicja). Przedstawiamy, jakie są skutki podatkowe udzielenia tej pomocy dla pracodawcy i pracownika.

Definicja

Zapomoga pieniężna (losowa) - bezzwrotna pomoc finansowa w postaci jednorazowego świadczenia pieniężnego mającego na celu wsparcie finansowe osoby, która z przyczyn od siebie niezależnych znalazła się w trudnej sytuacji życiowej; najczęściej dotyczy ona konsekwencji trudnych do przewidzenia zdarzeń losowych np. choroby czy klęski żywiołowej.

Zapomoga w kosztach pracodawcy

Udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej i finansowej (zatem także przyznawanie zapomóg pracowniczych) - to działalności o charakterze socjalnym (zob. art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych). Pracodawcy udzielający zapomóg powinni odróżnić dwie sytuacje. Pierwsza to ta, w której udzielają pomocy z ZFŚS, a druga to ta, w której pomoc udzielana jest z ich środków obrotowych. Źródło finansowania wypłacanej zapomogi decyduje bowiem o sposobie jej opodatkowania.

Działalność socjalna pracodawcy na rzecz pracownika, także w formie rzeczowej lub pieniężnej pomocy materialnej, jest z reguły finansowana z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W związku z tym, iż odpis na ów fundusz obciąża w całości koszty podatkowe (na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b updop oraz art. 23 ust. 1 pkt 7 lit. b updof), pracodawca zyskuje możliwość pośredniego zrekompensowania udzielonej pomocy. Ustawy o podatku dochodowym nie pozwalają bowiem na bezpośrednie rozliczanie w kosztach wydatków poniesionych na działalność socjalną realizowaną w ramach ZFŚS.