Najnowsze orzecznictwo. Wymogi formalne skargi kasacyjnej

Pełnomocnik Elżbiety Ch. wniósł do Sądu Najwyższego - Izba Pracy skargę kasacyjną od wyroku sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń. Sąd Najwyższy odrzucił ją z powodu braku formalnego, tj. braku wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Kwestionowane przez Elżbietę Ch. przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego nakazują odrzucenie skargi kasacyjnej m.in. w przypadku, gdy nie zawiera ona określonych elementów. Wśród nich znajduje się wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Zdaniem skarżącej odrzucenie skargi z uwagi na brak wniosku i uzasadnienia jest rozwiązaniem nieadekwatnie krzywdzącym dla strony wnoszącej o kasację, a kwestionowany przepis wprowadza niedopuszczalne ograniczenia w korzystaniu z konstytucyjnych wolności i praw, tj. sankcję z tytułu niedopełnienia wymogów formalnych. Wprowadzenie nadmiernych, nieuzasadnionych w stosunku do celu regulacji, wymogów formalnych prowadzi do naruszenia prawa do sądu.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 398 § 2 i 3 w związku z art. 398 § 1 pkt 3 powyższej ustawy w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie - bez wezwania do usunięcia braków - skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań określonych w art. 398 § 1 pkt 3 powołanej ustawy, jest niezgodny z Konstytucją.