Zaliczka na poczet usługi turystycznej podlega VAT – wyrok TSUE

Obowiązek podatkowy dla zaliczek wpłacanych na poczet usługi turystycznej opodatkowanej od marży powstaje w momencie jej wpłaty. Jeśli biuro w chwili wpłaty zaliczki nie zna faktycznych kosztów, marża może być ustalona na podstawie oszacowania faktycznych kosztów całkowitych, jakie biuro to ostatecznie poniesie. Wyrok TSUE z 19 grudnia 2018 r. w sprawie C‑422/17 Szef Krajowej Administracji Skarbowej przeciwko Skarpa Travel sp. z o.o. kończy kilkuletni spór podatników z organami podatkowymi na temat opodatkowania zaliczek na poczet usług turystycznych. Niestety, sąd zajął stanowisko niekorzystne dla podatników.

1) Artykuły 65 i 306-310 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r., należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy biuro podróży, podlegające procedurze szczególnej przewidzianej w tych art. 306-310, pobiera zaliczkę na poczet zapłaty za usługi turystyczne, które będzie świadczyć turyście, podatek od wartości dodanej (VAT) jest wymagalny, zgodnie z owym art. 65, w chwili otrzymania wspomnianej zaliczki, pod warunkiem że w chwili tej świadczone usługi turystyczne są precyzyjnie określone.