Jak rozliczyć wewnątrzwspólnotowe nabycie środka trwałego w walucie obcej poprzedzone zaliczką przekazaną unijnemu dostawcy

Często zdarza się, że firma dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia środka trwałego, wpłacając uprzednio w tym celu zaliczkę w walucie obcej. W artykule tym wskazujemy, jak prawidłowo wyceniać podatkowo i rachunkowo zarówno wpłaconą zaliczkę, jak i pozostałą kwotę wpłaconą po zrealizowaniu dostawy środka trwałego oraz w jaki sposób powstające różnice kursowe korygują jego wartość początkową.

Zakup środka trwałego poprzedzonego zaliczką - skutki w podatku dochodowym.

Dla celów podatku dochodowego zakup środka trwałego dokonany w ramach WNT rozlicza się tak samo jak zakup krajowy, z tą różnicą, że jego wartość należy przeliczyć na złote po odpowiednim kursie waluty obcej. W takim przypadku zarówno faktura stwierdzająca zakup środka trwałego, jak i zapłata (w tym przekazana zaliczka) są wyrażone w walucie obcej.

W tym celu fakturę dokumentującą WNT należy przeliczyć na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu (art. 11a ust. 2 updof lub art. 15 ust. 1 updop). Dniem poniesienia kosztu wyrażonego w walucie obcej, w sytuacji gdy koszt jest udokumentowany fakturą lub rachunkiem, jest dzień wystawienia faktury lub rachunku. Oznacza to, że jeżeli faktura stwierdzająca zakup towaru (środka trwałego) w ramach WNT jest wystawiona w walucie obcej, to do jej przeliczenia na złote należy zastosować kurs średni waluty ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury przez zagranicznego dostawcę.