Jak przebiega ewidencja księgowa ulgi na złe długi w księgach rachunkowych wierzyciela

W obrocie gospodarczym występują sytuacje, w których podatnik (wierzyciel) wystawił fakturę za towar lub usługę, odprowadził do urzędu skarbowego podatek VAT należny od tej sprzedaży, a następnie bezskutecznie czeka na zapłatę od dłużnika. Natomiast dłużnik czerpie korzyści z dysponowania nabytym towarem lub wyświadczonej usługi pomimo braku zapłaty za nie, a także poprzez odliczenie podatku naliczonego z otrzymanej faktury obniża swoje zobowiązanie wobec urzędu skarbowego. W takim przypadku warto pamiętać, że wierzycielowi przysługuje prawo do korekty podatku należnego, dokonanej w związku z brakiem zapłaty ze strony dłużnika, powszechnie określanej mianem „ulgi na złe długi”.

1. Warunki skorzystania z ulgi na złe długi przez wierzyciela

Podatnik (wierzyciel), który rozliczył VAT od należności, której faktycznie nie otrzymał, ma możliwość „odzyskania” podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT. Wierzyciel (podatnik) może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona, tzn. wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni, licząc od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Uprawnienie do skorygowania VAT dotyczy również wierzytelności częściowo nieuregulowanej przez dłużnika. Wówczas wierzyciel dokonuje korekty VAT przypadającej na część nieuregulowanej kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.