JAK KORZYSTAĆ Z MIĘDZYNARODOWEGO STANDARDU RACHUNKOWOŚCI NR 36 W CELU USTALENIA UTRATY WARTOŚCI AKTYWÓW TRWAŁYCH

1. Wstęp

Sporządzając sprawozdania finansowe, księgowi coraz częściej mają do czynienia nie tylko z polskimi, ale również z międzynarodowymi regulacjami rachunkowymi. Wynika to z tego, że ustawa o rachunkowości¹ dopuszcza (art. 10), by w sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy, przyjmując zasady (politykę) rachunkowości, jednostki stosowały Krajowe Standardy Rachunkowości wydane przez Komitet Standardów Rachunkowości, a w przypadku ich braku - Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.

Dobrym przykładem możliwości skorzystania z uregulowań międzynarodowych jest kwestia utraty wartości aktywów. Ponieważ przepisy ustawy o rachunkowości nie zawie- rają szczegółowych wskazówek, kiedy następuje utrata wartości aktywów i jak ją mie- rzyć (a nie ma jeszcze Krajowego Standardu Rachunkowości poświęconego zagadnie- niu utraty aktywów), pozostaje - zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o rachunkowości - możliwość skorzystania z Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 36 „Utrata war- tości aktywów”.

2. Co reguluje MSR nr 36

MSR nr 36 „Utrata wartości aktywów” reguluje:

l zasady ustalania, czy dany składnik (grupa aktywów) utracił swoją wartość,

l procedury ewentualnego wyliczenia odpisu aktualizującego wartość składnika (grupy) aktywów,

l warunki, kiedy jednostka gospodarcza powinna odwrócić odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości,

l zakres informacji, które w związku z utratą wartości należy ujawnić.

3. Co może tracić na wartości - według MSR nr 36

MSR nr 36 nie obejmuje (jakby mogła sugerować nazwa standardu) wszystkich aktywów. Z zakresu MSR wyłączono aktywa, których utrata wartości uregulowana została w osobnych standardach. MSR nr 36 nie podlegają:

l zapasy (kwestię utraty ich wartości reguluje MSR nr 2 „Zapasy”),

l aktywa powstające w wyniku realizacji umów o budowę (MSR nr 11 wymaga ustalenia wartości odzyskiwalnej, aczkolwiek nie stosuje się tu dyskontowania),

l aktywa z tytułu odroczonego podatku (w tym przypadku ma zastosowanie MSR nr 12 „Podatek dochodowy”),

aktywa z tytułu świadczeń pracowniczych (tu zastosowanie ma MSR nr 19 „Świadczenia pracownicze”),