Jak ewidencjonować leasing zwrotny

Leasing zwrotny (ang. Sale-and-Lease-Back) oznacza transakcję, w której obecny właściciel środka trwałego sprzedaje go i jednocześnie zawiera umowę leasingu tego środka. Zasady ewidencji księgowej podajemy w uzasadnieniu.

W obrocie gospodarczym funkcjonuje forma leasingu znana na rynku pod nazwą „leasing zwrotny”. Może on przybierać postać leasingu zarówno operacyjnego, jak i finansowego. Aby zrozumieć funkcjonowanie leasingu zwrotnego, przypomnijmy, że gdy jest on oparty na umowie leasingu operacyjnego, to charakteryzuje się tym, że zarówno ponoszone ryzyko, jak i uzyskane korzyści wynikające z prawa własności do wydzierżawionego środka trwałego pozostają przy właścicielu, tj. finansującym (leasingodawcy). Finansujący wykazuje przekazany w leasing środek trwały w swoich księgach rachunkowych. Ponieważ jest jego właścicielem, dokonuje od niego odpisów amortyzacyjnych. Płatności z tytułu rat leasingowych są jego przychodem ze sprzedaży usług, a amortyzacja kosztem sprzedaży tych usług. Korzystający (leasingobiorca) ujmuje dzierżawiony środek trwały w ewidencji pozabilansowej jako obcy środek trwały. Należna właścicielowi rata leasingowa jest jego kosztem operacyjnym.