Artykuł
1. Opcje egzotyczne
W numerach 13-15 "Biuletynu Rachunkowości" zostały zaprezentowane przykłady pozycji i strategii opcyjnych oraz ich zastosowania. Przykłady te ilustrowały złożenia prostych opcji typu call i put, zwanych potocznie opcjami waniliowymi. Opcje te, ze względu na prostotę konstrukcji, są najczęściej wykorzystywane przez inwestorów. Jednak rozwój inżynierii finansowej przyniósł wiele bardziej zaawansowanych konstrukcji, zwanych opcjami egzotycznymi. Instytucje finansowe oferują instrumenty finansowe dopasowane do indywidualnych wymagań klientów, z wbudowanymi dodatkowymi ograniczeniami, dźwigniami, profilami wypłaty zależnymi od całej historii instrumentu bazowego, koszyka instrumentów bazowych itp. Najbardziej popularnymi opcjami egzotycznymi są opcje barierowe.
Opcja barierowa różni się od opcji waniliowej dodatkowym ograniczeniem. Inwestor, posiadający prawo do wykonania opcji przy założeniu spełnienia z góry ustalonego scenariusza rynkowego, zostaje ograniczony dodatkowym warunkiem (lub dodatkowymi warunkami w przypadku opcji dwubarierowych) zachowania ceny instrumentu bazowego w czasie trwania opcji. Powyższe ograniczenia zmniejszają prawdopodobieństwo wykonania opcji przez inwestora, co wiąże się z niższą ceną opcji.
Głównym celem inwestora kupującego opcję barierową jest obniżenie kosztu opcji przy zachowaniu pewnego poziomu zabezpieczenia, gdy opcja jest używana do zabezpieczania pozycji lub części ekspozycji na ryzyko w przypadku pozycji spekulacyjnej. Taki kontrakt można porównywać z polisą ubezpieczeniową. Nabywca polisy w celu zmniejszenia płaconej stawki rezygnuje z części ochrony (zdejmuje odpowiedzialność za pewne zdarzenia z ubezpieczyciela).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
