Wszystko o korektach kosztów i przychodów w pkpir i VAT

Błędy popełnione przez podatnika poprawia on sam przez korektę zapisu w księdze albo wystawienie dokumentu korygującego zapis i wprowadzenie go do księgi. Służą temu celowi faktury korygujące oraz noty księgowe. W niektórych przypadkach ujęcie dokumentu w ewidencji będzie uzależnione od potwierdzenia odbioru korekty przez kontrahenta podatnika.

Natomiast w sytuacji gdy korekta dotyczy błędu popełnionego przez kontrahenta w wystawionym przez niego dokumencie, podstawą korekty zapisu będzie dokument korygujący wystawiony przez tego kontrahenta. Podatnik nie ma prawa sporządzać dokumentu wewnętrznego, który mógłby zastąpić taki dokument korygujący.

Korekty mogą również wynikać z innych przyczyn niż popełnienie błędu. Powodem korekty może być zdarzenie niezawinione przez żadną ze stron (ani podatnika, ani jego kontrahenta), np. udzielenie rabatu, otrzymanie towarów przed fakturą i konieczna często w takiej sytuacji korekta pierwotnej wyceny. Poniżej wskazujemy, jak rozliczać takie korekty.

Korekty związane z zakupem towarów

Rozbieżność dat: otrzymanie towarów a data faktury

Zakupy, które są potwierdzane fakturami VAT, powinny być ujmowane na ich podstawie. Co do zasady, nie można ich zastąpić innymi dokumentami. Wyjątek dotyczy towarów handlowych (materiałów), które zostają dostarczone do zakładu przed wpływem faktury. Jeżeli istnieje rozbieżność pomiędzy miesiącem, w którym otrzymano towary, a miesiącem, w którym wystawiono i otrzymano fakturę, towar należy ująć w pkpir w dacie otrzymania towaru na podstawie dowodu zastępującego fakturę. Jest nim opis dostawy albo specyfikacja dostawcy. Po otrzymaniu faktury potwierdzającej tę dostawę należy dokonać odpowiedniej korekty zapisu na plus albo na minus. Dostawę ujmuje się w księdze pod datą jej otrzymania, a zapis korygujący na podstawie faktury pod datą otrzymania faktury. W takim przypadku faktura nie służy do ujęcia zakupu towaru, tylko jego korekty.

Inaczej należy postąpić w przypadku rozliczenia VAT. W tym przypadku podstawowym terminem jest data otrzymania faktury. Oznacza to, że nie można odliczyć VAT w miesiącu, w którym otrzymano towar, gdy jednocześnie w tym samym miesiącu podatnik nie otrzymał jeszcze faktury. Odliczenie będzie możliwe dopiero w miesiącu, w którym faktura wpłynęła do podatnika.