Jak rozliczyć w księgach rachunkowych zakup środka trwałego poprzedzonego zaliczką w walucie obcej
W maju 2022 r. dokonaliśmy ulepszenia środka trwałego w wysokości 6 000 zł. Jednostka w polityce rachunkowości posiada zapis, że wydatki na prace ulepszeniowe nieprzekraczające 10 000 zł w danym roku nie zwiększają wartości początkowej, tylko są odnoszone bezpośrednio w koszty. W grudniu 2022 r. dokonane jednak zostało kolejne ulepszenie tego środka trwałego na kwotę 9 000 zł. Jakich zapisów w księgach
W myśl zapisów ustawy o rachunkowości (dalej uor) przez środki trwałe w budowie rozumie się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Środki trwałe w budowie wycenia się w wysokości ogółu kosztów pozostających w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem, pomniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości
Środki trwałe to podstawowe składniki majątku jednostek gospodarczych, często stanowiące kluczowy zasób w prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Oznacza to, że im większe jest znaczenie majątku trwałego w aktywach przedsiębiorstwa, tym ważniejsze staje się prawidłowe ujmowanie tego majątku i zmian w nim zachodzących - z punktu widzenia zarówno prawa bilansowego (tj. zasad rachunkowości),
Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych tworzą obowiązkowo jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe, i to bez względu na liczbę pracowników zatrudnianych na dzień 1 stycznia 2021 r. Natomiast pozostali pracodawcy mają ten obowiązek w zależności od liczby zatrudnianych pracowników na dzień 1 stycznia tego roku.
Na potrzeby bilansowe koszty generalnie przypisywane są, zgodnie z zasadą memoriału, do okresu, którego dotyczą, niezależnie od terminu ich zapłaty. Odnosząc tę zasadę do ewidencjonowania kosztów w trakcie roku, należałoby uznać, że koszty dotyczące danego miesiąca powinny, co do zasady, zostać przypisane do miesiąca, którego dotyczą. W wielu przypadkach spowoduje to jednak wątpliwości na przełomie
Konta zespołu 7 „Obroty wewnętrzne” i „Koszty obrotów wewnętrznych” stosują jednostki sporządzające porównawczy rachunek zysków i strat. Jednostki sporządzające kalkulacyjny rachunek zysków i strat nie stosują tych kont w swojej ewidencji.
W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej jednostki mogą dokonywać likwidacji środka trwałego i w jego miejsce wybudować nowy. Tematyka ta zostanie omówiona na przykładzie budowli w postaci placu składowego, na którym ma zostać wybudowany magazyn do składowania towarów.
Jedną z podstawowych zasad amortyzacji jest niezmienność przyjętej metody amortyzacji. Jednostka musi dokonać wyboru jednej z możliwych metod amortyzacji i stosować ją aż do pełnego zamortyzowania środka trwałego. Metody amortyzacji bilansowej reguluje Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe” (dalej KSR 11).
Środki trwałe to podstawowe składniki majątku jednostek gospodarczych. Często stanowią kluczowy zasób w prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Oznacza to, że im większe jest znaczenie majątku trwałego w aktywach przedsiębiorstwa, tym ważniejsze staje się prawidłowe ujmowanie tego majątku i zmian w nim zachodzących z punktu widzenia zarówno prawa bilansowego, tj. zasad rachunkowości, jak i
Przy częściowej likwidacji środka trwałego wartość netto jest ustalana jako różnica między wartością początkową skorygowaną o wartość brutto odłączonej części a umorzeniem środka trwałego skorygowanym o wartość umorzenia dotyczącego odłączonej części.
Wpływ dotacji ewidencjonuje się jako zwiększenie środków na rachunku bankowym w korespondencji z pozostałymi przychodami operacyjnymi, rozliczeniami międzyokresowymi przychodów lub funduszami jednostki, w zależności od celu przeznaczenia dotacji i formy prawnej jednostki je otrzymującej. Wpływu dotacji nie ewidencjonuje się na rozrachunki publicznoprawne.
Celem wytworzenia wyrobu gotowego jest przede wszystkim jego sprzedaż. Zdarza się jednak, że wytworzone wyroby gotowe są przekazywane na potrzeby własne jednostki. W ciągu roku obrotowego wyroby gotowe są zazwyczaj ujmowane w księgach rachunkowych w stałych cenach ewidencyjnych. Stosowanie tych cen wymaga ustalania odchyleń od cen ewidencyjnych wyrobów gotowych, które korygują ich wartość do rzeczywistego