Interpretacja indywidualna z dnia 21 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.768.2023.2.MS2

Skutki podatkowe uczestnictwa w programie motywacyjnym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej braku powstania przychodu w momencie realizacji jednostek RSU, tj. nabycia praw udziałowych spółki zagranicznej oraz uznania, że przychód z tytułu uczestnictwa w programie powstaje dopiero w momencie zbycia praw udziałowych,
• prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej 

25 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 25 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 października 2023 r. (wpływ 14 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Treść wniosku jest następująca :

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania

D.D.

(…)

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

A.L.

(…)

3.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

A.C.

(…)

4.Zainteresowany niebędąca stroną postępowania

A.K.

(…)

5.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

D.D.

(…)

6.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

H.M.

(…)

7.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

J.R.

(…)

8.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

K.G.

(…)

9.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

K.B.

(…)

10.Zainteresowana niebędąca stroną postępowaniu

K.F.

(…)

11.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

K.D.

(…)

12.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

K.M.

(…)

13.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

K.B.

(…)

14.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

K.L.

(…)

15.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

Ł.D.

(…)

16.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

Ł. K.

(…)

17.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

Ł. P.

(…)

18.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

M. U.

(…)

19.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

M.B.

(…)

20.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

M.Z.

(…)

21.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

M.W.

(…)

22.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

M.B.

(…)

23.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

M. P.

(…)

24.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

M. B.

(…)

25.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

P. S.

(…)

26.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

P. Ł.

(…)

27.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

S. Ż.

(…)

28.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

S.P.

(…)

29.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania

V.C.

(…)

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą ośrodek interesów życiowych na terytorium Polski, a w konsekwencji osobą mającą miejsce zamieszkania dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych na terytorium Polski. Tym samym Wnioskodawca podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tj. jest polskim rezydentem dla celów podatkowych).

Wnioskodawca jest pracownikiem polskiej spółki kapitałowej A. Sp. z o.o., która należy do międzynarodowej Grupy Kapitałowej (dalej: Grupa), będącej jednym z liderów na rynku dostawców rozwiązań w zakresie usług finansowych online, takich jak płatności za zakupy w sklepach internetowych wraz z płatnościami po zakupie.

Jedynym udziałowcem A. Sp. z o.o. jest (…) X AB (dalej: Udziałowiec), szwedzka spółka prawa handlowego (dalej: AB) o charakterze publicznym będąca odpowiednikiem polskiej spółki kapitałowej (ustawodawstwo szwedzkie nie przewiduje wyraźnego podziału na spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki akcyjne, stąd w dalszej części niniejszego wniosku Wnioskodawca zamiast sformułowania akcje/udziały, będzie używał sformułowania „prawa udziałowe”). Udziałowiec jest upoważniony do świadczenia usług finansowych przez szwedzki Urząd Nadzoru Finansowego.

Podmiotem posiadającym 96,89 % praw udziałowych udziałowca jest z kolei B., również spółka o charakterze publicznym oraz w niewielkim procencie C.(1,04 %) i D. (2,07 %). Spółki te posiadają miejsce siedziby na terytorium Szwecji. Wreszcie jedynym właścicielem C. jest D., którego właścicielami są B (97,2 % praw udziałowych) oraz D (2,8 % praw udziałowych), również podmioty posiadające miejsce siedziby na terytorium Szwecji.

W celu motywacji i wzmocnienia lojalności kluczowych pracowników spółek należących do Grupy oraz zwiększenia ich zaangażowania w pracę, jak również mając na celu długoterminowy rozwój Grupy, wprowadzony został długofalowy program motywacyjny (dalej: Program).

Organizatorem i wdrażającym Program jest D. Zarząd D posiada pełne uprawnienia do wdrożenia oraz administrowania Programem. Wszystkie działania zarządu w odniesieniu do tego Planu i/lub jakiejkolwiek decyzje z tym związane są ostateczne, rozstrzygające i wiążące dla wszystkich uczestników Programu. Zarząd może zmienić regulamin Programu według własnego uznania, pod warunkiem, że taka zmiana nie będzie naruszała w istotny sposób praw uczestników wynikających z regulaminu Programu.

Wnioskodawca, który został zaproszony do Programu na podstawie zawartej umowy uczestnictwa w Programie, posiada – po spełnieniu wszystkich warunków określonych Programem - prawo otrzymania tzw. zastrzeżonych jednostek uczestnictwa (dalej: RSU; z angielskiego: Restricted Share Units) C, które dają uprawnienie do objęcia praw udziałowych w C. Innymi słowy, RSU to warunkowe prawo do nabycia praw udziałowych spółki z siedzibą w Szwecji (C). Nabycie tych praw odroczone jest w czasie na z góry określony okres (tzw. okres restrykcji). RSU nie podlegają sprzedaży ani jakiejkolwiek innej formie swobodnego dysponowania. Uczestnicy (w tym również Wnioskodawca) posiadający RSU nie mają żadnych praw przysługujących akcjonariuszom, m.in. prawa do dywidendy, prawa głosu; prawa te nabywają w momencie objęcia prawa udziałowego. Dopiero po upływie okresu restrykcji, Uczestnicy – w tym Wnioskodawca realizują RSU i tym samym obejmują prawa udziałowe na własność.

Umowa określa ilość przyznanych Wnioskodawcy jednostek RSU, która uzależniona jest między innymi od wynagrodzenia rocznego Wnioskodawcy oraz oceny jego pracy dokonywanej przez zarząd D. Co do zasady jedno RSU upoważnia Wnioskodawcę do objęcia jednego prawa udziałowego C. w momencie realizacji RSU (po okresie restrykcji).

Prawo do realizacji RSU i tym samym objęcia praw udziałowych w C. powstaje po upływie danego roku kalendarzowego, przy czym Wnioskodawca w każdym z tych lat jest uprawniony do realizacji części przyznanych RSU – przykładowo:

1.1/4 przyznanych RSU jest realizowana po upływie 1 roku uczestnictwa w Programie,

2.1/3 pozostałych przyznanych RSU jest realizowana w 3 roku uczestnictwa w Programie,

3.1/2 pozostałych przyznanych RSU jest realizowana w drugim roku uczestnictwa w Programie,

4.pozostałe RSU są realizowane w czwartym roku uczestnictwa w Programie.

Uczestnik może utracić RSU i w rezultacie nigdy nie otrzymać instrumentu bazowego, tj. prawa udziałowego, jeżeli w okresie restrykcji, zakończy się jego współpraca z pracodawcą.

Co istotne, przed realizacją RSU i objęciem praw udziałowych C., zarząd dokonuje analizy w zakresie oceny pracy Wnioskodawcy i potencjalnego ograniczenia możliwości realizacji RSU. Analiza polega m.in. na określeniu:

a)czy Wnioskodawca brał udział lub był odpowiedzialny za jakiekolwiek zachowanie skutkujące stratom materialnym Grupy A.;

b)czy Wnioskodawca nie spełnił odpowiednich norm/ standardów przyjętych w Grupie,

c)czy istnieją dowody niewłaściwego postępowania lub poważnego błędu Wnioskodawcy (w tym naruszenie kodeksu postępowania i/lub innych wewnętrznych zasad i zasad firmy A.),

Po dokonaniu takiej analizy, lecz przed realizacją RSU, zarząd może podjąć decyzję o:

a)redukcji ilości RSU przyznanych Wnioskodawcy,

b)określeniu, że RSU nie zostanie zrealizowane w stosunku do Wnioskodawcy.

Ponadto zarząd D w ściśle określonych przypadkach i w drodze odstępstwa od wyżej wymienionego mechanizmu, może podjąć we własnym zakresie decyzję o uznaniu niezrealizowanych przez Wnioskodawcę RSU za jednostki zrealizowane. Decyzja w tym zakresie może zapaść w związku z wystąpieniem takich okoliczności jak zakup praw udziałowych C. przez jakąkolwiek osobę bądź np. rozwiązanie umowy o pracę z uczestnikiem (w tym Wnioskodawcą) przez pracodawcę.

Przyznane Wnioskodawcy RSU stanowią instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r., poz. 94 ze zm.), tj. są to inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż nie są spełnione warunku do uznania Programu za program motywacyjny w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy o CIT, bowiem:

a)Wnioskodawca nie uzyskuje wynagrodzenia za pracę ani też świadczeń w ramach Programu od spółki akcyjnej od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 (zresztą pracodawca Wnioskodawcy nie jest spółką akcyjną) oraz

b)spółka wdrażająca Program (D) nie jest jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wszyscy Zainteresowani niebędący stroną postępowania posiadają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, tj. są polskimi rezydentami podatkowymi.

Wszyscy Zainteresowani niebędący stroną postępowania są pracownikami spółki A Sp. z o.o. i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe we wszystkich przedstawionych we wniosku aspektach dotyczy na takich samych warunkach wszystkich Zainteresowanych niebędących stroną postępowania.

Umowę uczestnictwa w Programie Zainteresowani podpisują z organizatorem Programu, tj. D.

Możliwość uczestnictwa w Programie nie wynika wprost z umowy o pracę zawartą przez Zainteresowanych z pracodawcą, natomiast posiadanie przez Zainteresowanych podpisanej umowy o pracę z pracodawcą jest jednym z warunków do partycypacji w Programie. Innymi słowy, gdyby Zainteresowani nie posiadali podpisanej umowy o pracę z pracodawcą, to nie mogliby skorzystać z Programu, natomiast sama umowa o pracę nie określa warunków i zasad Programu.

Prawa udziałowe w C w wyniku realizacji RSU Zainteresowani nabywają nieodpłatnie.

Umowę realizacji praw wynikających z RSU Zainteresowani podpisują ze spółką B.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu uczestnictwa w Programie powstaje dopiero w momencie, gdy Wnioskodawca dokona zbycia praw udziałowych A., otrzymanych w następstwie realizacji RSU, a nie na żadnym wcześniejszym etapie Programu?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wyżej określony przychód powinien zostać zaklasyfikowany jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w sytuacji uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1 (i w konsekwencji również pytania 2) jest nieprawidłowe, Wnioskodawca powinien rozpoznać dochód podlegający opodatkowaniu zarówno w momencie realizacji RSU (objęcia praw udziałowych; dalej: Dochód 1), jak również następnie w dacie zbycia tych praw udziałowych (dalej: Dochód 2), przy czym w momencie zbycia praw udziałowych, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w wysokości wartości Dochodu 1?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu uczestnictwa w Programie powstaje dopiero w momencie, gdy Wnioskodawca dokona zbycia praw udziałowych C, otrzymanych w następstwie realizacji RSU, a nie na żadnym wcześniejszym etapie Programu.

2. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wyżej określony przychód powinien zostać zaklasyfikowany jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT.

3. W sytuacji uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1 (i w konsekwencji również pytania 2) jest nieprawidłowe, Wnioskodawca powinien rozpoznać dochód podlegający opodatkowaniu zarówno w momencie realizacji RSU (objęcia praw udziałowych; dalej: Dochód 1), jak również następnie w dacie zbycia praw udziałowych (dalej: Dochód 2), przy czym w momencie zbycia praw udziałowych, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w wysokości wartości Dochodu 1.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu uczestnictwa w Programie (pomijając ewentualnie otrzymaną w przyszłości przez Wnioskodawcę dywidendę, która nie jest w żaden sposób przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji), powstaje dopiero w momencie, gdy Wnioskodawca dokona zbycia praw udziałowych C, otrzymanych w następstwie realizacji RSU, a nie na żadnym wcześniejszym etapie uczestnictwa w Programie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami są co do zasady otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak słusznie podnosi się w doktrynie prawa podatkowego, przychód podatkowy wiąże się z otrzymaniem lub postawieniem do dyspozycji podatnika przysporzenia, które stanowi definitywny przyrost jego majątku. Przychodami są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe, które powiększają majątek podatnika powodując zwiększenie jego aktywów lub zmniejszenie zobowiązań w sposób trwały, a nie tymczasowy. Stanowisko to było wyrażane wielokrotnie w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, gdzie wskazuje się, iż „(...) z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są zatem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy tylko takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc takie którymi może on rozporządzać jak własnymi” (wyrok NSA z 14 maja 1998 r., sygn. SA/SZ 1305/97; wyrok NSA z 27 listopada 2003 r., sygn. III SA 3382/02).

Odnosząc powyższe do realizowanego w Grupie A. Programu, w pierwszej kolejności należy uznać, że otrzymanie RSU nie wiąże się z trwałym przysporzeniem po stronie Wnioskodawcy, a oznacza jedynie potencjalną możliwość uzyskania takiego przysporzenia w przyszłości. Wnioskodawca otrzymując RSU nie uzyskuje bowiem trwałego i bezzwrotnego przysporzenia, które miałoby charakter definitywny i powiększałoby jego majątek. Przemawia za tym również wykluczone prawo Wnioskodawcy do rozporządzania RSU podczas trwania tzw. okresu restrykcji.

W konsekwencji, ponieważ otrzymanie RSU oznacza jedynie potencjalne (a nie trwałe) przysporzenie po stronie Wnioskodawcy, to Wnioskodawca nie uzyskuje na tym etapie jakiegokolwiek przychodu. Tym samym, jest to zdarzenie neutralne podatkowo na gruncie ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, RSU stanowią pochodne instrumenty finansowe, o których mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem pochodne instrumenty finansowe to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2286, dalej: ustawa o OIF). Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i) ustawy o OIF, instrumentami finansowymi są m.in. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565 (Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) 2017/565 z dnia 25 kwietnia 2016 r., uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tej dyrektywy).

Natomiast w myśl § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 277 ze zm.) - instrument pochodny to instrument finansowy, którego:

1. wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości oraz,

2. nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych oraz,

3. rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Odnosząc powyższe do natury RSU, należy podkreślić, iż RSU charakteryzują się następującymi cechami:

1. wartość RSU jest kalkulowana w oparciu o instrument bazowy, tj. wartość praw udziałowych C.;

2. przyszła wartość RSU nie jest znana i zależy również od czynników niezależnych od Wnioskodawcy i Grupy A (warunki rynkowe); oraz

3. realizacja praw wynikających z RSU następuje w przyszłości, na podstawie umowy zawieranej przez B.z Wnioskodawcą.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że RSU stanowią instrumenty pochodne, o których mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o PIT. Stanowisko to jest tym bardziej uzasadnione, iż nie znajduje wyłączenie z art. 10 rozporządzenia 2017/565.

W ocenie Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy rozpatrzeć, czy w ogóle przyznanie RSU może powodować powstanie przychodu podatkowego. Odpowiedź na to pytanie może być jednak wyłącznie przecząca, bowiem RSU są instrumentem/prawem o charakterze niedefinitywnym, które nie muszą spowodować nabycia przez Uczestnika Programu praw udziałowych, gdyż Uczestnik może w okresie pomiędzy przyznaniem mu RSU, a datą wykonania RSU, utracić prawo do ich wykonania i nabycia w ogóle praw udziałowych – w konsekwencji, przyznanie RSU jest zdarzeniem neutralnym podatkowo dla Uczestnika. Stanowisko to potwierdza wiele interpretacji indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym np. w interpretacji indywidualnej z 12 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP3.2.4011.170.2017.1.KP, z 7 września 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.553.2021.1.SJ; z 30 marca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.137.2021.1.KS.

W ocenie Wnioskodawcy, kolejnym etapem Programu, w którym można w ogóle rozważać kwestię powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT jest moment realizacji RSU. W związku z faktem, iż RSU stanowią instrument pochodny, ich realizacja mogłaby skutkować przychodem z kapitałów pieniężnych, gdyż za przychody z kapitałów pieniężnych w świetle art. 17 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 10 ust. 4 ustawy o PIT, uważa się „przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających”.

Niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, rozpoznanie przychodu podlegającego opodatkowaniu na tym etapie Programu doprowadziłoby efektywnie do ekonomicznego podwójnego opodatkowania tego samego dochodu na zbyciu praw udziałowych objętych w wyniku realizacji RSU, co byłoby niedopuszczalne z poniższych względów.

Zakaz podwójnego opodatkowania tego samego przysporzenia.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że przepisy ustawy o PIT szczegółowo regulują sposób ustalania podstawy opodatkowania przy zbyciu akcji. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 tej ustawy, podatnik ma prawo obniżyć przychód ze sprzedaży akcji jedynie o wydatki na ich nabycie (objęcie). Skutki tej regulacji znajdują odzwierciedlenie w przypadku ustalania dochodu podlegającego opodatkowaniu w przypadku zbycia przez Wnioskodawcę uzyskiwanych akcji. Przepis ten dotyczy zarówno objęcia jak i nabycia akcji. W obu tych przypadkach wydatki poczynione na objęcie lub nabycie akcji mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dopiero przy ustalaniu dochodu w momencie odpłatnego zbycia tych akcji. Stanowi to istotny argument, iż również w przypadku nabywania akcji na preferencyjnych warunkach (w tym bezpłatnie), podlegający opodatkowaniu „rzeczywisty dochód” krystalizuje się dopiero w momencie zbywania akcji. Natomiast okoliczność, iż akcje zostały nabyte bądź objęte nieodpłatnie lub po cenach preferencyjnych znajdzie odzwierciedlenie przy ustalaniu wysokości dochodu w przypadku odpłatnego zbycia tych akcji. Sprzedaż akcji nabytych lub objętych po cenie niższej od ceny rynkowej (a w przypadku Programu nieodpłatnie) oznacza niższy koszt uzyskania przychodów, a więc w konsekwencji zwiększenie podstawy opodatkowania i wyższy podatek dochodowy od dochodu ze zbycia akcji.

Ponadto, cechą papierów wartościowych, jakimi są prawa udziałowe w spółkach kapitałowych, jest to, iż generują dochód w przyszłości: w postaci dywidendy, czy też nadwyżki majątku spółki pozostałej po pokryciu wartości nominalnej akcji, bądź w przypadku ich odpłatnego zbycia. W momencie zaś otrzymania praw udziałowych przysporzenie, jakie z tego tytułu uzyskuje dana osoba, niezależnie od źródła i przyczyny uzyskania tego przysporzenia, jest jedynie potencjalne w stanie faktycznym. Dopiero wypłata dywidendy, nadwyżki czy zbycie praw udziałowych pozwala ustalić, jaki dochód podatnik osiągnął przez to, że nabył te prawa udziałowe w wyniku umorzenia bądź ich zbycia. Objęcie praw udziałowych samo przez się nie daje żadnego przychodu. W praktyce wygląda to tak, że w chwili nabycia praw udziałowych podatnik nie wie, jaki uzyska przychód, bowiem okaże się to dopiero w przyszłości. Przychód uzyskany z tego tytułu należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych. Stosownie bowiem do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

W przypadku Programu nabycie praw udziałowych w wyniku realizacji RSU następuje nieodpłatnie. Wnioskodawca nie ma więc możliwości rozpoznania kosztów uzyskania przychodów, które obniżałyby dochód uzyskany w wyniku zbycia tych praw udziałowych. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, potencjalna „korzyść", którą uzyskuje w postaci nabycia praw udziałowych na zasadach wynikających z Programu powinna być opodatkowana dopiero w momencie realizacji dochodu, czyli przy sprzedaży nabytych praw udziałowych.

Niedopuszczalność opodatkowania nieodpłatnego nabycia akcji w ramach pracowniczych planów motywacyjnych jest powszechnie podnoszona w orzecznictwie sądów administracyjnych. W szczególności kwestia ta została podniesiona przez NSA w wielu wyrokach, w tym:

1) z dnia 21 września 2022 r. (sygn. II FSK 125/20, II FSK 126/20 oraz II FSK 335/20);

2) z dnia 29 czerwca 2022 r. (sygn. II FSK 2701/19);

3) z dnia 17 maja 2022 r. (sygn. II FSK 2386/19);

4) z dnia 21 marca 2019 r. (sygn. II FSK 847/17);

5) z dnia 23 grudnia 2018 r. (sygn. II FSK 3357/16);

6) z dnia 13 grudnia 2018 r. (sygn. II FSK 3304/16);

7) z dnia 2 lutego 2018 r. (sygn. II FSK 142/16);

8) z dnia 21 lipca 2017 r. (sygn. II FSK 1716/15);

9) z dnia 21 lipca 2016 r. (sygn. II FSK 1725/14);

10)z dnia 10 listopada 2016 r. (sygn. II FSK 2243/14);

11) z dnia 23 listopada 2016 r. (sygn. II FSK 3675/14).

W orzeczeniach tych NSA wprost wskazał, iż:

1) w momencie otrzymania akcji na preferencyjnych warunkach przysporzenie, jakie z tego tytułu uzyskuje dana osoba, niezależnie od źródła i przyczyny uzyskania tego przysporzenia, jest jedynie potencjalne, a uznanie, że przychód powstaje w momencie nieodpłatnego nabycia akcji w ramach programu motywacyjnego prowadziłoby do opodatkowania wartości wyrażonej w pieniądzu, której podatnik w momencie uzyskania akcji nie osiągnął;

2) otrzymanie akcji nie daje żadnych korzyści, ponieważ akcje są takim składnikiem majątku, który przychód może dać dopiero w momencie ich zbycia w drodze sprzedaży lub zamiany, ewentualnie innych czynności;

3) dopiero zbycie akcji pozwala ustalić, jaki dochód podatnik osiągnął przez to, że nabył akcje w drodze programu motywacyjnego, a następnie zbył te akcje; nabycie akcji samo przez się nie daje żadnego przychodu. W praktyce wygląda to tak, że w chwili nabycia akcji podatnik nie wie, jaki uzyska przychód, bowiem okaże się to dopiero w przyszłości.

Kwestia podwójnego opodatkowania w zbliżonej sytuacji została także dostrzeżona przez ustawodawcę w kontekście wprowadzenia i późniejszej nowelizacji art. 24 ust. 11 ustawy o PIT. Przepis ten ma eliminować podwójne opodatkowanie z tytułu nabycia, a następnie zbycia akcji. Uznanie, że w sytuacji nieodpłatnego nabycia akcji dochód powstaje dopiero w momencie ich zbycia było wyraźną intencją ustawodawcy, aby przychód został określony na podstawie faktycznego przyrostu majątku podatnika ma moment zbycia akcji.

W tym kontekście, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż pomimo indywidualnego charakteru powyższych rozstrzygnięć, organ wydając interpretację powinien wziąć pod uwagę przytoczony dorobek orzecznictwa. Jak wskazał WSA w Krakowie, w wyroku z 21 maja 2013 r., sygn. I SA Kr 340/13 „orzecznictwo sądów stało się przesłanką do formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji, także interpretacji indywidualnych, co należy podkreślić w rozpoznawanej sprawie. Skoro więc organ wydający interpretacje indywidualne może w ramach działania ex oficio zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego, to tym bardziej ma obowiązek dokonywać analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji, a zwłaszcza w przypadku, gdy na takowe orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek o jej wydanie (por. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 25 marca 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3373/08).

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że organ jest obowiązany zgodnie z art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 900; dalej: O.p.) dokonać oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w tym orzeczeń, na które występujący o interpretację się powołuje. Dlatego też organ nie może poprzestać na stwierdzeniu, że wyroki, na które powołał się podatnik zapadły w indywidualnych, a przy tym odmiennych sprawach. W tych okolicznościach odniesienie się przez organ do powołanego i mającego zastosowanie w sprawie orzecznictwa sądów jest konieczne dla zachowania wyrażonej w art. 121 O.p. zasady zaufania do organów podatkowych.

Takie stanowisko potwierdza również uzasadnienie projektu ustawy, która wprowadziła art. 22 ust. 1db ustawy o PIT (ustawa z dnia z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne; druk sejmowy nr 1878). W uzasadnieniu do projektu ustawy czytamy: „(...) dodawany ust. 1db reguluje kwestię kosztów w przypadku zbycia akcji nabytych poprzez realizację pochodnych instrumentów finansowych, innych praw pochodnych oraz praw majątkowych. Zmiana umożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku zbycia akcji, nabytych w wyniku realizacji praw majątkowych albo pochodnych instrumentów finansowych lub praw majątkowych, wartości przychodu, jaki był określony i podlegał opodatkowaniu przy nabyciu zbywanych akcji. Zmiana ta pozwoli uniknąć wątpliwości, jakie pojawiały się w orzecznictwie sądowym w związku z określeniem kosztów uzyskania przychodów przy zbyciu akcji nabywanych w wyniku realizacji praw majątkowych albo instrumentów finansowych, w przypadku określania przychodu przy ich nabyciu. Orzecznictwo stało na stanowisku, że w takich przypadkach nie określa się przychodu i w konsekwencji nie ma kosztów uzyskania przy zbyciu akcji nabytych we wskazany powyżej sposób. Przychód do opodatkowania powstawał tylko przy zbyciu tych akcji”.

Decyzja ustawodawcy o dodaniu art. 22 ust. 1db ustawy o PIT i przytoczony fragment uzasadnienia projektu ustawy potwierdzają, że w przypadku realizacji opcji na akcje oraz późniejszej sprzedaży akcji dochodziło do podwójnego opodatkowania. Celem wprowadzenia art. 22 ust. 1db ustawy o PIT jest uniknięcie tego podwójnego opodatkowania.

Naruszenie konstytucyjnej zasady równości wobec prawa.

Ponadto, przyjęcie odmiennego stanowiska skutkującego efektywnie powstaniem podwójnego opodatkowania tego samego dochodu z tego samego źródła (jako przychodu z kapitałów pieniężnych), prowadziłoby do naruszenia konstytucyjnej zasady równości wyrażonej w art. 32 Konstytucji RP.

Na tle prawa podatkowego konstytucyjna zasada równości oznacza postulat zachowania równomierności w opodatkowaniu, poprzez wprowadzenie powszechnego i proporcjonalnego opodatkowania. Powszechność opodatkowania oznacza opodatkowanie wszystkich podatników na tych samych zasadach. Tym samym, uznanie, że w sytuacji nieodpłatnego nabycia akcji dochód powstaje dopiero w momencie ich zbycia powoduje również jednakowe obciążenie podatkowe podatników nabywających akcje nieodpłatnie i podatników nabywających akcje odpłatnie. Każdy z nich zapłaci podatek wyłącznie od faktycznego przyrostu majątku w wyniku zbycia akcji, tj. w sytuacji sprzedaży akcji uzyskają przychody z kapitałów pieniężnych i będą zobowiązani do określenia podstawy opodatkowania jaką jest różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze sprzedaży a kwotą po jakiej te akcje zostały nabyte.

Niezależnie od powyższych uwag, Wnioskodawca pragnie również wskazać, że wraz z realizacją RSU nie można również mówić o powstaniu odrębnych kategorii przychodów, w tym np. przychodów z innych źródeł. Zgodnie z systematyką przepisów ustawy o PIT do tej kategorii zalicza się jedynie te rodzaje przychodów, których nie można przyporządkować do jednego z pozostałych źródeł przychodów. Natomiast w niniejszej sytuacji przychód z tytułu realizacji RSU (instrumentu pochodnego) może być zaklasyfikowany do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT.

Zakres przedmiotowy przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych został szczegółowo uregulowany w art. 17 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z punktem 10 powyższego przepisu za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Tym samym, wobec faktu, iż zdaniem Wnioskodawcy dochód powstanie dopiero na moment zbycia praw udziałowych, ewentualne traktowanie go jako przychodu pochodzącego z innych źródeł nie byłoby prawidłowe.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w jednej z najnowszych interpretacji podatkowych z dnia 25 maja 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.220.2021.1.IR, w której potwierdził, iż objęcie akcji w spółce kapitałowej w zamian za wkład pieniężny niższy niż wartość rynkowa obejmowanych akcji nie skutkuje powstaniem przychodu z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy. Zatem nie powinno ulegać wątpliwości, iż Dyrektor KIS w stanowisku tym wyraźnie potwierdza, iż w przypadku nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego nabycia akcji, przychód po stronie podatnika powstaje dopiero w dacie zbycia tych akcji.

Podsumowując, przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu uczestnictwa w Programie powstanie dopiero w momencie, gdy Wnioskodawca zbędzie prawa udziałowe C. AB otrzymane w następstwie realizacji RSU, a nie na żadnym wcześniejszym etapie Programu.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze zbycia praw udziałowych objętych w ramach Programu będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu stawką 19% zgodnie z 30b ust. 1 tej ustawy.

Stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT, dochodem Wnioskodawcy będzie różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o PIT (tj. wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych).

W konsekwencji, wobec faktu, iż Wnioskodawca nie poniesie co do zasady wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych, dochód podatkowy może być równy przychodom ze zbycia praw udziałowych (pomijając ewentualne wydatki związane z samym zbyciem akcji w postaci prowizji i opłat domu maklerskiego etc.).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze zbycia praw udziałowych C objętych w ramach Programu będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu zgodnie z 30b ust. 1 tej ustawy.

Ad. 3

W sytuacji uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1 (i w konsekwencji również pytania 2) jest nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy powinien on rozpoznać dochód podlegający opodatkowaniu:

1) zarówno w momencie realizacji RSU (objęcia akcji; dalej: Dochód 1), jak również,

2) w dacie zbycia praw udziałowych (dalej: Dochód 2), przy czym w momencie zbycia tych praw udziałowych, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w wysokości wartości Dochodu 1.

Jak podkreślono w uzasadnieniu Wnioskodawcy do pytania nr 1, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W dalszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 24 ust. 11 ustawy o PIT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

1) spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,

2) spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

– podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Ponadto, w myśl ust. 11b niniejszego przepisu przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

1) spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo

2) spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

– w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o OIF, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.

Przy czym, jak wskazuje się w art. 24 ust. 12a ustawy o PIT, przepisy ust. 11-11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajdują się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Tym samym, ponieważ Wnioskodawca uprawniony będzie na podstawie Programu do nabycia praw udziałowych spółki (C), niespełniającej warunków określonych w ww. regulacjach, Program w którym uczestniczy Wnioskodawca nie może zostać uznany za program w rozumieniu art. 24 ust. 11 i 11b ustawy o PIT.

W konsekwencji przychody (dochody) uzyskane przez Wnioskodawcę należy rozpatrzeć w świetle ogólnych regulacji ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 4 ustawy o PIT przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o OIF, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Dyspozycja ww. regulacji wskazuje wprost źródło przychodów, do którego należy zakwalifikować wskazane przychody. Analizowany przepis stanowi bowiem, że przychód taki jest zaliczany do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane. Konieczne jest zatem przypisanie nieodpłatnego świadczenia do stosownego źródła przychodów.

Kwalifikację źródła przychodu należy ustalić na podstawie rodzaju stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę ze spółką, które akcje nabywa, ponieważ regulacja w art. 10 ust. 4 ustawy o PIT wyłącza w takim przypadku przychody z realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub z innych praw pochodnych ze źródła z kapitałów pieniężnych i wiąże zaliczenie źródła przychodów z realizacji takich praw ze źródłem przychodów, w ramach którego zostały uzyskane te pochodne instrumenty finansowe lub prawa pochodne, jako nieodpłatne świadczenie. Stąd też przychody Wnioskodawcy w ramach Programu z tytułu nabycia praw udziałowych C w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. – w kontekście ww. art. 10 ust. 4 ustawy o PIT, nie stanowią przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca będzie nabywał prawa udziałowe nie od spółki, z którą zawarł umowę o pracę można przyjąć, że w momencie realizacji RSU (nabycia praw udziałowych) powstaje przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ustawy o PIT.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Ponadto, przychód podlegający opodatkowaniu powstanie także w momencie zbycia praw udziałowych C. Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

W myśl art. 17 ust. 1ab pkt 1 omawianej ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Przechodząc do kwestii kosztów uzyskania przychodów, to są one uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o PIT. Jak stanowi art. 22 ust. 1db ustawy o PIT, jeżeli podatnik uzyskał przychód z odpłatnego zbycia lub umorzenia udziałów (akcji) albo wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci udziałów (akcji), objętych lub nabytych w wyniku realizacji praw majątkowych albo w wyniku realizacji praw z papierów wartościowych lub realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych, w związku z którymi został określony przychód na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b lub pkt 10 albo art. 18, wartość dochodu określonego z tego tytułu powiększa koszty uzyskania przychodu, o których mowa odpowiednio w ust. 1 lub ust. 1e albo w art. 23 ust. 1 pkt 38.

Przepis ten stwarza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku zbycia udziałów (akcji), nabytych w wyniku realizacji praw majątkowych albo w wyniku realizacji praw z papierów wartościowych lub realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych, wartości przychodu, jaki był określony w związku z tymi zdarzeniami zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b lub pkt 10 albo art. 18 ustawy o PIT.

Z literalnego brzmienia art. 22 ust. 1db ustawy o PIT można zatem wywieść, że będzie on dotyczył ustalania kosztów przy odpłatnym zbyciu akcji nabywanych w wyniku realizacji praw ze wszystkich innych pochodnych instrumentów finansowych niż te, które zostały objęte/nabyte jako świadczenia w naturze lub nieodpłatne świadczenia (zapewne będą to więc wszystkie inne niż to nabywane z reguły nieodpłatnie w ramach programów motywacyjnych). W swej dyspozycji przepis ten nie koresponduje z dyspozycją art. 10 ust. 4 ww. ustawy, który dla takich przypadków realizacji praw ustanowił wyłączenie z kapitałów pieniężnych.

Zatem, odnosząc niniejsze wyjaśnienia w kontekście opisu sprawy, przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów ze zbycia praw udziałowych nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 1db ustawy o PIT, ponieważ przychód z tytułu realizacji RSU został określony na podstawie art. 20 ust. 1, a nie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b lub pkt 10 albo art. 18 tej ustawy.

Zgodnie jednak z treścią art. 22 ust. 1dc ustawy o PIT, w przypadku realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o OIF, lub realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych uzyskanych w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, w związku z którymi został określony przychód, wartość tego przychodu powiększa koszty uzyskania przychodu ze źródła, do którego, zgodnie z art. 10 ust. 4, został zaliczony ten przychód.

Powyższe przepisy dają możliwość uwzględnienia w kosztach podatkowych – w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy/prawa otrzymanych nieodpłatnie – wartości przychodu określonego na moment otrzymania/nabycia tych rzeczy/praw z tytułu nieodpłatnych świadczeń i świadczeń w naturze, określonego zgodnie z art. 11 ust. 2 i 2a ustawy o PIT.

Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawcę praw udziałowych C, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT w zw. z art. 11 ust. 2 i 2a ustawy o PIT. Stąd wartość tego przychodu (ustalona zgodnie z art. 11 ust. 2 i 2a ustawy o PIT) stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę praw udziałowych C.

Powyższe potwierdzają również indywidualne interpretacje podatkowe wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym np.:

1. interpretacja indywidualna z dnia 26 września 2018 r., sygn. 0115 KDIT3.4011.300.2018.2.MR,

2. interpretacja indywidualna z dnia 3 września 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.320.2018.2.PR.

3. interpretacja indywidualna z dnia 14 kwietnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.42.2021.1.RR,

4. interpretacja indywidualna z dnia 30 marca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.137.2021.1.KS,

5. interpretacja indywidualna z dnia 10 lutego 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.920.2022.1.MKA.

Reasumując stwierdzić należy, że w momencie odpłatnego zbycia praw udziałowych C, nabytych w wyniku realizacji RSU (pochodnych instrumentów finansowych) przyznanych w ramach Programu, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód, który należy zakwalifikować do źródła kapitały pieniężne zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo pomniejszenia tego przychodu o koszt jego uzyskania stosowanie do art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, tj. o kwotę wydatków poniesionych na nabycie praw udziałowych, w wysokości ceny jaką Wnioskodawca zapłaci przy nabyciu praw udziałowych oraz stosownie do art. 22 ust. 1d ustawy o PIT, tj. o wartość przysporzenia majątkowego z tytułu nieodpłatnego nabycia praw udziałowych, jaka zostanie rozpoznana jako przychód z innych źródeł w momencie realizacji RSU.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Sposób ustalania wartości pieniężnej wyżej określonych świadczeń regulują dalsze przepisy przywołanego artykułu.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

Z uwagi na to, że opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotyczy szeroko rozumianego programu motywacyjnego należy przytoczyć treść art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Natomiast, stosownie do art. 24 ust. 11b ww. ustawy:

Jednocześnie należy wskazać, że w myśl art. 24 ust. 12a ww. ustawy:

W przypadku takich programów motywacyjnych przychód po stronie podatnika powstaje dopiero w momencie zbycia wskazanych akcji i jest zaliczany do źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne.

W myśl art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dyspozycja ww. regulacji wskazuje wprost źródło przychodów, do którego należy zakwalifikować wskazane przychody. Analizowany przepis stanowi bowiem, że przychód taki jest zaliczany do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Konieczne jest zatem przypisanie nieodpłatnego świadczenia do stosownego źródła przychodów.

Kwalifikację źródła przychodu należy ustalić na podstawie rodzaju stosunku prawnego łączącego Państwa ze spółką zagraniczną, ponieważ regulacja w art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza w takim przypadku przychody z realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub z innych praw pochodnych ze źródła z kapitałów pieniężnych i wiąże zaliczenie źródła przychodów z realizacji takich praw ze źródłem przychodów, w ramach którego zostały uzyskane te pochodne instrumenty finansowe lub prawa pochodne, jako nieodpłatne świadczenie.

Stosownie do treści art. 5a pkt 13 ww. ustawy:

Na wstępie należy przede wszystkim wyjaśnić, że samo przyznanie Państwu jednostek RSU nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż z treści wniosku wynika, że jednostki RSU to warunkowe prawo do nabycia praw udziałowych Spółki z siedzibą w Szwecji. RSU nie podlegają sprzedaży, ani jakiejkolwiek innej formie swobodnego dysponowania. Posiadając jednostki RSU nie mają Państwo żadnych praw przysługujących akcjonariuszom, tj. prawa do dywidendy, prawa głosu. Z samego posiadania RSU nie płyną dla Państwa żadne korzyści. To sprawia, że przyznanie Państwu RSU nie powoduje powstania po Państwa stronie przysporzenia majątkowego. Dopiero w przyszłości będą mieli Państwo prawo nieodpłatnego nabycia praw udziałowych spółki zagranicznej, którymi będą mogli Państwo rozporządzać bez ograniczeń. Wobec tego moment przyznania Państwu prawa w postaci jednostek RSU w ramach Programu wynagradzania nie skutkuje dla Państwa powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do skutków podatkowych związanych z realizacją jednostek RSU poprzez nabycie przez Państwa praw udziałowych spółki zagranicznej wyjaśnić należy, że w sytuacji nieodpłatnego otrzymania praw udziałowych spółki z siedzibą w Szwecji, w wyniku realizacji jednostek RSU, będących innymi instrumentami pochodnymi, którymi mogą Państwo rozporządzać bez ograniczeń, operacja ta wywołuje skutek podatkowy w postaci uzyskania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nastąpiło bowiem przysporzenie majątkowe w związku z faktem, że nabycie praw udziałowych nastąpiło nieodpłatnie. Większość podatników aby czerpać korzyści z udziałów sama musi nabyć udziały za określoną cenę, a zatem chcąc nabyć udziały podatnik musi ponieść określony koszt, którego Państwo ponosić nie muszą, ponieważ prawa udziałowe nabywają Państwo nieodpłatnie. Otrzymując prawa udziałowe spółki z siedzibą w Szwecji nieodpłatnie jesteście Państwo bowiem w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do osób, które takie prawa muszą kupić same.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę, że nabywają Państwo prawa udziałowe od spółki zagranicznej, a nie od spółki będącej Państwa pracodawcą, należy przyjąć, że w momencie realizacji RSU, a więc nabycia prawa udziałowych powstaje przychód z innych źródeł, w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każde bowiem przysporzenie w postaci nieodpłatnego świadczenia otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy podatnika stosunek pracy lub inny stosunek prawny należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania „w szczególności” oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie z innych źródeł po stronie podatnika należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Podstawą opodatkowania będzie przychód odpowiadający wartości rynkowej otrzymanych nieodpłatnie w danym roku prawa udziałowych. Będzie on podlegał opodatkowaniu na zasadach ogólnych – zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – według ustalonej skali podatkowej. Przychód ten, jako uczestnicy Programu wynagradzania byli Państwo zobowiązani i będą Państwo zobowiązani wykazać w stosownym zeznaniu rocznym, składanym za rok, w którym został osiągnięty i go opodatkować. Będą więc Państwo zobowiązani do wykazania ww. dochodu i zapłaty należnego podatku z tego tytułu.

Natomiast, w związku ze sprzedażą nieodpłatnie otrzymanych prawa udziałowych spółki z siedzibą w Szwecji, jako pracownicy spółki stanowiącej Oddział Spółki, uzyskają Państwo przychód z odpłatnego zbycia praw udziałowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można zatem zgodzić się z Państwa stanowiskiem odnośnie pytania nr 1, że przychód po Państwa stronie powstanie dopiero w momencie sprzedaży przedmiotowych praw. Za błędne należy uznać Państwa twierdzenie, że w momencie otrzymania praw udziałowych przychód z tytułu udziału w Programie wynagradzania nie powstanie. Nie można bowiem pominąć całkowicie momentu nabycia praw udziałowych. Każda inna osoba, która chciałaby nabyć prawa udziałowe musi uszczuplić swój majątek przeznaczając z niego środki na ich zakup. Państwo takiego uszczuplenia nie musieli dokonywać, gdyż prawa udziałowe spółki zagranicznej otrzymali Państwo nieodpłatnie od spółki z siedzibą w Szwecji.

Istnienie przytoczonych powyżej regulacji w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie przesądza jednak o tym, że nie jest prawdą, że w momencie objęcia (nabycia) praw udziałowych nie może powstać przychód do opodatkowania. Ustawodawca, który jest ustawodawcą racjonalnym i nie tworzy pustych norm prawnych przewidział oraz określił zarówno samo powstanie obowiązku podatkowego, jak i sposób określenia jego wysokości.

Odpłatne zbycie praw udziałowych uzyskanych nieodpłatnie w wyniku realizacji RSU – jak wskazano powyżej – będzie skutkowało powstaniem po Państwa stronie przychodu ze źródła kapitały pieniężne, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przechodząc do sposobu opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia praw udziałowych (w przedmiotowej sprawie spółki z siedzibą w Szwecji) wskazać należy, że zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy:

Przy zbyciu praw udziałowych nabytych nieodpłatnie, koszty uzyskania przychodu należy ustalić w oparciu o przepisy art. 23 ust. 1 pkt 38 w związku z art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy:

Na podstawie art. 22 ust. 1d ww. ustawy:

Zatem, w oparciu o powyższe uregulowania prawne, do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży praw udziałowych zaliczyć można m.in. wartość nieodpłatnego świadczenia, które zostało opodatkowane, jako przychód z innych źródeł. To rozwiązanie zapewnia identyczne traktowanie podatników, którzy otrzymali nieodpłatne udziały i tych, którzy nabyli je samodzielnie za środki z własnego majątku. Obie te grupy ponosić będą takie samo ryzyko wzrostu lub utraty wartości udziałów w przyszłości.

Dochód, o którym mowa w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustala się na zasadach określonych w art. 30b ust. 2 ww. ustawy. Uwzględnia się przy tym m.in. osiągniętą w roku podatkowym różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (praw udziałowych), a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c (art. 30b ust. 2 pkt 4 cytowanej ustawy).

Dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym według stawki w wysokości 19% i na podstawie ust. 5 art. 30b nie może być łączony z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych oraz podatkiem liniowym.

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy, ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tym samym terminie dokonuje się też wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy).

Podkreślić jednocześnie należy, że opodatkowanie w momencie otrzymania praw udziałowych (realizacja RSU) nie świadczy o podwójnym opodatkowaniu. O podwójnym opodatkowaniu można mówić w sytuacji, kiedy ma miejsce opodatkowanie dwa razy dochodu uzyskanego z tego samego tytułu. Tymczasem opodatkowanie dochodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania praw udziałowych spółki z siedzibą w Szwecji oraz dochodu z tytułu odpłatnego zbycia praw udziałowych – to dwie odrębne czynności, które ustawodawca wskazuje jako dwa różne zdarzenia powodujące obowiązek podatkowy.

Zatem, realizacja RSU, w wyniku której otrzymali Państwo nieodpłatnie prawa udziałowe, jak i sprzedaż tych praw nabytych w wyniku realizacji RSU są to dwie odrębne czynności, opodatkowane niezależnie jedna od drugiej. Zbycie praw udziałowych stanowi kolejną, odrębną, po otrzymaniu praw udziałowych w wyniku realizacji RSU czynność, wymienioną wśród źródeł przychodów z kapitałów pieniężnych.

Wskazać ponadto należy, że dokonując sprzedaży praw udziałowych otrzymanych nieodpłatnie od spółki z siedzibą w Szwecji, będą Państwo mogli na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 w związku z art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnić jako koszt uzyskania przychodu wartość nieodpłatnego świadczenia, które zostanie opodatkowane jako przychód z innych źródeł, to w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do podwójnego opodatkowania tego samego przychodu.

Podsumowując, w momencie przyznania Państwu RSU w ramach Programu wynagradzania nie powstaje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód powstaje natomiast u Państwa w momencie nieodpłatnego otrzymania praw udziałowych spółki, po spełnieniu warunków wynikających z Programu wynagradzania. Przychód ten kwalifikowany jest jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą opodatkowania z tytułu otrzymanych praw udziałowych jest przychód odpowiadający wartości rynkowej otrzymanych w danym roku praw udziałowych, który winien być wykazywany w zeznaniu rocznym PIT-36 składanym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po tym roku podatkowym, w którym otrzymali Państwo prawa udziałowe.

Natomiast sprzedaż nabytych w ten sposób praw udziałowych skutkuje powstaniem przychodu z kapitałów pieniężnych. Dochód z tego tytułu winien być wykazywany w zeznaniu rocznym PIT-38 składanym za rok podatkowy, w terminie do 30 kwietnia roku następującego po tym roku podatkowym, w którym dojdzie do odpłatnego zbycia ww. praw. W tym samym terminie jesteście Państwo zobowiązani odprowadzić podatek z tego tytułu.

Wobec powyższego nieprawidłowe jest Państwa twierdzenie, że w momencie nieodpłatnego otrzymania praw udziałowych spółki zagranicznej w ramach Programu wynagradzania nie powstaje po Państwa stronie przychód, który powstaje dopiero w momencie sprzedaży przedmiotowych praw.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym należy stwierdzić, że powinni Państwo rozpoznać przychód zarówno w momencie realizacji RSU (tj. w momencie nieodpłatnego nabycia praw udziałowych), jak również w dacie zbycia tych praw, w związku z tym jesteście Państwo uprawnieni do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy ustalaniu dochodu ze zbycia tych praw udziałowych. Przychód z odpłatnego zbycia ww. pra powinien zostać zakwalifikowany jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu stosownie do treści art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzeń przyszłych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiąże strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawarte w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i/lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan D.D. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j.  Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).