Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2011-07-18
Wersja aktualna od 2011-07-18
obowiązujący
Alerty
DECYZJA RADY 2011/428/WPZiB
z dnia 18 lipca 2011 r.
w sprawie wspierania działalności Biura Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Rozbrojenia w celu realizacji programu działania Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącego zapobiegania handlowi bronią strzelecką i lekką we wszystkich jego aspektach, zwalczania i eliminowania go
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 26 ust. 2 i art. 31 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dnia 20 lipca 2001 r. państwa uczestniczące w konferencji ad hoc przyjęły program działania Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczący zapobiegania handlowi bronią strzelecką i lekką we wszystkich jego aspektach, zwalczania i eliminowania go (zwany dalej „programem działania” ). Dnia 8 grudnia 2005 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło międzynarodowy instrument umożliwiający państwom identyfikowanie i śledzenie, w odpowiednim czasie i w niezawodny sposób, nielegalnej broni strzeleckiej i lekkiej (zwany dalej „międzynarodowym instrumentem umożliwiającym śledzenie”). Zgodnie z oboma tymi instrumentami międzynarodowymi państwa będą odpowiednio współpracować z Organizacją Narodów Zjednoczonych, tak by wesprzeć ich skuteczne wdrożenie.
(2) W 2008 r. na odbywającym się co dwa lata trzecim spotkaniu państw poświęconym realizacji programu działania odnotowano w sprawozdaniu końcowym znaczenie podejścia regionalnego do realizacji programu działania, a co za tym idzie – korzyści ze zwoływania posiedzeń regionalnych sponsorowanych przez zainteresowane państwa oraz organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne mogące podjąć takie kroki. W sprawozdaniu końcowym zachęcono również państwa, by wsparły i w pełni wykorzystywały obecne mechanizmy wspierające realizację programu działania oraz połączenie zapotrzebowania z zasobami, np. program działania dotyczący systemu wspierania wdrażania.
(3) W dniach 15–16 grudnia 2005 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE zwalczania nielegalnego gromadzenia i obrotu bronią strzelecką i lekką (BSiL) oraz amunicją do niej (zwaną dalej „strategią UE dotyczącą BSiL”). W strategii UE dotyczącej BSiL określono wsparcie programu działania ONZ jako główny priorytet w działaniach podejmowanych na szczeblu międzynarodowym i wezwano do przyjęcia prawnie wiążącego instrumentu międzynarodowego umożliwiającego śledzenie i oznaczanie BSiL i amunicji.
(4) W wyniku przyjęcia międzynarodowego instrumentu umożliwiającego śledzenie Unia Europejska poparła jego pełne wdrożenie przez przyjęcie i wdrożenie wspólnego działania Rady 2008/113/WPZiB z dnia 12 lutego 2008 r. wspierającego międzynarodowy instrument umożliwiający państwom identyfikowanie i śledzenie, w odpowiednim czasie i w niezawodny sposób, nielegalnej broni strzeleckiej i lekkiej (BSiL) (1). Wdrożenie tego wspólnego działania otrzymało pozytywną ocenę Rady Unii Europejskiej.
(5) Dnia 2 grudnia 2009 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło rezolucję A/RES/64/50 w sprawie nielegalnego handlu bronią strzelecką i bronią lekką we wszystkich jego aspektach, która zachęca do wszystkich inicjatyw – w tym podejmowanych przez organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne – zmierzających do skutecznej realizacji programu działania oraz podkreśla, że inicjatywy podejmowane przez społeczność międzynarodową związane z międzynarodową współpracą i pomocą nadal są konieczne i uzupełniają wysiłki wdrożeniowe podejmowane na szczeblu krajowym.
(6) W rezolucji A/RES/64/50 przewidziano również, że odbywające się co dwa lata czwarte spotkanie państw poświęcone realizacji programu działania na szczeblu krajowym, regionalnym i globalnym powinno odbyć się w Nowym Jorku w dniach 14–18 czerwca 2010 r. oraz że nie później niż w 2012 r. w Nowym Jorku zostanie zwołana dwutygodniowa konferencja poświęcona przeglądowi postępów osiągniętych w realizacji programu działania.
(7) Dnia 2 grudnia 2009 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło również rezolucję A/RES/64/51 w sprawie problemów wynikających z gromadzenia nadmiernych zapasów amunicji konwencjonalnej, która zachęca państwa mogące podjąć takie kroki, by przyczyniły się w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych do opracowania technicznych wytycznych w zakresie zarządzania zapasami amunicji konwencjonalnej, tak by pomóc państwom w zwiększaniu ich potencjału zarządzania zapasami krajowymi, zapobiegając zwiększaniu się nadwyżek amunicji konwencjonalnej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Z myślą o wsparciu przygotowań do konferencji przeglądowej programu działania dotyczącego zapobiegania handlowi bronią strzelecką i lekką we wszystkich jego aspektach, zwalczania i eliminowania go, która to konferencja odbędzie się w 2012 r., Unia dąży do następujących celów:
– propagowanie realizacji programu działania ONZ dotyczącego BSiL na szczeblu globalnym i regionalnym,
– wspieranie wdrażania międzynarodowego instrumentu umożliwiającego śledzenie,
– wspieranie opracowywania i wdrażania technicznych wytycznych ONZ w zakresie zarządzania zapasami amunicji.
2. Aby osiągnąć cele, o których mowa w ust. 1, Unia podejmie następujące działania:
– opracowanie programu działania dotyczącego systemu wspierania wdrażania jako skutecznego narzędzia koordynowania wysiłków międzynarodowych zmierzających do realizacji programu działania ONZ, w tym poprzez wspieranie nieformalnej grupy państw zainteresowanych BSiL,
– zorganizowanie maksymalnie ośmiu dwudniowych spotkań regionalnych poświęconych osiąganiu postępów w realizacji programu działania na szczeblu regionalnym,
– zorganizowanie regionalnych kursów dla szkoleniowców poświęconych międzynarodowemu instrumentowi umożliwiającemu śledzenie przeznaczonych dla krajów Afryki Zachodniej, jak również powołanie obiektów służących oznaczaniu i zgromadzenie wiedzy fachowej w państwach tego regionu nieposiadających takiego wyposażenia,
– wsparcie opracowania technicznych wytycznych ONZ w zakresie zarządzania zapasami amunicji,
– wsparcie wdrażania wytycznych za pośrednictwem regionalnych kursów dla szkoleniowców przeznaczonych dla funkcjonariuszy organów ścigania w regionie Wielkich Jezior Afrykańskich, Ameryce Łacińskiej i na Karaibach,
– wsparcie udzielane poszczególnym państwom pilnie potrzebującym pomocy w zarządzaniu swoimi zapasami amunicji, polegające na organizowaniu pomocy technicznej, prawnej i politycznej oraz specjalistycznych szkoleń.
Szczegółowy opis tych działań znajduje się w załączniku.
Artykuł 2
1. Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) odpowiada za wdrożenie niniejszej decyzji.
2. Realizację działań, o których mowa w art. 1 ust. 2, powierza się Biuru ONZ ds. Rozbrojenia (zwanemu dalej „UNODA”).
3. UNODA wykonuje swoje zadanie pod kierownictwem WP. W tym celu WP dokonuje niezbędnych ustaleń z UNODA.
Artykuł 3
1. Finansowa kwota odniesienia dla realizacji działań, o których mowa w art. 1 ust. 2, wynosi 2 150 000 EUR.
2. Wydatkami pokrywanymi z kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3. Komisja nadzoruje właściwe zarządzanie wydatkami pokrywanymi z kwoty, o której mowa w ust. 1. W tym celu Komisja zawiera z UNODA umowę o finansowaniu. Umowa ta zawiera zobowiązanie UNODA do zapewnienia, aby wkład Unii był wyeksponowany stosownie do jego wielkości.
4. Komisja dąży do tego, by umowa o finansowaniu, o której mowa w ust. 3, została zawarta jak najszybciej po wejściu w życie niniejszej decyzji. Informuje ona Radę o wszelkich trudnościach z tym związanych i o dacie zawarcia tej umowy o finansowaniu.
Artykuł 4
WP składa Radzie sprawozdania z wdrażania niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych co dwa miesiące przez UNODA. Sprawozdania te stanowią dla Rady podstawę do dokonania oceny. Komisja składa sprawozdania dotyczące aspektów finansowych realizacji działań, o których mowa w art. 1 ust. 2.
Artykuł 5
1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
2. Niniejsza decyzja wygasa 24 miesiące od daty zawarcia umowy o finansowaniu, o której mowa w art. 3 ust. 3. Jednak wygasa ona sześć miesięcy od daty jej wejścia w życie, jeżeli umowa o finansowaniu nie zostanie do tego czasu zawarta.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 lipca 2011 r.
ZAŁĄCZNIK
1. | Cele |
| Cele ogólne niniejszej decyzji polegają na propagowaniu realizacji programu działania ONZ dotyczącego zapobiegania handlowi bronią strzelecką i lekką we wszystkich jego aspektach, zwalczania i eliminowania go (zwanego dalej „programem działania ONZ dotyczącym BSiL”) z myślą o konferencji przeglądowej, która ma się odbyć w 2012 r.; propagowaniu wdrażania międzynarodowego instrumentu umożliwiającego śledzenie; jak również opracowaniu i wdrożeniu technicznych wytycznych ONZ w zakresie zarządzania zapasami amunicji. Zapewnione zostanie osiągnięcie maksymalnego efektu synergii z innymi instrumentami finansowymi Unii. |
2. | Opis działań |
2.1. | Propagowanie realizacji programu działania ONZ dotyczącego BSiL na szczeblu globalnym i regionalnym |
2.1.1. | Cel działania |
| Propagowanie realizacji programu działania ONZ przez państwa trzecie. |
| Wspieranie opracowania programu działania dotyczącego systemu wspierania wdrażania jako skutecznego narzędzia koordynowania wysiłków międzynarodowych zmierzających do realizacji programu działania ONZ, w tym przez utworzenie i wspieranie nieformalnej „grupy państw zainteresowanych praktycznymi środkami rozbrojenia”. |
2.1.2. | Opis działania |
| Zorganizowanie przez UNODA – w odpowiednich przypadkach wspierane przez regionalne ośrodki ds. rozbrojenia – maksymalnie ośmiu dwudniowych spotkań regionalnych poświęconych osiąganiu postępów w realizacji programu działania na szczeblu regionalnym. Spotkania te będą miały na celu dalsze przybliżenie odpowiednim państwom trzecim aspektów regionalnych programu działania ONZ oraz zaleceń z trzeciego i czwartego odbywającego się co dwa lata spotkania państw przygotowującego do konferencji przeglądowej w 2012 r. Podczas seminariów państwa beneficjenci sporządzą m.in. bilans obecnych regionalnych planów wdrażania na lata 2010– 2012 i zostaną zachęcone do sformułowania regionalnych planów wdrażania na lata 2013–2014 zawierających wymierne, osiągalne i terminowe cele. |
| Opracowanie i ulepszenie programu działania dotyczącego systemu wspierania wdrażania (PoA-ISS) jako skutecznego narzędzia koordynowania wysiłków międzynarodowych zmierzających do realizacji programu działania ONZ przez zintegrowanie internetowego narzędzia służącego włączaniu potrzeb i zasobów w zakresie BSiL do platformy PoA-ISS przez opracowanie funkcji sprawozdawczości elektronicznej dla sprawozdań krajowych dotyczących programu działania, przez rozwój sekcji regionalnych i tematycznych w PoA-ISS oraz przez opracowanie wielojęzycznych wersji obecnej platformy PoA-ISS. Wspieranie nieformalnej grupy państw zainteresowanych praktycznymi środkami rozbrojenia będącej forum propagującym koordynację, wymianę informacji i wiedzy między darczyńcami i systemem ONZ, jak również innymi podmiotami realizującymi plan działania w zakresie działania obejmującego broń strzelecką, w tym przedstawionych planów projektów i prowadzenia polityki (zob. np. rezolucję Zgromadzenia Ogólnego w sprawie praktycznych środków rozbrojenia, A/RES/63/62), będzie obejmować wspieranie organizacji i obsługi regularnych spotkań tej grupy (dwa do trzech razy w roku). |
2.1.3. | Wyniki działania |
| Poprawiona realizacja programu działania ONZ na szczeblu regionalnym, skuteczne przygotowanie państw beneficjentów do konferencji przeglądowej w 2012 r. oraz położenie podwalin pod opracowanie realistycznych, osiągalnych, wymiernych i terminowych regionalnych planów wdrażania na lata 2012–2014. |
| Ulepszone, wielojęzyczne, przyjazne dla użytkownika i wiarygodne informacje dotyczące potrzeb w zakresie wdrażania związanych z programem działania, które przekształcą system wspierania wdrażania w podstawowe narzędzie ułatwiające wdrożenie międzynarodowego instrumentu; zracjonalizowane zarządzanie pomocą międzynarodową przez wzmocnienie koordynacyjnej roli grupy zainteresowanych państw. |
2.1.4. | Miejsca prowadzenia seminarium |
| UNODA przygotuje wykaz potencjalnych miejsc prowadzenia seminariów regionalnych, który zostanie następnie zatwierdzony przez WP po konsultacjach z właściwymi organami Rady. Wśród kryteriów wyboru miejsc prowadzenia seminarium znajdą się: gotowość do przeprowadzenia takiego seminarium i oddanie idei jego przygotowania, okazywane przez właściwe państwo w danym regionie, poziom zaangażowania w realizację programu działania ONZ w danym regionie oraz, w stosownych przypadkach, zaangażowanie właściwej organizacji regionalnej lub subregionalnej. |
2.1.5. | Beneficjenci działania |
| Państwa potrzebujące pomocy w realizacji programu działania ONZ. Podczas selekcji konkretnych beneficjentów mających uczestniczyć w seminariach regionalnych zostaną uwzględnione zobowiązania i wysiłki we wdrażaniu, podejmowane przez potencjalnych beneficjentów w dziedzinie BSiL. UNODA przygotuje krótką listę beneficjentów, która zostanie następnie zatwierdzona przez WP po konsultacjach z właściwymi organami Rady. |
2.2. | Wspieranie wdrażania międzynarodowego instrumentu umożliwiającego śledzenie |
2.2.1. | Cel działania |
| Wspieranie wdrażania międzynarodowego instrumentu umożliwiającego śledzenie przez zwiększanie umiejętności odpowiednich urzędników państwowych w Afryce Zachodniej w zakresie określania, oznaczania, śledzenia i rejestrowania BSiL, jak również dostarczanie odpowiedniego sprzętu. |
2.2.2. | Opis działania |
| Zorganizowanie regionalnych kursów dla szkoleniowców poświęconych podstawowym aspektom międzynarodowego instrumentu umożliwiającego śledzenie, przeznaczonych dla wybranych urzędników Afryki Zachodniej. |
| Powołanie obiektów służących oznaczaniu i zgromadzenie wiedzy fachowej w państwach tego regionu nieposiadających takiego wyposażenia, w tym przez nabycie maszyn do oznaczania, powołanie obiektów rejestrowania danych oraz przeszkolenie funkcjonariuszy organów ścigania w zakresie oznaczania i śledzenia. |
| Konsultacje z WP, z właściwymi organami Rady, jak również koordynacja z inicjatywą wybrzeża Afryki Zachodniej i Programem Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju, zagwarantują, że nie dojdzie do pokrywania się z innymi programami Unii w Afryce Zachodniej. |
2.2.3. | Wyniki działania |
| Zmniejszenie zagrożeń dla bezpieczeństwa stworzonych przez ilość nielegalnej BSiL dzięki zwiększonej kontroli ilości i rodzajów BSiL, wzbogaconej wiedzy fachowej krajowych sieci wielu agencji, aby przeciwdziałać rozprzestrzenianiu BSiL oraz „broni wykonanej ręcznie”, jak również zacieśniona współpraca międzypaństwowa w sektorze bezpieczeństwa obejmująca międzynarodowy instrument umożliwiający śledzenie. |
2.2.4. | Beneficjenci działania |
| Agencje organów ścigania wszystkich 15 członków Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS); ECOWAS i jej program w zakresie broni strzeleckiej ECOSAP; społeczeństwo obywatelskie i społeczności lokalne. |
2.3. | Wspieranie opracowywania i wdrażania technicznych wytycznych ONZ w zakresie zarządzania zapasami amunicji |
2.3.1. | Cel działania |
| Wspieranie opracowywania i wdrażania technicznych wytycznych ONZ w zakresie zarządzania zapasami amunicji. |
2.3.2. | Opis działania |
| Zakończenie opracowywania technicznych wytycznych ONZ w zakresie zarządzania zapasami amunicji. Będzie to obejmować: zorganizowanie spotkania panelu przeglądu technicznego poświęconego opracowywaniu wytycznych, jak również przetwarzanie i włączenie wyników tego spotkania do wersji końcowej wytycznych oraz przetłumaczenie i opublikowanie tych wytycznych. |
| Wsparcie wykorzystania operacyjnego i wdrażania wytycznych przez prowadzenie regionalnych kursów dla szkoleniowców przeznaczonych dla funkcjonariuszy organów ścigania w regionie Wielkich Jezior Afrykańskich, Ameryce Łacińskiej i na Karaibach, w tym za pośrednictwem regionalnych ośrodków ds. rozbrojenia UNODA. Te zaawansowane programy szkoleniowe będą obejmować problematykę dotyczącą zasad i podstaw zarządzania zapasami; zarządzania ryzykiem; rejestrowania amunicji; transportu; oraz bezpieczeństwa i niszczenia. Programy szkoleniowe w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach będą oparte na poprzednich szkoleniach wspieranych przez Unię w tych regionach i będą te szkolenia uzupełniać. |
| Na podstawie wniosków z tych zaawansowanych programów szkoleniowych – określenie państw pilnie potrzebujących pomocy w kontrolowaniu i przechowywaniu zapasów amunicji oraz dostarczenie im (bezpośrednio lub za pośrednictwem organizacji regionalnych): |
| – koniecznej pomocy technicznej służącej opracowaniu koniecznych ram politycznych i prawnych do wdrażania wytycznych, w tym doradztwo zawodowe, |
| – wsparcia i pomocy, aby stworzyć odpowiednią infrastrukturę zarządzania zapasami przez zapewnianie doradztwa w zakresie praktycznego zastosowania technicznych wytycznych do obiektów wykorzystywanych do przechowywania amunicji. |
2.3.3. | Wyniki działania |
| Techniczne wytyczne, które są w pełni opracowane i gotowe do wdrożenia. |
| Zmniejszenie zagrożenia dla bezpieczeństwa krajowego i regionalnego dzięki lepszemu zarządzaniu zapasami na szczeblu krajowym w dwóch kluczowych regionach. |
2.3.4. | Beneficjenci działania |
| Rządy oraz organizacje międzynarodowe i regionalne; społeczeństwo obywatelskie oraz grupy i jednostki, które doświadczyły negatywnych skutków niekontrolowanego rozprzestrzeniania BSiL. |
| Przy wyborze państw, które skorzystają z konkretnej pomocy i szkoleń, zostaną uwzględnione konkretne potrzeby i zobowiązania potencjalnych beneficjentów w zakresie zarządzania zapasami amunicji. UNODA przygotuje krótką listę beneficjentów, która zostanie następnie zatwierdzona przez WP po konsultacjach z właściwymi organami Rady. |
3. | Czas trwania |
| Całkowity szacowany czas trwania działań wyniesie 24 miesiące. |
4. | Instytucja realizująca |
| Realizacja techniczna niniejszej decyzji zostanie powierzona UNODA, które będzie wykonywało swoje zadania pod kierownictwem WP. |
5. | Sprawozdawczość |
| UNODA będzie przygotowywać sprawozdania okresowe, jak również sprawozdania po zakończeniu każdego z opisanych działań. Sprawozdania należy przekazywać WP nie później niż sześć tygodni po zakończeniu odnośnych działań. |
6. | Szacunkowy całkowity koszt działań i wkład finansowy Unii |
| Całkowity koszt działań wynosi 2 150 000 EUR. |