SPRZECZNOŚĆ UMOWY O PRACĘ Z ZASADAMI WSPÓŁŻYCIA SPOŁECZNEGO

Zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi przysługują na gruncie prawa pracy tzw. prawa podmiotowe. Prawami podmiotowymi są uprawnienia przyznane jednostce przez przepisy prawa, których przestrzegania może się ona domagać. Zasadą jest, że jeżeli przepisy prawa przewidują dla określonej jednostki pewne uprawnienia, może ona żądać ich realizacji od osób zobowiązanych.

Co to są zasady współżycia społecznego

Nikt nie może "czynić ze swego prawa użytku" sprzecznie z zasadami współżycia społecznego (art. 8 k.p.), tj. regułami, niebędącymi normami prawnymi, określającymi zachowania ludzi w ich wzajemnych stosunkach. Treść przytoczonej zasady odpowiada regulacji zawartej w art. 5 k.c. i dotyczy nadużycia prawa. Celem tego przepisu jest uniemożliwienie skorzystania z przysługującego prawa wówczas, gdy prowadziłoby to do sprzeczności z normami etycznymi, moralnymi. Każda ze stron stosunku pracy musi zatem postępować, przy wykonywaniu swych uprawnień, zgodnie z wymaganiami moralności i uznanymi regułami obyczajowymi. Oznacza to, że w stosunkach pracy liczy się nie sama "litera prawa", lecz także owe pozaprawne reguły nazwane w art. 8 k.p. "zasadami współżycia społecznego".