Choroby zawodowe

Za chorobę zawodową uważa się chorobę określoną w wykazie chorób zawodowych, stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (DzU nr 132, poz. 1115), jeżeli została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 5 kwietnia 2005 r. (I UK 218/04, OSNP 2005/21/341), przy stwierdzeniu choroby zawodowej może być uwzględniane jedynie działanie substancji wymienionych w obowiązujących aktach wykonawczych wydanych z upoważnienia przepisów Kodeksu pracy, a katalog chorób zawodowych nie może być poszerzany w drodze wnioskowań z innych powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Właściwy do orzekania o rozpoznaniu choroby zawodowej lub o braku podstaw do jej rozpoznania jest lekarz spełniający wymagania kwalifikacyjne określone w przepisach w sprawie specjalizacji lekarskich niezbędnych do wykonywania orzecznictwa w zakresie chorób zawodowych, zatrudniony w jednostkach orzeczniczych I i II stopnia. Wymienione wyżej jednostki po otrzymaniu od pracodawcy zgłoszenia, przebadaniu pracownika oraz po analizie dokumentacji dotyczącej przebiegu zatrudnienia i narażenia pracownika na działanie czynników szkodliwych wydaje orzeczenie w sprawie choroby zawodowej i przesyła je właściwemu terenowemu inspektoratowi sanitarnemu.