Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r., sygn. III SA/Wa 3657/16

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Cezary Kosterna, Sędziowie sędzia WSA Radosław Teresiak (sprawozdawca, sędzia WSA Jarosław Trelka, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 maja 2017 r. sprawy ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. (zwany dalej: "organem egzekucyjnym") prowadził wobec O. S.A. z siedzibą w W. (zwanej dalej: "Skarżącą") na podstawie tytułów wykonawczych z dnia 20 listopada 2014 r. o nr: [...] wystawionych przez Wójta Gminy M. (zwanego dalej: "wierzycielem"), postępowanie egzekucyjne obejmujące należności z tytułu podatku od nieruchomości za 2009 r. w łącznej kwocie należności głównej 53.588 zł. Organ egzekucyjny celem wyegzekwowania przedmiotowej należności dokonał zawiadomieniem z dnia 12 grudnia 2014 r. zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego Skarżącej w Banku [...] S.A. Powyższe zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego zostało doręczone ww. Bankowi w dniu 12 grudnia 2014 r., natomiast Skarżącej wraz z odpisami ww. tytułów wykonawczych - w dniu 12 grudnia 2014 r.

Skarżąca pismem z dnia 19 grudnia 2014 r. złożyła zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji. Jako podstawę zarzutów wskazała przepisy art. 33 § 1 pkt 1, pkt 2, pkt 6 i pkt 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016r., poz. 599 ze zm.) - zwanej dalej: "u.p.e.a.", wnosząc o umorzenie postępowania egzekucyjnego i uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych. Skarżąca w uzasadnieniu zarzutów wskazała, że przedmiotowa egzekucja została podjęta w stosunku do nieistniejącego obowiązku w zakresie odsetek, których wielkość została zawyżona (art. 33 § 1 pkt 1 u.p.e.a.). Skarżąca wskazała, że w niniejszej sprawie nie uwzględniono tego, iż w stosunku do odsetek od zaległości w podatku od nieruchomości za 2009 r. wystąpiły okresy nienaliczania odsetek, o których mowa w art. 54 § 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) - zwanej dalej: "O.p." Ponadto w niniejszej sprawie, obowiązek nie był wymagalny, gdyż decyzja wierzyciela z dnia 31 października 2014 r. określająca wysokość zobowiązania podatkowego za 2009 r. nie została doręczona Skarżącej przed podjęciem przez organ czynności egzekucyjnych. Nie nadano również tej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, gdyż postanowienie w tej sprawie nie zostało doręczone. W związku z powyższym ww. decyzja wierzyciela nie jest wykonalna, zaś określony w niej obowiązek nie jest wymagalny (art. 33 § 1 pkt 2 u.p.e.a.). Skarżąca podniosła też, że wierzyciel doprowadził do egzekucji należności wykraczającej poza zadeklarowany obowiązek, który został przez Skarżącą spełniony, nie doręczając decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w innej wysokości. Egzekucja bez decyzji była zatem niedopuszczalna co powoduje, iż zarzut, o którym mowa w ar. 33 § 1 pkt 6 u.p.e.a. jest zasadny. Ponadto decyzji pierwszoinstancyjnej wierzyciela nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności, wobec czego niedopuszczalna jest egzekucja administracyjna zobowiązania podatkowego ustalonego w decyzji organu pierwszej instancji, która ze względu na nienadanie rygoru natychmiastowej wykonalności nie podlega wykonaniu. Powyższe uzasadnia zarzut określony w art. 33 § 1 pkt 6 u.p.e.a. stawy egzekucyjnej jest uzasadniony. Nawiązując następnie do zarzutu opartego na podstawie art. 33 § 1 pkt 10 u.p.e.a. Skarżąca wskazała, że błędne oznaczenie, iż egzekwowana należność jest wymagalna oraz błędne oznaczenie odsetek za zwłokę powodują, że wymóg określony w art. 27 u.p.e.a. nie został zrealizowany.