Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 stycznia 2008 r., sygn. III SA/Wa 1945/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Asesor WSA Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi N. S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia [...] sierpnia 2007 r., nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz N. S.A. kwotę 10.219 zł (słownie: dziesięć tysięcy dwieście dziewiętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Prezydent miasta W. decyzją z [...] sierpnia 2007 r. określił Spółce N. S.A. (zwanej dalej "Spółką"), wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2004 r. W uzasadnieniu podniósł, że w deklaracjach składanych przez Spółkę dotyczących podatku od nieruchomości, nie zostały wykazane jako przedmiot opodatkowania budowle w postaci tablic reklamowych.

Organ wyjaśnił, że zgodnie z art. la ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm., dalej jako "u.p.o.l.") budowlą jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm., dalej jako "u.p.b.") nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane, w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Tablica reklamowa, w świetle u.p.b. nie może być uznana za budynek, nie jest też obiektem małej architektury. Tablica reklamowa umieszczona na słupie, który trwale jest osadzony w gruncie będzie budowlą w rozumieniu przepisów u.p.b. W art. 3 pkt 3 u.p.b. ustawodawca definiuje budowlę jako obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury i przykładowo wymienia obiekty, które mogą być uznane za budowle. Na mocy tego zapisu należy uznać, że tablica reklamowa trwale związana z gruntem jest budowlą. Organ na poparcie ww. tezy powołał się na wyrok NSA z 11 stycznia 1999 r., sygn. akt II SA 1617/98, z którego wynika, że o trwałość związania z gruntem nie decydują fundamenty. Tablica reklamowa - przestrzenna konstrukcja musi stawiać czoło parciu wiatrów oraz innych warunków atmosferycznych, musi więc być w odpowiedni technicznie sposób powiązana trwale z gruntem, nawet, jeśli nie będzie zagłębiona w ziemi. Zdaniem organu trwałość powiązania z gruntem urządzeń strony potwierdzają przedłożone przez Spółkę projekty budowlano - techniczne, na podstawie których montowano urządzenia reklamowe.