Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 listopada 2005 r., sygn. I SA/Po 1657/03

1. Podatniczka w listopadzie 2001 r. zakupiła różne towary i odliczyła w deklaracji podatkowej VAT-7 podatek naliczony od tych towarów, które nie stanowiły przedmiotu jej działalności gospodarczej lecz zostały przez nią użyte jako forma "premiowania."

Podatniczka dysponowała i przedłożyła organom podatkowym potwierdzenie odbioru promocji przez różne przedsiębiorstwa /kontrahentów/.

Spór w sprawie sprowadza się do przyjęcia reklamy i premii w rozumieniu art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Za reklamę należy uznać działania, których celem jest kształtowanie popytu poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu w celu zachęcenia do ich nabycia od tego właśnie, a nie innego podmiotu gospodarczego. Za reklamę nie mogą być uznane takie działania, które wprawdzie zachęcają do zakupu określonego towaru, ale nie polegają na rozpowszechnianiu informacji o sprzedawanym lub produkowanym towarze. Przykładem takim może być realizowana przez firmę sprzedaż premiowa, która polega na sprzedaży towaru - środków owadobójczych z dołączonym dodatkowo innym towarem.

2. Podatnik nie może ponosić niekorzystnych konsekwencji w związku z udzieloną przez organ informacją /art. 14 par. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Dotyczy to zwłaszcza podatnika, który działa w dobrej wierze i w zaufaniu do organów podatkowych. Organ podatkowy był zobowiązany kwestie wyjaśnić nie tylko w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale również w oparciu o ustawę o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ponieważ wiedział, że firma pytająca jest podatnikiem podatku VAT.