Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 18 października 2005 r., sygn. I SA/Bk 257/05

1. Warunkiem uznania, że wystąpiło rażące naruszenie prawa, o którym mowa w art. 247 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest wystąpienie oczywistej sprzeczności pomiędzy treścią decyzji a treścią przywołanego w niej przepisu prawa, co można ustalić poprzez ich porównanie.

2. Nie jest rażącym naruszeniem prawa zastosowanie najwyższych stawek podatkowych do opodatkowania budynków i gruntów podatkiem od nieruchomości, przewidzianych dla działalności gospodarczej, zgodnie i na podstawie wykazu nieruchomości złożonego przez skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I po rozpoznaniu sprawy ze skargi Waldemara K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 06 lipca 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Prezydenta Miasta B. w podatku od nieruchomości za 2000 r. - oddala skargę.

Waldemar K., działając poprzez swojego pełnomocnika radcę prawnego Przemysława Ś., wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia 1 lutego 2002 r., (...) ustalającej wymiar podatku od nieruchomości położonej w B. przy ul. B. 119 za 2002 r. w kwocie 18.409,60zł. Za podstawę żądania wskazano art. 247 par. 1 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa, zarzucając przedmiotowej decyzji rażące naruszenie art. 5 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.