Interpretacja indywidualna z dnia 19.02.2020, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.69.2019.3.BB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.69.2019.3.BB

Mając na uwadze opis zdarzenia w szczególności informację, że Wnioskodawca będzie podmiotem oferującym oraz sprzedającym własne wierzytelności, a więc będzie de facto występował po stronie zbywającej wierzytelności nie będą ciążyły na nim jakiekolwiek obowiązki na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jak bowiem wynika z treści art. 4 cyt. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży co do zasady na stronie nabywającej (np. kupującym).

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 09 grudnia 2019 r. (data wpływu 12 grudnia 2019 r.), uzupełnionym 14 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy faktoringu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy faktoringu.