Interpretacja indywidualna z dnia 13.03.2018, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.16.2018.2.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.16.2018.2.MM

w zakresie: możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedpłat utraconych w związku z niewykonaniem umowy przez kontrahenta

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 9 stycznia 2018 r.), uzupełnionym 1 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedpłat utraconych w związku z niewykonaniem umowy przez kontrahenta - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedpłat utraconych w związku z niewykonaniem umowy przez kontrahenta. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 lutego 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.16.2018.1.MM wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 1 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności spółki akcyjnej (dalej: Spółka, Wnioskodawca), wynikającym z umowy i wpisu do rejestru sądowego, jest między innymi produkcja i naprawa statków i łodzi. W okresie od 15 stycznia do 30 listopada 2016 r. Spółka dokonywała przedpłat na zamówiony w tureckiej firmie marmur oraz zabudowę kabiny armatora na podstawie otrzymywanych faktur zaliczkowych. Były to materiały niezbędne do budowy jachtu motorowego. Faktury te były księgowane na konto rozliczenia zakupu materiałów, a następnie - z każdą otrzymaną częścią dostawy - przeksięgowywane bezpośrednio w koszty produkcji niniejszego projektu. Z łącznej, wpłaconej kontrahentowi, kwoty 788.580,00 EUR zarachowano w koszty projektu kwotę 402.970,00 EUR, natomiast różnica w kwocie 385.610,00 EUR, tj. 1.667.368,66 PLN pozostała nierozliczona.

W chwili obecnej Spółka posiada wiedzę, że turecki kontrahent nie prowadzi działalności gospodarczej, majątek firmy został wyprzedany, lecz figuruje w rejestrach. Ze względu na fakt, że od 20 lipca 2016 r. w Turcji obowiązuje stan wyjątkowy, ogłoszenie upadłości firmy jest niemożliwe. Wnioski składane przez omawianą firmę o upadłość są przez sądy automatycznie odrzucane.