Interpretacja indywidualna z dnia 16.11.2017, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.346.2017.1.KS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.346.2017.1.KS

w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z zawarciem ugody

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2017 r. (data wpływu 6 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z zawarciem ugody - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z zawarciem ugody.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki osobowej K. SPÓŁKA JAWNA (dalej: Spółka).

W rozumieniu ustawy o PIT Wnioskodawca jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka prowadzi działalność usługową w zakresie krajowego i międzynarodowego transportu. Spółka posiada ubezpieczenie OC przewoźnika za całkowite lub częściowe zaginięcie towaru lub za jego uszkodzenie w międzynarodowym transporcie samochodowym, którą Ubezpieczający ponosi zgodnie z postanowieniami Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR).

W 2015 roku, Spółka realizowała zlecenie transportowe z Francji na rzecz niemieckiego spedytora, z którym Spółka ma podpisaną umowę na świadczenie usług przewozu towarów. Z dokumentów potwierdzających zlecenie transportu wynika, że samochód ciężarowy, w którym znajdował się przewożony towar nie powinien pozostawać bez nadzoru. Samochód w czasie postoju powinien pozostawać na parkingu strzeżonym i zabezpieczonym.

W związku z faktem, że dopuszczalny czas jazdy i pracy kierowcy dobiegał końca, po którym kierowca zobowiązany jest do wykonania 9-cio godzinnej przerwy, kierowca nie miał możliwości zatrzymania samochodu na parkingu strzeżonym (oddalonym o 74 km) tylko na parkingu przy stacji benzynowej ESSO w miejscu oświetlonym wśród innych samochodów. Jednocześnie, kierowca nie opuścił pojazdu, zatem nie pozostawił go bez nadzoru i zamknął naczepę dodatkowym, ponadstandardowym zabezpieczeniem.