Interpretacja indywidualna z dnia 30.10.2017, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.234.2017.1.AK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.234.2017.1.AK

W jaki sposób Wnioskodawca powinien wyliczyć koszty uzyskania przychodu w przypadku przekazania pożyczkodawcom wierzytelności z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub składników majątkowych celem zwolnienia się ze zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, w jaki sposób Wnioskodawca powinien wyliczyć koszty uzyskania przychodu w przypadku przekazania pożyczkodawcom wierzytelności z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub składników majątkowych celem zwolnienia się ze zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, w jaki sposób Wnioskodawca powinien wyliczyć koszty uzyskania przychodu w przypadku przekazania pożyczkodawcom wierzytelności z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub składników majątkowych celem zwolnienia się ze zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej G. Sp.k., zarejestrowanej w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej jako: Spółka). Spółka prowadzi działalność deweloperską i planuje w ciągu kilku najbliższych miesięcy podjęcie czynności restrukturyzacyjnych zmierzających do rozdzielenia jej majątku pomiędzy kilka spółek celowych, w których będą realizowane projekty deweloperskie polegające na budowie nowych budynków mieszkalnych, następnie wydzielanie z nich lokali mieszkalnych, które ostatecznie będą sprzedawane na rzecz klientów. Kolejne projekty deweloperskie a co za tym idzie także spółki celowe będą oparte o odrębne nieruchomości. Spółki celowe mają być spółkami osobowymi prawa handlowego niepodlegającymi podatkowi dochodowemu od osób prawnych. Wśród kilku rozważanych wariantów przeprowadzenia powyższej restrukturyzacji jest sprzedaż części majątku Spółki na rzecz spółek celowych. Sprzedawane części majątku będą związane z daną nieruchomością służącą realizacji konkretnej inwestycji i będą miały formę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług lub określonych aktywów Spółki w zależności od możliwości wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponieważ Spółka jest pożyczkobiorcą wobec osób trzecich, nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących wspólnikami Spółki, wskazane będzie rozliczenie tych pożyczek i ekonomiczne obciążenie nimi spółek celowych, które w zamierzeniu mają generować przychody ze sprzedaży lokali powstałych wskutek inwestycji. Gdyby okazało się, że nie jest możliwe przypisanie poszczególnych pożyczek konkretnym nieruchomościom, czy też inwestycjom, a tym samym, gdyby nie mogły one wejść w skład wydzielanych zorganizowanych części przedsiębiorstwa, Spółka rozważa spłacenie tych pożyczek poprzez instytucję tzw. datio in solutum regulowaną w art. 453 Kodeksu Cywilnego, która w tym przypadku polegałaby na tym, że pożyczkodawcy w miejsce spłaty pożyczki otrzymają od Spółki wierzytelność (lub jej odpowiednią część) z tytułu sprzedaży majątku spółkom celowym. Na skutek opisanych działań, dojdzie zatem do sytuacji, w której Spółka po sprzedaży zorganizowanych części przedsiębiorstwa lub określonych składników majątkowych spółkom celowym będzie miała wierzytelności o zapłatę ceny wobec spółek celowych. Kolejnym krokiem Spółki będzie zawarcie ze swoimi pożyczkodawcami porozumienia na mocy których zaspokoi ich roszczenia pożyczkowe poprzez przekazanie im całości lub określonej części tych wierzytelności, wskutek czego staną się oni wierzycielami spółek celowych, a sama Spółka przestanie być ich dłużnikiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: