Interpretacja indywidualna z dnia 04.12.2013, sygn. IBPBII/1/415-879/13/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBII/1/415-879/13/MK

Czy w odniesieniu do tłumaczy będących nierezydentami, świadczących faktycznie swe usługi poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, powstaje ograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 2884/11 oraz z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 6 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 856/11 wniosku z 4 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 12 listopada 2010 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do tłumaczy będących nierezydentami, świadczących swe usługi poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2010 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do tłumaczy będących nierezydentami, świadczących swe usługi poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W dniu 11 lutego 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPB II/1/415-913/10/MK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.