Interpretacja indywidualna z dnia 12.09.2013, sygn. IPTPB1/415-412/13-3/KSU, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPB1/415-412/13-3/KSU

Czy w ramach prowadzonej działalności w zakresie skupu i sprzedaży walut, kwoty otrzymane z ich sprzedaży należy ująć w przychodach podlegających opodatkowaniu, a wydatki poniesione na nabycie sprzedanej waluty zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w tym okresie, w którym osiągnięto przychód z tego tytułu, czy też w przychodach wykazać jedynie wysokość uzyskanej prowizji/zysku?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów przy prowadzeniu działalności kantorowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu oraz działalność kantorową polegającą na obrocie wartościami dewizowymi w celach zarobkowych na podstawie indywidualnego zezwolenia wydanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Kupując i sprzedając walutę działa w imieniu własnym i na własny rachunek. Prowadzi księgi rachunkowe, ponieważ generuje przychody przekraczające limit określony w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Zdecydowany wpływ na poziom przychodów ma działalność kantorowa. Zarówno dla celów bilansowych, jak i podatkowych, w księgach rachunkowych zdarzenia gospodarcze dotyczące kantorów ujmowane są jako pełne obroty na kontach przychodów i kosztów, tzn. obciąża się koszty wartością sprzedanych walut w cenie zakupu i uznaje przychody wartością walut w cenie sprzedaży. Powyższe koszty i przychody wpływają następnie na wynik finansowy. Przyjęto, że przychodem, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, jest cała wartość sprzedaży walut dokonanych przez kantory w roku obrotowym, a nie jedynie ogólny wynik - uzyskiwana prowizja ze świadczenia usług finansowych, stanowiąca różnicę pomiędzy niższą ceną kupna, a wyższą ceną sprzedaży walut. Ponadto w zeznaniach podatkowych, przychody podatkowe stanowiły m.in. przychody ze sprzedaży walut obcych, natomiast w kosztach uzyskania przychodów wykazano m.in. koszt zakupu sprzedanych walut obcych. Gdyby przyjąć, że przychodem z działalności kantorowej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, jest różnica pomiędzy wartością sprzedanych i kupionych walut obcych, to łącznie z działalnością handlową nie zostałby przekroczony limit, o którym mowa wyżej. Działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem liniowym (art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Kantory wypracowują zysk na podstawie różnicy pomiędzy kursem kupna a kursem sprzedaży walut. Do konkretnych transakcji obrotu walutami nie są naliczane prowizje.

W związku z powyższym zadano następujące pytania: