Interpretacja indywidualna z dnia 15.03.2013, sygn. ITPB2/415-1141/12/IL, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/415-1141/12/IL

Czy udostępnienie przez Spółkę świadczeń przewozów pracowniczych powoduje powstanie przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych po stronie pracowników?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania świadczenia w postaci przewozu do i z miejsca wykonywania pracy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania świadczenia w postaci przewozu do i z miejsca wykonywania pracy.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania i sprzedaży artykułów spożywczych. Siedziba Wnioskodawcy, będąca miejscem pracy wszystkich pracowników znajduje się w K. i jest oddalona od miejsca zamieszkania pracowników i od jakichkolwiek zabudowań gospodarczych od 3 km do 15 km. Spółka zatrudnia przeciętnie około 250 pracowników z K., S. i z okolicznych wiosek położonych w obrębie gminy S. Transport publiczny nie jest dostosowany do potrzeb pracowników, a w niektórych przypadkach nie istnieje. Ponadto praca w Spółce odbywa się w formie zmianowej (dwie lub trzy zmiany). Taki rozkład czasu pracy sprawia, że dla drugiej i trzeciej zmiany nie ma transportu publicznego. Mając to na uwadze, Spółka zapewnia swoim pracownikom nieodpłatne dowozy do pracy. W tym celu Spółka zawarła z zewnętrzną firmą transportową umowę o świadczenie usług przewozu pracowników w określonych godzinach, z oznaczonych miejsc ulokowanych w pobliżu miejsc zamieszkania pracowników. Pracownicy ci nie mogą być przewożeni do jakichkolwiek innych miejsc niż miejsce pracy lub oznaczone miejsce, w pobliżu ich miejsca zamieszkania. Ponadto z powyższych usług transportowych nie mogą korzystać osoby niebędące pracownikami Spółki. Należność firmy transportowej ma charakter ryczałtowy i jest ustalana miesięcznie według stawek 4,90 zł netto za 1 km przewozu autobusem, 100 zł netto za 1 kurs busa powiększone o dodatek paliwowy w wysokości 12%. Należność ta powstaje w tej samej wysokości niezależnie od tego, czy i w jakim zakresie pracownicy faktycznie skorzystali z przejazdu. Z uwagi na dużą liczbę i rotację pracowników objętych przewozami, prowadzenie ewidencji, z której wynikałoby, którzy pracownicy faktycznie skorzystali z przewozów w poszczególnych dniach jest niemożliwe. Pracownik nie uzgadnia z pracodawcą sposobu transportu do pracy i z pracy. Powszechnie występują sytuacje, w których pracownik przyjeżdża do pracy własnym środkiem transportu lub wspólnie z innymi pracownikami ich samochodami, lub przyjeżdża autobusem zapewnionym przez Spółkę, a wyjeżdża transportem prywatnym. Spółka nie ma więc możliwości ustalenia w sposób jednoznaczny i obiektywny wysokości świadczenia polegającego na skorzystaniu z przewozu pracowniczego przypadającego na konkretnego pracownika. Oznacza to, iż nie jest możliwe przypisanie danej osobie konkretnego, rzeczywistego przychodu.