Interpretacja indywidualna z dnia 12.07.2010, sygn. IBPP3/443-242/10/Bwo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP3/443-242/10/Bwo

-Czy w związku z oddaniem gruntu w użytkowanie wieczyste Gmina prawidłowo udokumentowała przychód z tytułu opłaty pierwszej, która została rozłożona na 10 rat z uwzględnieniem momentu powstania obowiązku podatkowego VAT w chwili wpłaty każdej kolejnej raty nie później jednak niż z upływem terminu płatności?
-Czy oprocentowanie równe stopie redyskonta weksli towarzyszące spłacie kolejnych rat dotyczących opłaty pierwszej oraz sprzedaży budynków i urządzeń stanowi podstawę do opodatkowania podatkiem VAT, przy czym oprocentowanie rat za opłatę pierwszą stanowi podstawę do naliczenia podatku VAT ze stawka 22%, natomiast oprocentowanie dotyczące sprzedaży budynków i urządzeń stanowi podstawę do podatku VAT z zastosowaniem stawki zwolnionej?
-Czy moment powstania obowiązku podatkowego VAT w kwestii oprocentowania każdej kolejnej raty opłaty pierwszej i sprzedaży budynków i urządzeń powstaje w chwili wpłaty wraz z oprocentowaniem nie później jednak niż z upływem terminu płatności?
-Czy sprzedaż budynków i urządzeń mimo, iż zgodnie z aktem notarialnym została rozłożona na raty to winna być uwzględniona w całości i potwierdzona fakturą VAT z zastosowaniem stawki VAT zwolnionej uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego w dniu spisania aktu notarialnego z ujęciem całej kwoty sprzedaży?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2010r. (data wpływu 12 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, należało uznać za: