Postanowienie SN z dnia 4 czerwca 2019 r., sygn. II PK 151/18

Do rozwiązania stosunku pracy z mianowanym nauczycielem na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 5 Karty Nauczyciela nie ma zastosowania art. 41 k.p.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Franczak

w sprawie z powództwa T.R. przeciwko Zespołowi Kształcenia i Wychowania w S. o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne i przywrócenie do pracy oraz zadośćuczynienie za mobbing, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 czerwca 2019 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 15 grudnia 2017 r., sygn. akt VII Pa [...],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. wyrokiem z dnia 15 grudnia 2017 r. oddalił apelację powódki T.R. od wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 18 maja 2017 r., oddalającego jej powództwo przeciwko pozwanemu Zespołowi Kształcenia i Wychowania w S. o przywrócenie do pracy i zapłatę kwoty 16.200 zł tytułem zadośćuczynienia za rozstrój zdrowia wskutek mobbingu.

W wyrokach Sądów meriti przyjęto, że pozwany prawidłowo rozwiązał z powódką, jako nauczycielem mianowanym, stosunek pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 967 ze zm.), wskazując na zmiany planu organizacji szkoły uniemożliwiające dalsze zatrudnianie powódki w pełnym wymiarze zajęć oraz nie naruszył art. 41 k.p., ponieważ przepis ten nie znajduje zastosowania wobec nauczycieli mianowanych. Uznano także, że powódka nie wykazała, aby pozwany dopuścił się mobbingu i dlatego zbędne było przeprowadzanie dowodów co do stanu jej zdrowia.