Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 24 maja 2005 r., sygn. II PK 33/05

W zakresie zarzutu podejmowania przez pracodawcę mobbingu, podobnie jak przy zarzucie działań dyskryminujących pracownika, na pracowniku spoczywa obowiązek dowodowy w zakresie wskazania okoliczności, które uzasadniałyby roszczenie oparte na tych zarzutach. Dopiero wykazanie przez niego tych okoliczności pozwala na przerzucenie na pracodawcę obowiązku przeprowadzenia dowodu przeciwnego.

 

Skład orzekający w składzie:

Sędzia SN: Andrzej Kijowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Adama Z. przeciwko S. S.A. w G. z udziałem Stowarzyszenia Antymobbingowego o odszkodowanie i wynagrodzenie za pracę po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 24 maja 2005 r., kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z siedzibą w G. z dnia 16 listopada 2004 r.,

odmawia przyjęcia kasacji do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Adama Z. przeciwko S. S.A. w G., wyrokiem z dnia 16 listopada 2004 r. zmienił zaskarżony apelacją obu stron wyrok Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 6 kwietnia 2004 r. w ten sposób, że oddalił powództwo o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, odrzucił apelację powoda w części ponad kwotę 4.560,00 zł dotyczącej żądania zasądzenia odszkodowania i zadośćuczynienia z tytułu mobbingu oraz oddalił ją w pozostałej części i zasądził od niego na rzecz pozwanego kwotę 1.350,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.

Powód Adam Z. domagał się uznania bezskuteczności wypowiedzenia umowy o pracę, dokonanego w dniu 25 września 2002 r. Uzasadniając odwołanie, podniósł, że w owym dniu przebywał na terenie zakładu pracy jedynie chwilowo. Wskazał również, że przyczyna rozwiązania umowy o pracę podana w wypowiedzeniu, tj. redukcja stanu etatów, jest pozorna, co przesądza o jego bezzasadności.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00