Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2023 r., sygn. III FSK 176/22

Decyzji nieostatecznej może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy: 1) organ podatkowy posiada informacje, z których wynika, że wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych lub 2) strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia, lub 3) strona dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku znacznej wartości, lub 4) okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące. Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 239a O.p. decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie podlega wykonaniu, chyba że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 644/20 w sprawie ze skargi A.S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr SKO.Pod./4140/1288/2019 w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2019 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 644/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę A.S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 14 kwietnia 2020 r. utrzymujące w mocy postanowienie Wójta Gminy Z. z dnia 18 września 2019 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Wójta Gminy Z. z dnia 16 września 2019 r., którą organ I instancji ustalił skarżącemu wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego za 2019 r. w kwocie 18.522 zł oraz określił kwoty i terminy płatności rat podatku.