Wyrok NSA z dnia 20 września 2022 r., sygn. II FSK 10/20

Budowa elektrowni węglowej w Ostrołęce, która miała zapewnić bezpieczeństwo energetyczne kraju, była długoterminowym projektem z zakresu infrastruktury publicznej, dlatego nie dotyczył jej limit kosztów finansowania dłużnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Jolanta Strumiłło, , Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 20 września 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2493/18 w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w O. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz E. sp. z o.o. z siedzibą w O. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 16 lipca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2493/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 sierpnia 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, wydaną na wniosek E. sp. z o.o. z siedzibą w O. Wyrok z uzasadnieniem oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych powołane w niniejszym uzasadnieniu dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

2.1. Powyższy wyrok został zaskarżony w całości skargą kasacyjną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Organ zarzucił naruszenie:

1. przepisów prawa procesowego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy w postaci art. 14c § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm., dalej: "o.p.") w związku z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 121, ze. zm., dalej: "u.g.n.") poprzez uznanie przez sąd, że posłużenie się przez organ interpretacyjny definicją "celu publicznego" oraz poglądami orzecznictwa związanymi z wykładnią tego pojęcia zawartym w ustawie o gospodarce nieruchomościami "prowadzi do nielogicznych i nieracjonalnych wniosków", gdy tymczasem taka właśnie wykładnia pojęcia "celu publicznego" jakiej dokonał organ, jest zgodna z jego legalną definicją zawartą w ustawie o gospodarce nieruchomościami i z uwagi na brak analogicznej regulacji w ustawie podatkowej - z uwagi na zasadę jednolitości systemu prawnego - winna mieć ona zastosowanie w sprawie niniejszej.

2. prawa materialnego poprzez błędną wykładnię skutkująca niewłaściwym zastosowaniem przepisów art. 146 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, dalej p.p.s.a.) w związku z art. 15c ust. 1 oraz art. 15c ust. 8-10 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p.") poprzez uznanie przez sąd, że w warunkach niniejszej sprawy była przesłanka do wyłączenia limitowania kosztów planowanego finansowania dłużnego z tytułu kredytów (pożyczek) na cele realizacji inwestycji z kwoty nadwyżki kosztów finansowania dłużnego niepodlegającego zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, gdy tymczasem prawidłowa subsumcja wskazanego we wniosku zdarzenia przyszłego do powołanych wyżej przepisów winna doprowadzić sąd do wniosku, że wyłączenie o którym mowa w art. 15c ust. 8 u.p.d.o.p. nie ma w sprawie zastosowania, gdyż opisana we wniosku inwestycja nie ma charakteru "długotrwałego projektu z zakresu infrastruktury publicznej", a zatem w sprawie powinno mieć zastosowanie ograniczenie opisane w art. 15c ust. 1 u.p.d.o.p.