Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. II FSK 1308/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), del. WSA Zofia Skrzynecka, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 kwietnia 2006 r. sygn. akt I SA/Po 1115/05 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 10 czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Decyzją z dnia 5 sierpnia 2004 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił W. S. (podatnik) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1999 w wysokości 173.794,00 zł. Jako postawę rozstrzygnięcia podano art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 11 ust. 1, 2, 2a) oraz art. 12 ust. 1, ust. 3 pkt 4, ust. 3a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm., zwana dalej u.p.d.o.f.). W uzasadnieniu decyzji podano, że w wyniku przeprowadzonej kontroli organ ustalił, iż w dniu 16 czerwca 1997 r. na konto podatnika wpłynęła kwota w wysokości 1.648.286,25 zł wpłacona przez M. S. (matka podatnika), z którą w dniu 20 czerwca 1997 r. podatnik zawarł umowę depozytu nieprawidłowego na czas oznaczony do 30 czerwca 2002 r. W umowie tej składający - matka podatnika oddała przechowawcy podatnikowi kwotę 1.200.000 zł w depozyt nieprawidłowy. Zgodnie z § 3 przedmiotowej umowy depozyt ten był nieodpłatny. W dniu 1 marca 2000 r. sporządzono aneks do umowy depozytu, w którym strony określiły czas trwania umowy na czas oznaczony do dnia 30 czerwca 2003 r. oraz przekształciły zawartą umowę depozytu nieprawidłowego w umowę odpłatną. Przyjęto, że wynagrodzenie będzie płatne w dniu zwrotu kwoty oddanej w depozyt nieprawidłowy.

W ocenie organu kontroli skarbowej, fakt przewalutowania depozytu był niewiarygodny, ponieważ wpłata depozytu nieprawidłowego na konto podatnika nastąpiła w złotych polskich (16 czerwca 1997 r.), umowa depozytu została zawarta w złotych polskich (20 czerwca 1997 r.), również w aneksie do tej umowy (1 marca 2000 r.) wynagrodzenie odsetki zostały określone w złotych polskich. Organ wskazał, że pomimo, iż przepis art. 358 § 2 k.c. stwarza stronom możliwość zamieszczania w zawartych umowach klauzul waloryzacyjnych, to taki zapis umowy nie zmienia przedmiotu umowy, którym w dalszym ciągu jest waluta polska. Według organu zebrany materiał dowodowy wskazuje, że w dniu 16 czerwca 1997 r. matka podatnika przekazała podatnikowi na rachunek bankowy kwotę 1.648.286,25 zł, a dopiero w dniu 20 czerwca 1997 r. sporządzono umowę depozytu nieprawidłowego na kwotę 1.200.000 zł. W ocenie organu, oddanie rzeczy w nieodpłatne używanie na podstawie umowy użytkowania (depozytu nieprawidłowego), w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi nieodpłatne świadczenie dla podmiotu przyjmującego rzecz do używania. Ponieważ podatnik w zeznaniu za rok 1999 nie wykazał przychodów z nieodpłatnych świadczeń, to na podstawie ww. przepisów dokonano wyliczenia nieodpłatnych świadczeń, przyjmując stawki obowiązujące w trzech wybranych bankach na terenie miasta Poznania dla kredytów udzielanych osobom fizycznym i kwotę faktycznie dzielonego depozytu nieprawidłowego i skorygowano dane wykazane w powyższym zeznaniu.