Wyjaśnienia do stanowiska Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie wykazywania przez spółdzielnie mieszkaniowe w sprawozdaniu finansowym funduszów własnych oraz ustalania wyniku finansowego

W związku z zawarciem przepisów dotyczących rachunkowości spółdzielni mieszkaniowych w trzech aktach prawnych i trudnościami z tym związanymi Komitet Standardów Rachunkowości (dalej KSR) postanowił przedstawić swoje stanowisko w sprawie wykazywania przez spółdzielnie mieszkaniowe w sprawozdaniu finansowym funduszów własnych oraz ustalania wyniku finansowego.

Wspomnianymi aktami prawnymi regulującymi rachunkowość spółdzielni mieszkaniowych są:

● ustawa z 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2013 r. poz. 1443 ze zm.),
● ustawa z 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1222),
● ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.).

Pierwsze dwa akty prawne, zwane ustawami spółdzielczymi, mają charakter ustrojowy i regulują pojęcie spółdzielni i specyfikę prowadzenia działalności w tej formie prawnej oraz szczególny rodzaj spółdzielni, jaki stanowią spółdzielnie mieszkaniowe ze względu na realizowany przez nie cel, polegający na zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych członków i ich rodzin.

UWAGA!

Ustawa o rachunkowości przyjmuje za cel określenie zasad przedstawiania przez jednostki, w tym także przez spółdzielnie mieszkaniowe, rzetelnego i jasnego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego. Oznacza to, że zakresy regulacji ustaw spółdzielczych i ustawy o rachunkowości w pewnym stopniu pokrywają się.

Ustawy spółdzielcze regulują przede wszystkim zasady tworzenia spółdzielni, prawa i obowiązki członków, organy spółdzielni oraz niektóre zasady gospodarki finansowej spółdzielni (np. rodzaje funduszów, zasoby, przychody, koszty i zasady dysponowania nadwyżką, zasady umarzania środków trwałych).