Jeśli między umowami nie było przerwy, to poprzednią uwzględnia się przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku

Zawarliśmy 1 września 2023 r. z naszym pracownikiem kolejną umowę na czas określony. Między umowami nie było przerwy. Pracownik niedługo po zawarciu ostatniej umowy zachorował. Z jakich miesięcy obliczyć dla niego podstawę wymiaru zasiłku? Czy należy brać pod uwagę wynagrodzenie i premie uzyskiwane na podstawie umowy obowiązującej do 31 sierpnia 2023 r.?

Zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa) podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy. ZUS w „Komentarzu do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ‒ wybrane zagadnienia” wyjaśnia, że przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi zatrudnionemu bez przerwy u tego samego pracodawcy na podstawie kolejno po sobie następujących umów o pracę wynagrodzenie wypłacone z tytułu tych umów sumuje się. Zdaniem ZUS nie traktuje się jako przerwy w ubezpieczeniu przerwy przypadającej na dzień ustawowo wolny od pracy. ZUS w „Komentarzu…” wyjaśnia również, że w przypadku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę w trybie określonym w art. 231