Interpretacja indywidualna z dnia 16 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.116.2024.1.KF

Ewidencjonowanie oddzielnie towaru i opakowania na kasie rejestrującej.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części wliczenia do podstawy opodatkowania posiłku opłaty SUP i opodatkowania tej opłaty tą samą stawką co posiłek oraz nieprawidłowe w zakresie wyodrębnienia na paragonach/fakturach opłaty SUP.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wliczenia do podstawy opodatkowania posiłku opłaty SUP i opodatkowania tej opłaty tą samą stawką co posiłek oraz wyodrębnienia na paragonach/fakturach opłaty SUP.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w postaci sieci lokali gastronomicznych(...). Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Spółka dostarcza oferowane przez siebie posiłki (m.in. (...) itp.) poprzez różne kanały sprzedaży. Konsument ma zasadniczo kilka możliwości wyboru, w tym m.in.:

• (...).

W ramach kanału (...) możliwy jest wariant, w którym Spółka współpracuje z zewnętrznym operatorem, który udostępnia platformę sprzedaży produktów (tzw. agregatorem), jak i wariant, w którym posiłki są sprzedawane za pomocą własnych środków komunikacji oraz dostarczane przez Spółkę (tj. przez pracowników Spółki, bądź też przez kurierów, z którymi Spółka współpracuje).

Sprzedawane przez Spółkę, w tym również dostarczane w ramach kanały (...), posiłki co do zasady pakowane są w opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. W związku z powyższym od 1 stycznia 2024 r. na Spółce ciąży obowiązek pobierania, na podstawie art. 3b ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (t. j. Dz.U. z 2020 poz. 1903 t.j., dalej: „ustawa o SUP”), opłaty za opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych od klienta/użytkownika końcowego (dalej: „opłata SUP”). Dotyczy to opakowań takich jak m.in.: kubki, owijki, pojemniki na żywność wykonane z tworzyw sztucznych lub powleczone/zabezpieczone żywicą z tworzyw sztucznych.

Spółka w ramach prowadzonej działalności restauracyjnej stosuje do odpłatnej dostawy towarów/odpłatnego świadczenia usług zarówno stawkę 8%, jak i stawkę podstawową 23%.

Z uwagi na nałożony ustawą o SUP obowiązek prowadzenia ewidencji pobranych od klienta opłat SUP, Spółka prezentuje pobieraną opłatę SUP jako odrębną pozycję paragonu/faktury.

Taki sposób prezentacji opłat SUP na dokumentach sprzedaży jest Spółki zdaniem również jasny i transparentny dla klienta - klient wie, że opłata SUP została pobrana i w jakiej wysokości, co w pełni realizuje cele ustawy SUP. Ponadto wyodrębnienie opłaty SUP na dokumentach sprzedaży ułatwi Spółce rzetelne i niewadliwe ewidencjonowanie faktycznie pobranej opłaty SUP w sytuacji wprowadzenia z dniem 1 lipca 2024 r. obowiązku stosowania zamienników dla jednorazowych opakowań wykonanych z tworzyw sztucznych.

Pytania

1.Czy zasadne jest przyjęcie, iż pobierana od klienta, który zdecydował się na nabycie napoju lub posiłku w opakowaniu jednorazowym, opłata SUP stanowi element podstawy opodatkowania VAT sprzedawanych produktów, a tym samym powinna podlegać opodatkowaniu według tożsamej stawki VAT jak produkt?

2.Czy Spółka może prezentować pobieraną opłatę SUP jako osobną pozycję na paragonie/fakturze, mimo iż stanowi ona element podstawy opodatkowania sprzedawanych produktów?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zasadne jest przyjęcie, iż opłata SUP stanowi element podstawy opodatkowania VAT sprzedawanych w jednorazowym opakowaniu z tworzyw sztucznych produktów (posiłków lub napojów), a tym samym powinna podlegać opodatkowaniu według tożsamej stawki VAT, jak te produkty, tj. odpowiednio 8% lub 23%.

2.Mimo iż pobierana opłata SUP stanowi element podstawy opodatkowania sprzedawanych produktów, to Spółka może ją prezentować na paragonach/fakturach odrębnie.

Elementy podstawy opodatkowania według ustawy o VAT

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 t.j. ze zm.; dalej: ustawa o VAT), „podstawą opodatkowania, (...), jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, (...)”.

Jednocześnie, przepisy art. 29a ust. 6 pkt 1 i 2 ustawy o VAT precyzują, iż „podstawa opodatkowania obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku, a także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy”.

Jak wynika z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciąża nabywcę towaru lub usługi, powinien zostać włączony do podstawy opodatkowania. Oznacza to, że koszty, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie powinny być wykazywane jako odrębne świadczenia, lecz są traktowane, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Tym samym, z literalnego brzmienia ustawy wynika, iż opłata SUP pobierana przez Spółkę od nabywcy jest elementem podstawy opodatkowania dostawy towaru, który jest sprzedawany w jednorazowym opakowaniu z tworzyw sztucznych i powinna być opodatkowana stawką właściwą dla tego towaru.

Stanowisko prezentowane przez organy podatkowe

Spółka pragnie nadmienić, iż przedstawione przez nią powyżej stanowisko znajduje również potwierdzenie w opublikowanej 8 stycznia 2024 r. w Systemie Informacji Celno-Skarbowej EUREKA „Informacji Ministerstwa Finansów przekazywanej do mediów na zapytania dziennikarzy” (ID informacji: 574950):

(link:574950?fbclid=IwAR3u5hPUgwMVWG0mcXlMBFYHOg2jhS8Nopki32S23_2AxLLYQhoGugO15oc | Podglad | Informacje | Eureka (mf.gov.pl))

„Odpowiedź Ministerstwa Finansów z 4 stycznia 2024 r. na pytania dziennikarza.

Od 1 stycznia 2024 r. na podstawie art. 3b ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, przedsiębiorca prowadzący:

• jednostkę handlu detalicznego,
• jednostkę handlu hurtowego lub
• jednostkę gastronomiczną,

w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (wymienione w załączniku nr 6 do ustawy), będące opakowaniami na napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach, zwanej dalej „opłatą”.

Na gruncie ustawy o VAT, należy wskazać, że opodatkowaniu VAT podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podstawą opodatkowania jest natomiast wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Uwzględniając powyższe należy uznać, że wskazana w zapytaniu opłata za opakowania na posiłki lub napoje na wynos, która będzie pobierana wraz z ceną sprzedaży za napój lub posiłek, od konkretnego nabywcy, który zdecydował się na nabycie tego napoju lub posiłku w opakowaniu jednorazowym, będzie stanowić element wynagrodzenia za dostarczony towar, zatem będzie zwiększać podstawę opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym opłata produktowa powinna zostać wliczona w cenę sprzedawanego produktu, a stawka VAT powinna odpowiadać stawce przewidzianej dla tego produktu”.

Sposób prezentacji opłaty na dokumencie sprzedaży

Ustawa o VAT nie zawiera przepisów, z których jasno wynikałby sposób prezentacji dodatkowych opłat typu SUP na paragonach/fakturach.

Jak wynika z cytowanej już powyżej „Informacji Ministerstwa Finansów przekazywanej do mediów na zapytania dziennikarzy” (ID informacji: 574950):

„Odnosząc się do ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej, na podstawie regulacji w zakresie kas rejestrujących na paragonie fiskalnym powinny być wykazane m.in. dane w zakresie nazwy towaru lub usługi pozwalające na jednoznaczną ich identyfikację, oznaczenie literowe stawki podatku, wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku należnego według poszczególnych stawek podatku.

Zatem, według stanu prawnego, który obowiązywać ma od 1 stycznia 2024 r. w przypadku dostawy produktu (napoju lub posiłku) w opakowaniu (kubku lub pojemniku na wynos) pobraną opłatę, należy wykazać ze stawką odpowiadającą temu produktowi, tj. stawką przewidzianą dla sprzedawanego towaru (napoju lub posiłku). Pobrana opłata powinna być zaewidencjonowana na kasie rejestrującej wraz z ceną np. napoju. Nie istnieje zatem potrzeba, by wyodrębniać samą kwotę opłaty na paragonie”.

Zatem nie istnieje potrzeba, aby wyodrębniać samą kwotę opłaty na paragonie jest ona bowiem ściśle powiązana ze sprzedawanym towarem/usługą.

Prezentowane powyżej stanowisko MF nie jednak tożsame z tym, że wyodrębnienie opłaty i pokazywanie jej jako samodzielnej pozycji na paragonie lub fakturze jest błędne. Wydaje się, że MF pozostawia podatnikom w tym zakresie dowolność. W przypadku Spółki taki sposób prezentacji realizuje dodatkowo cele informacyjne (klient wie, że opłata została pobrana i w jakiej wysokości) oraz ewidencyjne (konieczność prowadzenia ewidencji wydanych opakowań i pobranej opłaty SUP nakłada ustawa o SUP).

Na prawidłowość prezentowanego przez Spółkę stanowisko wskazuje również orzecznictwo sądów administracyjnych, przykładowo:

• Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 czerwca 2019 r., sygn. akt: I FSK 661/17 - cyt.: „Konsekwencją uznania zasadności omawianego zarzutu jest uwzględnienie podniesionych w skardze zarzutów dotyczących naruszenia art. 29a ust. 1 ustawy o PTU oraz art. 29a ust. 6 pkt 1 w zw. z art. 15 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 7) i załącznikiem nr 11 do ustawy o PTU. Ujęcie przez podatnika w fakturze w osobnych pozycjach kilku różnych świadczeń składających się usługę kompleksową nie stanowi przeszkody dla zastosowania procedury odwróconego obowiązku podatkowego, określonej w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o PTU”.
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 14 kwietnia 2023 r., sygn.  I SA/Lu 159/23 - cyt.: „Podsumowując podkreślić trzeba, że jak zasadnie wywiódł skarżący, obowiązujące przepisy ustawy o VAT obligują podatnika do wliczenia tych kosztów w cenę towaru, nie wykluczają natomiast wyodrębniania tych kosztów jako odrębnych pozycji na dokumentach sprzedaży”.

Z powyższego orzecznictwa jasno wynika, że fakt, że różnego rodzaju koszty, w tym również opłaty należy włączyć do podstawy opodatkowania nie wpływa na sposób prezentacji ich na dokumentach sprzedaży. Sposób kalkulacji podstawy opodatkowania jest ściśle określony, wynika z ustawy o VAT i pozostaje irrelewantny w stosunku do sposobu prezentacji poszczególnych pozycji na paragonach/fakturach. Każdy więc sposób prezentacji opłaty SUP, który pozwala na prawidłową kalkulację podstawy opodatkowania jest dopuszczalny na podstawie przepisów prawa i obowiązującej linii interpretacyjnej.

Konkluzje

Mając na względzie powyższe, zasadne jest przyjęcie, iż koszty obowiązkowej opłaty SUP, jakimi obciążany jest klient odpowiednio zwiększają podstawę opodatkowania sprzedawanych przez Spółkę produktów, a tym samym podlegają opodatkowaniu według tożsamej stawki VAT jak produkt, w cenę którego został wliczony koszt jednorazowego opakowania z tworzyw sztucznych.

Jednocześnie nie stoi to na przeszkodzie, aby pobieraną opłatę SUP prezentować jako odrębną pozycję paragonu/faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Na mocy art. 29a ust. 6 ustawy:

Z powołanego przepisu wynika m.in., że do wydatków (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania zalicza się podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem kwoty podatku. Wymienione ww. przepisem rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką, o jakie rodzaje wydatków chodzi. Oznacza to, że podstawę opodatkowania zwiększają wydatki – podatki, cła, opłaty i inne należności np. o charakterze administracyjnym, których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z tym nabyciem, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy.

Natomiast art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy przykładowo wskazuje na koszty dodatkowe takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy, wchodzą do podstawy opodatkowania dla danej czynności podstawowej. Przepis ten jako regułę (a nie wyjątek) uznaje więc doliczanie kosztów dodatkowych do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Tylko przykładowo wskazuje on na rodzaje kosztów, jakie są wliczane do podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą w postaci sieci lokali gastronomicznych. Spółka dostarcza oferowane przez siebie posiłki poprzez różne kanały sprzedaży. Konsument ma kilka możliwości wyboru, w tym m.in.:

• (…).

Sprzedawane przez Spółkę, w tym również dostarczane w ramach kanały (…) posiłki co do zasady pakowane są w opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. Z uwagi na nałożony ustawą o SUP obowiązek prowadzenia ewidencji pobranych od klienta opłat SUP, Spółka prezentuje pobieraną opłatę SUP jako odrębną pozycję paragonu/faktury.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy opłata SUP stanowi element podstawy opodatkowania VAT sprzedawanych produktów, a tym samym powinna podlegać opodatkowaniu według tożsamej stawki VAT jak produkt.

W odniesieniu do przedstawionego problemu należy wskazać na ustawę z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1903 ze zm.), która została zmieniona ustawą z dnia 14 kwietnia 2023 r. o zmianie ustawy dotyczącej obowiązków przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 877 ze zm.), z której wynika, że od 1 stycznia 2024 r. pobranie opłaty od opakowań jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z treścią art. 3b ww. ustawy zwanej dalej ustawą o opłacie produktowej:

Z załącznika nr 6 do ustawy o opłacie produktowej wynika, że:

Obowiązek uiszczenia opłaty produktowej jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców ustawą o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka sprzedaje posiłki, które co do zasady są pakowane w opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. W takich okolicznościach, należy wskazać, że opłata produktowa będzie miała bezpośredni związek z ceną towaru dostarczonego nabywcy, będzie stanowiła element wynagrodzenia za ten towar, a zatem powinna ona być wliczana do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy tego towaru (posiłku, napoju).

Tym samym ustalając cenę za sprzedawany towar, Spółka powinna w cenie tej uwzględnić opłatę produktową, której obowiązek pobrania i wysokość wynika z odrębnych przepisów. Oznacza to, że opłata produktowa powiększa podstawę opodatkowania z tytułu dostawy posiłku, od której Spółka ma obowiązek naliczenia podatku VAT. Zatem opłata produktowa powinna zostać wliczona w cenę sprzedawanego produktu (dania lub napoju), a stawka podatku powinna odpowiadać stawce przewidzianej dla tego produktu (dania lub napoju). Należy w tym miejscu wskazać, że podstawa opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 w powiązaniu z art. 29a ust. 6 ustawy nie obejmuje kwoty podatku.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy Spółka może prezentować pobieraną opłatę SUP jako osobną pozycję na paragonie/fakturze.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy:

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy:

Z kolei w myśl przepisu art. 111 ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Wymogi m.in. co do treści paragonu fiskalnego regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 957), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas on-line.

Stosownie do § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia

Zgodnie z § 25 ust. 1 pkt 6, 8 i 10 rozporządzenia:

W myśl § 8 pkt 1 rozporządzenia:

Zgodnie z § 22 pkt 9 lit. a) rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 12 września 2021 r. w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1759 ze zm.):

W myśl § 22 pkt 11 i 12 ww. rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących:

Natomiast stosownie do § 3 ust. 1 pkt 9 lit. a) z załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie kas on-line:

Jak wynika z powyższych przepisów podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji wystawia paragon lub fakturę, na warunkach opisanych w ww. przepisach.

Zarówno paragon jak i faktura są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna ww. dokumentów zachodzi, jeżeli odzwierciedlają one w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Paragon i faktura pełnią szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego niezwykle ważne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich ich elementów.

W analizowanej sprawie, jak wskazano powyżej, w związku z faktem, iż wartość opłaty produktowej stanowi element podstawy opodatkowania z tytułu wynagrodzenia za posiłek, to należy wskazać, że pobrana opłata produktowa powinna być zaewidencjonowana na kasie rejestrującej wraz z ceną posiłku. Również wystawiając fakturę z tytułu dostawy posiłku w opakowaniu jednorazowym, opłata ta powinna być doliczona do ceny posiłku i wskazana na fakturze jako jedna pozycja. Nie należy zatem wyodrębniać samej kwoty opłaty produktowej na paragonie/fakturze. Skoro opłata produktowa nie stanowi sama w sobie wynagrodzenia, lecz pobierana jest łącznie jako wynagrodzenie za posiłek wydany w opakowaniu jednorazowym, z tych też przyczyn powinna być wykazywana w jednej pozycji na paragonie/fakturze wraz z ceną posiłku.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, na wystawianych przez Państwa fakturach lub paragonach, w części, która odzwierciedla cenę produktu, w świetle przepisów prawa, powinna widnieć tylko jedna pozycja, obejmująca oprócz ceny towaru również opłatę produktową.

W związku z powyższym Państwa stanowisko zgodnie, z którymmimo, iż pobierana opłata SUP stanowi element podstawy opodatkowania sprzedawanych produktów, to Spółka może ją prezentować na paragonach/fakturach odrębnie uznaję za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków NSA i WSA, Organ wskazuje, że wyrok WSA z 14 kwietnia 2023 r. sygn. I SA/Lu 159/23 jest wyrokiem nieprawomocnym i dotyczył ujęcia na fakturze kosztów transportu zakupionych towarów w odrębnej pozycji od ceny towarów, wyrok NSA z 5 czerwca 2019 r. sygn. I FSK 661/17 dotyczył świadczenia kompleksowego w postaci dostawy towarów wraz z usługą cięcia, palenia towaru, wydania atestu oraz usługą transportu. Natomiast w omawianej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą obowiązku uwzględniania opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych w podstawie opodatkowania VAT posiłku oraz konieczności ewidencjonowania pobranej opłaty na kasie rejestrującej z właściwą stawką podatku. Zatem powyższe rozstrzygnięcia zapadły w indywidualnych sprawach osadzonych w odmiennym stanie faktycznym i wiążący charakter mają w tychże sprawach, w których zapadły. Każdy indywidualny opis sprawy wymaga każdorazowo zbadania wielu występujących okoliczności. Tym samym wskazane orzeczenia potraktowaliśmy jako dodatkowe argumenty Państwa stanowiska, lecz nie mogą one wpłynąć na rozstrzygnięcie w tej sprawie.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje stawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).