Interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.45.2024.1.JK

Opodatkowanie darowizny dokonanej przez spółkę na rzecz Fundacji po stronie komandytariusza.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 27 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani komandytariuszem w spółce komandytowej A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (Dalej: A), wpisanej do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy (…).

A jest polską spółką osobową i prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski w zakresie (…).

A zamierza dokonać darowizny gotówkowej na rzecz zagranicznej fundacji (zwanej dalej Fundacją) z siedzibą w Europejskim Obszarze Gospodarczym (w Księstwie Liechtensteinie). Fundacja jest rezydentem podatkowym w Księstwie Liechtensteinie i w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Księstwa Liechtenstein, zgodny z obowiązującym tam ustrojem podatkowym.

Fundacja nie posiada na terenie Polski siedziby, zakładu ani ośrodka zarządzania, nie osiąga na terenie Polski żadnych przychodów ani nie prowadzi na jej terytorium żadnej działalności.

Umowa darowizny zostanie poddana przepisom prawa Księstwa Liechtenstein i spełniać będzie wszelkie przesłanki uznania za darowiznę dokonaną na podstawie przepisów Księstwa Liechtenstein oraz art. 888 § 1 polskiego kodeksu cywilnego.

Między Polską a Księstwem Liechtenstein nie zawarto umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W aktualnie obowiązującym Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, Księstwo Liechtenstein nie zostało wymienione.

Spółki osobowe (a taką jest spółka komandytowa) są podmiotami prawa, a więc mają zdolność do czynności prawnych, co oznacza, że mogą samodzielnie uczestniczyć w obrocie gospodarczym będąc podmiotami stosunków prawnych.

Wynika to m.in. z art. 8 Kodeksu Spółek Handlowych, który stanowi, że spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Zgodnie z art. 888 § 1 polskiego kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowiznę można przekazać na rzecz każdego podmiotu posiadającego zdolność do czynności prawnych, w tym wszelkich podmiotów zagranicznych spełniających ww. warunek.

W szczególności, A nie uzyska żadnego świadczenia wzajemnego związanego z dokonaną darowizną gotówkową.

Pytanie

Czy taka darowizna polega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych osoby będącej komandytariuszem A?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, taka darowizna gotówkowa: nie podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od osób fizycznych po stronie komandytariusza A.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Ponieważ z tytułu darowizny na rzecz Fundacji nie powstaje przychód po stronie komandytariusza spółki A (osoby fizycznej), darowizna ta nie jest przedmiotem rozpoznania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani zdaniem przekazanie gotówki przez Spółkę A w drodze darowizny na rzecz Fundacji nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od osób fizycznych po stronie komandytariusza spółki komandytowej A będącego osobą fizyczną, którego obowiązek podatkowy podlega wykonaniu na terytorium Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

-dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

-dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

W tym miejscu wskazać należy, że ww. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się jedynie do wskazania, w art. 11, że:

W myśl art. 11 ust. 2 cyt. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2a:

Za przychody, należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne świadczenie, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu świadczenie, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. W uchwałach z 18 listopada 2002 r., sygn. akt II FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06 NSA, ustalił znaczenie terminu nieodpłatne świadczenie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stwierdził bowiem, że ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, ponieważ obejmuje wszelkie zjawiska o charakterze gospodarczym i zdarzenia prawne, których konsekwencją jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze w działalności osób prawnych, których następstwem jest nieodpłatne, czyli niezwiązane z kosztami lub inną formą świadczenia przysporzenie majątku tej osobie, mające wyraźny finansowy wymiar.

Z treści wniosku wynika, że spółka, w której jest Pani komandytariuszem zamierza dokonać darowizny gotówkowej na rzecz zagranicznej fundacji z siedzibą w Księstwie Liechtenstein.

Stosownie do zapisu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023, r., poz. 1610 ze zm.):

Celem darowizny jest więc dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Dokonując subsumpcji przedstawionego opisu sprawy pod zaprezentowany wywód prawny należy zauważyć, że Pani nie jest podmiotem, który przekazuje darowiznę, ani podmiotem, który ją otrzymuje. Przekazanie darowizny przez A sp. z o.o. sp. k., w której Pani jest komandytariuszem, nie wiąże się z żadnym przysporzeniem po Pani stronie, a zatem nie wywołuje dla Pani skutków na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. W konsekwencji przekazanie darowizny gotówki przez A sp. z o.o. sp. k. na rzecz wskazanej we wniosku fundacji nie podlega po Pani stronie – jako komandytariusza A sp. z o.o. sp. k. – obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).