Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.574.2023.2.ESD

Brak możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - złożenie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest– nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku rejestracji dla celów VAT. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 stycznia 2024 r. (wpływ 17 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) Ośrodek Kultury i Sportu w (...) (dalej: Wnioskodawca) posiada osobowość prawną, utworzony przez Gminę (...), zwolniony z tytułu VAT podmiotowo – art. 113 ust. 1, jak i przedmiotowo – art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a.

W roku 2022 przekazano Wnioskodawcy do użytkowania, jako siedzibę, nowy budynek, obiekt z funduszu unijnych. Budynek ten jest siedzibą działalności Wnioskodawcy.

Część powierzchni budynku użyczona została dla Gminnej Biblioteki i Ochotniczej Straży Pożarnej, również na siedziby. Wszystkie wyżej wymienione jednostki otrzymują dotację podmiotową na prowadzenie działalności.

W związku z tym, że budynek został bezpośrednio użyczony Wnioskodawcy, wszelkie koszty mediów – ogrzewanie gazowe – gaz wysokometanowy typu E dostarczany przez (...), energii elektrycznej, pokrywane są przez Wnioskodawcę. Następnie (...) Ośrodek wystawia fakturę, obciążając kosztami Gminną Bibliotekę oraz Ochotniczą Straż Pożarną. W związku z brakiem podliczników, wysokość faktur za media są obliczane na podstawie zajmowanej powierzchni przez użyczających.

W danym budynku Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności zarobkowej, obroty z ogólnej działalności są na poziomie (...) zł rocznie.

Do wystawianych faktur za gaz, energie nie jest naliczany VAT. Wnioskodawca uważa, że sprzedaż gazu o którym mowa w art. 113 jest zwolniona w związku z art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Wnioskodawca jest samorządową osobą prawną, wpisaną do Księgi Rejestrowej Instytucji Kultury prowadzonej przez organizatora tj. Gminę (…). Podstawa prawna działania Wnioskodawcy to ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu działalności kulturalnej.

Wnioskodawca dokonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług – refakturuje na podmioty mające siedzibę w budynku – Ochotnicza Straż Pożarna w (…) oraz Gminna Biblioteka (…), za zużycie energii elektrycznej oraz gazu do ogrzewania budynku, czyli dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym.

Zarówno w roku 2022 i 2023 Wnioskodawca nie przekroczył kwoty 200.000 zł w związku z prowadzoną działalnością.

Pytanie

Czy prawidłowo postąpiliśmy nie rejestrując się do VAT w związku ze zwolnieniem od akcyzy wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych przez organy administracji publicznej?

Państwa stanowisko w sprawie

Obowiązek rejestracji do VAT nie powstał, w związku z tym, że instytucje kultury stanowią organ administracji publicznej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest – nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawa o VAT”,

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy,

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy:

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabywa ją we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej. Jest on traktowany najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie jest świadczeniem usługi w tym samym zakresie.

Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie odsprzedaje ją w takiej samej formie swojemu kontrahentowi. Przeniesienie kosztów nabycia usługi, o którym mowa wyżej, dotyczy wyłącznie usługi, jaką nabywca nabył w celu odsprzedaży w postaci takiego samego świadczenia, co nie jest tożsame z sytuacją odsprzedaży tej usługi będącej elementem pomocniczym świadczenia głównego, bez którego świadczenie pomocnicze nie ma racji bytu. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy,

Z powołanego przepisu wynika, że w rozumieniu ustawy o VAT podatnikami mogą być osoby prawne, osoby fizyczne jak również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy,

Należy wskazać, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z art. 96 ust. 1 ustawy wynika, że:

Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy:

Ponadto w myśl art. 96 ust. 5 ustawy:

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy,

Według art. 113 ust. 2 ustawy:

Przepis art. 113 ust. 4 stanowi:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy:

Jak wynika z powołanej regulacji – ust. 13 – zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostawy towarów określonych m.in. w punkcie 1 powołanego przepisu. W takim przypadku bez znaczenia jest wysokość uzyskiwanego obrotu, na podstawie którego istniałaby prawna możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym zgodnie ze wskazanym wyżej przepisem art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy każda dostawa towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (CN 2716 00 00), wyrobów tytoniowych oraz samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji, skutkuje wyłączeniem podmiotu z grona podatników zwolnionych. Powyższe oznacza, że w takim przypadku podmiot staje się podatnikiem VAT czynnym z mocy samego prawa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy oraz przedmiotowego – art. 43 ust. pkt 33 lit. a ustawy. Wnioskodawcy w roku 2022 przekazano nowy budynek jako siedzibę (...) Ośrodka Kultury i Sportu. Część budynku została użyczona dla Gminnej Biblioteki i Ochotniczej Straży Pożarnej, również na siedziby ich działalności. Wszystkie opłaty (ogrzewanie gazowe, energia elektryczna) pokrywane są przez Wnioskodawcę, który następnie wystawia faktury, obciążając kosztami Gminną Bibliotekę oraz Ochotniczą Straż Pożarną. W związku z brakiem podliczników, faktury za media są obliczane na podstawie zajmowanej powierzchni przez użyczających. Wnioskodawca nie nalicza podatku VAT w wystawianych fakturach za media. W budynku nie jest prowadzona żadna działalność zarobkowa. Obroty z prowadzonej działalności nie przekroczyły kwoty 200.000 zł w roku 2022 oraz roku 2023. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał iż, dokonuje czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Refakturuje na podmioty, które użytkują część budynku – za zużycie energii elektrycznej oraz gazu do ogrzewania budynku, czyli dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii braku obowiązku rejestracji do celów VAT, w związku z dokonywaniem dostawy wyrobów zwolnionych od akcyzy – wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych.

W związku z powyższym należy ustalić czy w danej sprawie zachodzi okoliczność wyłączająca uprawnienie do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 1542 ze zm.)

W tym miejscu należy wskazać, iż przepis art. 1 ust. 1 ww. ustawy określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zatem Wnioskodawca dokonując dostawy wyrobów akcyzowych, które mając na uwadze literalne brzmienie art. 1 ust. 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym, podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W takim przypadku Wnioskodawca dokonując sprzedaży wyrobów gazowych nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego pomimo, że na kolejnym etapie obrotu nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Wskazać bowiem należy, iż ustawodawca nie uzależnia stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług od tego czy na podatniku ciąży obowiązek podatkowy w akcyzie. Do utraty zwolnienia podmiotowego wystarczy, że sprzedawane towary są na liście wyrobów akcyzowych.

Jak stanowi przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem: energii elektrycznej, wyrobów tytoniowych oraz samochodów osobowych.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1 i następne ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Wnioskodawca w uzupełnieniu jednoznacznie wskazał, iż dokonuje czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, czyli dokonuje dostawy towarów opodatkowanymi podatkiem akcyzowym (tj. m.in. gazu do ogrzewania budynku).

Wobec powyższego należy wskazać, że dostawa towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (poza wskazanymi wyjątkami) nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy.

 Zatem dokonując dostawy wyrobów akcyzowych – jak wynika z opisu sprawy – określonych w art. 113 ust. 13 ustawy są Państwo podatnikami tego podatku i stosownie do zapisów art. 96 ustawy, powinni Państwo złożyć aktualizację zgłoszenia rejestracyjnego.

Podsumowując, postąpili Państwo nieprawidłowo nie rejestrując się do VAT w związku z dostawą wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).