Interpretacja indywidualna z dnia 14 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.674.2023.2.AP

Możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości rozpoznania kosztów uzyskania przychodu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego  

A. [dalej: Wnioskodawca, Spółka] jest Spółką zajmującą się świadczeniem usług doradztwa podatkowego. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce dla potrzeb CIT i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółka w ramach swojej polityki podatkowej unika sytuacji, w której mogłaby otrzymywać dokumenty nieodzwierciedlające stanu rzeczywistego (dokonanej transakcji).

Spółka bierze udział w programie lojalnościowym (motywacyjnym), który jest organizowany przez zewnętrzną firmę, tj. agencję marketingową [dalej: Organizator], na zlecenie dostawcy pewnej grupy towarów, nabywanych regularnie przez Spółkę, tzw. sponsora [Sponsor]. Spółka za dokonanie określonych w regulaminie działań tzn. zakup określonych towarów od Sponsora otrzymuje punkty w aplikacji, która jest obsługiwana przez Organizatora. Zebrane punkty Spółka może wymienić na nagrody rzeczowe, których katalog znajduje się w aplikacji. Po dokonaniu wyboru nagrody w aplikacji, nagroda jest dostarczana bezpośrednio przez Organizatora Spółce.

W związku z powyższym, cały proces przebiega w następujący sposób:

a)za określone w regulaminie programu działania Spółce przyznawane są wirtualne punkty w aplikacji obsługiwanej przez Organizatora,

b)w aplikacji znajduje się jednocześnie katalog nagród (wraz ze wskazaniem ilości punktów, które są należne za daną nagrodę),

c)w przypadku uzyskania odpowiedniej ilości wirtualnych punktów Spółka może dokonać wymiany wirtualnych punktów na jedną z nagród znajdujących się w katalogu,

d)po wyborze nagrody w aplikacji Organizator dostarcza Spółce nagrodę (przeważnie ma to miejsce za pomocą kuriera),

e)z regulaminu programu wynika, że po otrzymaniu nagrody, Spółce wystawiona zostanie faktura z tytułu dostawy towarów (nagród).

A więc z tytułu otrzymania nagrody, która nabywana jest przez Spółkę nieodpłatnie (tj. w zamian za zebrane w aplikacji wirtualne punkty), Organizator wystawi Spółce fakturę z tytułu dostawy towarów (jako udokumentowanie wydania Spółce nagrody rzeczowej).

Natomiast rzeczywistym podmiotem dokonującym zapłaty za nagrody jest Sponsor (tzn. Organizatorowi jedynie zlecono prowadzenie programu, natomiast Sponsor poniesie ekonomiczny koszt nagród, zwracając Organizatorowi koszt ich zakupu). Spółka nie dokonuje żadnej płatności pieniężnej za towar – otrzymuje go w zamian za wykorzystanie naliczonych punktów.

Otrzymana od Organizatora faktura będzie zawierała kwotę podatku naliczonego, Spółka będzie na takiej fakturze wskazana jako nabywca towaru. Faktura będzie zawierać cenę (wartość) towaru. Faktura nie będzie jednak zawierać kwoty należności (z uwagi na fakt, że Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty za fakturę), ewentualnie należność zostanie wykazana, ale jako forma płatności będzie podana „płatność osoby trzeciej”.

Pytania

1.Czy Spółka ma prawo uznać fakturę wystawioną przez Organizatora za wystawioną prawidłowo, ująć ją w rejestrze VAT i w Jednolitym Pliku Kontrolnym oraz odliczyć z niej podatek naliczony?

2.Czy Spółka ma prawo ująć taką fakturę w kosztach uzyskania przychodu?

3.Czy jeżeli odpowiedź na pytania 1-2 jest zgodna ze stanowiskiem Spółki, to czy Spółka ma prawo lub obowiązek zwrócić się do Organizatora o skorygowanie tej faktury?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. Na pytania nr 1 i 3 dotyczące podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Z przytoczonej definicji wynika wprost, że aby na gruncie ustawy o CIT można było mówić o koszcie uzyskania przychodu, musi dojść do jego „poniesienia”, tj. realnego, majątkowego obciążenia poprzez poniesienie wydatku.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, jak już kilkukrotnie wspomniano, przeniesienie własności towaru pomiędzy Organizatorem a Spółką dokonywane jest nieodpłatnie. Wobec tego, Spółka nie dokonuje jakiejkolwiek zapłaty za towar, nie dokonuje również żadnego świadczenia wzajemnego na rzecz Organizatora. Nie można więc uznać, że ponosi jakikolwiek koszt; jeśli otrzyma z tego tytułu fakturę, to taka faktura nie będzie dokumentować poniesienia kosztu.

Tym samym, ze względu na fakt, że Spółka nie ponosi kosztu (nie dokonuje zapłaty) z tytułu wystawionej na jej rzecz faktury, Spółka nie jest uprawniona do zaliczenia kwoty wynikającej z faktury do kosztów uzyskania przychodów. Taki dokument księgowy jest nieprawidłowy i nie może być podstawą ujęcia kosztu. W przeciwnym razie, jeżeli Spółka dokonałaby zaliczenia faktury do kosztów uzyskania przychodów, dokonałaby bezpodstawnego zaniżenia zobowiązania podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.  

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów lub wydatków, których wysokość zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych została ustawowo ograniczona.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zauważyć należy, że jedną z przesłanek zaliczenia określonego wydatku do kosztów podatkowych jest poniesienie go przez podatnika – musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych tego konkretnego podmiotu. W sytuacji zatem, gdy podatnik nie poniesie kosztu, ponieważ środki finansowe wypłacane są przez inny podmiot, określonego wydatku nie będzie można zaliczyć do kosztów podatkowych – nie można bowiem stwierdzić, że został on definitywnie poniesiony z majątku podatnika.

Przez poniesie należy rozumieć pokrycie kosztów z własnych zasobów majątkowych podatnika, przy czym decydujące jest to, czy koszt ostatecznie został poniesiony przez podatnika.

Wydatki poniesione przez inna firmę nie mogą obciążać kosztów uzyskania przychodów podatnika. Wydatki dotyczyły innego podmiotu gospodarczego i zostały faktycznie poniesione przez ten podmiot.

Nie można w żadnym razie uznać za koszt uzyskania przychodu wydatku poniesionego przez inną firmę.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że skoro, jak jednoznacznie wynika z wniosku, Spółka nie dokonuje żadnej płatności pieniężnej za towar, rzeczywistym podmiotem dokonującym zapłaty za nagrody jest Sponsor i to on poniesie ekonomiczny koszt nagród (co jednoznacznie wskazuje, że wydatek nie został pokryty z zasobów majątkowych Spółki), to ww. wydatek nie może zostać zaliczony do kosztów podatkowych Spółki.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).