Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.601.2023.1.AM

Brak opodatkowania czynności wykonywanych w ramach porozumienia oraz niepodleganie opodatkowaniu dofinansowania otrzymanego od WFOŚiGW dotyczącego programu, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na prowadzenie ww. punktu.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania czynności wykonywanych w ramach Porozumienia oraz niepodlegania opodatkowaniu dofinansowania otrzymanego od WFOŚiGW dotyczącego programu „Czyste Powietrze”, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na prowadzenie ww. punktu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Miasto (…) (dalej: „Miasto” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Miasto zawarło z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) (dalej: WFOŚiGW) porozumienie (z późniejszymi aneksami) w sprawie określenia zasad promocji oraz realizacji na terenie Miasta programu priorytetowego „Czyste Powietrze” (dalej odpowiednio: „Porozumienie” oraz „Program”).

Program stanowi przedsięwzięcie o charakterze rządowym o zasięgu ogólnopolskim, mający na celu poprawę jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Jak wskazuje się w Programie, narzędziem służącym do osiągnięcia ww. celu jest dofinansowanie przedsięwzięć realizowanych przez beneficjentów uprawnionych do dofinansowania. Należy również wyjaśnić, iż w Programie zawarta została definicja pojęcia „beneficjent”, zgodnie z którą za beneficjenta uważana jest osoba fizyczna będąca właścicielem/współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub wydzielonego w budynku jednorodzinnym lokalu mieszkalnego z wyodrębnioną księgą wieczystą, m.in. o dochodzie rocznym nieprzekraczającym kwoty (…) zł.

W celu ubiegania się o przyznanie dofinansowania w ramach Programu beneficjenci zobowiązani są do składania wniosków w określonej przez Program formie, które następnie rozpatrywane są bezpośrednio przez właściwe Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Nie ma przy tym znaczenia czy wniosek składany jest bezpośrednio do ww. podmiotu, czy też np. za pośrednictwem Miasta.

Na mocy Porozumienia Miasto zobowiązało się do uruchomienia i prowadzenia na jego terenie punktu konsultacyjno-informacyjnego, do którego zakresu działania należą następujące zadania:

udzielanie informacji o Programie osobom zainteresowanym złożeniem wniosku o dofinansowanie;
podejmowanie działań mających na celu zidentyfikowanie budynków, których właściciele mogliby być potencjalnymi wnioskodawcami i przedstawienie im korzyści płynących z wzięcia udziału w Programie;
wsparcie wnioskodawców w zakresie przygotowywania wniosków o dofinansowanie, w tym pod kątem spełnienia wymagań określonych w Programie, z zachowaniem należytej staranności;
zagwarantowanie dostępności dla wnioskodawców przeszkolonego przez WFOŚiGW pracownika lub pracowników Miasta, którzy zapoznali się z dokumentacją programową i znają zasady Programu, którzy będą informować o Programie, a także pomagać przy wypełnianiu wniosków o dofinansowanie (z wyjątkiem wniosków o dofinansowanie składanych za pośrednictwem banków);
zapewnienie stanowiska komputerowego z dostępem do Internetu, obsługiwanego przez ww. pracowników Miasta, spełniającego wymogi bezpieczeństwa informacji i zachowania poufności oraz ochrony danych osobowych, umożliwiającego wnioskodawcy złożenie wniosku o dofinansowanie oraz jego wydruk (z wyjątkiem wniosków o dofinansowanie składanych za pośrednictwem banków);
organizacja spotkań informujących o zasadach Programu dla mieszkańców, w tym minimum dwa spotkania w roku (w sytuacji epidemii dopuszczalne spotkanie online);
wydruk i zapewnienie dostępności, przynajmniej w punkcie konsultacyjno-informacyjnym, materiałów informacyjnych i promocyjnych o Programie - udostępnionych Miastu przez WFOŚiGW w formie elektronicznej lub dostępnych do samodzielnego pobrania na stronie internetowej www.czystepowietrze.gov.pl (opracowanych przez NFOŚiGW oraz Ministerstwo Klimatu i Środowiska);
przekazywanie wnioskodawcom informacji dotyczących Programu, w tym określonych w Programie dopuszczalnych warunkach łączenia dofinansowania przedsięwzięć z innymi programami finansowanymi ze środków publicznych, np. w ramach regionalnych programów operacyjnych oraz z gminnymi programami ograniczenia niskiej emisji (jeżeli Miasto takie realizuje);
przekazywanie wnioskodawcom informacji o możliwości uzyskania dotacji na częściową spłatę kapitału kredytu w ramach Programu i sposobie złożenia wniosku o dofinansowanie za pośrednictwem banków, wraz z udostępnieniem listy banków uczestniczących w Programie;
wizyty u mieszkańców, połączone z oceną obecnego źródła ciepła i potrzebą jego wymiany oraz wstępną analizą stanu budynku pod kątem termomodernizacji, w trakcie wizyt są przedstawiane informacje o Programie, wizyty mogą być realizowane w trakcie kontroli prowadzonych na podstawie art. 379 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska;
rozpowszechnianie informacji o możliwości uzyskania dotacji z Programu poprzez różne kanały dystrybucji, np. na stronie internetowej Miasta, gazetki lokalne, bezpośrednia dystrybucja materiałów informacyjnych i inne;
przeprowadzenie anonimowych ankiet wśród mieszkańców z zakresu ochrony powietrza i programów pomocowych w przypadku wystąpienia z taką prośbą do Miasta oraz przekazania wzoru ankiety przez WFOŚiGW, na zasadach ustalonych przez właściwy WFOŚiGW;
prowadzenie innych działań mających na celu propagowanie Programu (jeżeli Miasto będzie widziało taką potrzebę);
przekazanie do WFOŚiGW wniosków o dofinansowanie, składanych przez wnioskodawców w Mieście, niezwłocznie, lecz nie później niż 5 dni roboczych od złożenia w Mieście;
pomoc wnioskodawcom przy rozliczeniu przyznanego dofinansowania, w tym przy poprawnym wypełnianiu wniosku o płatność oraz kompletowaniu wymaganych załączników;
zamieszczenie oznakowania programu „(…)” na stronie internetowej Miasta poprzez zastosowanie specjalnej zakładki lub banneru na głównym ekranie strony internetowej Miasta, zawierających istotne informacje o Programie, lub przenoszących do tych informacji na dalszych stronach internetowych Miasta. Istotne informacje o Programie obejmują m.in. informacje:

a)o funkcjonowaniu punktu konsultacyjno-informacyjnego,

b)o Programie i korzyściach z udziału w nim z linkowaniem do strony www.czystepowietrze.gov.pl

c)o liczbie złożonych wniosków o dofinansowanie,

d)o liczbie zrealizowanych przedsięwzięć,

e)o sumarycznej kwocie wypłaconych dotacji;

zamieszczenie oznakowania programu „trze” w formie tablicy informacyjnej w widocznym i ogólnodostępnym miejscu na budynku lub przed budynkiem Urzędu Miasta z informacjami:

a)nazwa Programu z ewentualną grafiką Programu,

b)liczba złożonych wniosków o dofinansowanie,

c)sumaryczna kwota wypłaconych dotacji.

Należy przy tym uzupełnić, iż w związku z wykonywaniem ww. zadań Miasto nie pobiera/nie będzie pobierało od osób zgłaszających się do punktu (w szczególności od mieszkańców Miasta) jakichkolwiek opłat związanych z udzieleniem wsparcia przy skorzystaniu z Programu. Ponadto udzielenie wsparcia przez Miasto nie będzie wiązało się ze skonkretyzowaniem zasad współpracy pomiędzy Miastem a osobą zgłaszającą się w jakiejkolwiek umowie. Przedmiotowe wsparcie udzielane jest/będzie bezpośrednio po zgłoszeniu się do punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Jednocześnie w związku z faktem, że wsparcie WFOŚiGW w realizacji Programu generuje po stronie Miasta różnego rodzaju koszty, WFOŚiGW na podstawie Porozumienia zobowiązany jest przekazać Miastu środki na pokrycie tych kosztów, do wysokości nieprzekraczającej kwoty (…) zł rocznie w okresie prowadzenia przez Miasto punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Do przedmiotowych wydatków Miasta należy zaliczyć:

koszty wyposażenia punktu konsultacyjno-informacyjnego (zakup sprzętu komputerowego, w tym sprzętu peryferyjnego czy materiałów biurowych);
koszty związane z kampanią informacyjną - zakup ulotek, rozsyłanie materiałów informacyjnych;
pozostałe koszty związane z prowadzeniem ww. punktu, w tym opłaty za zużyte media.

Wydatki (poza wydatkami osobowymi) są/będą dokumentowane wystawianymi na Miasto fakturami VAT, z podaniem NIP Miasta.

Ponadto ponoszone przez Miasto wydatki są/będą finansowane przez WFOŚiGW również w ten sposób, iż Miasto otrzyma od WFOŚiGW kwotę w wysokości odpowiednio 25 zł, 50 zł, 75 zł lub 150 zł za każdy złożony w ramach Programu wniosek o przyznanie dofinansowania, który zostanie przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Miasta bądź bez pośrednictwa Miasta, ale zawierający zaświadczenie wydane przez Miasto.

Ponoszone przez Miasto koszty na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego, w tym realizację zadań przewidzianych Porozumieniem, podlegają refundacji przez WFOŚiGW w trybie art. 411 ust. 10f pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2556 ze zm., dalej jako: „ustawa Prawo ochrony środowiska”).

Poza refundacją ponoszonych przez Miasto kosztów, do zadań WFOŚiGW należy również:

zapewnienie przeszkolenia pracowników Miasta w zakresie niezbędnym do realizacji zadań oraz zapewnienie szkoleń uzupełniających dla pracowników w przypadku uzasadnionej potrzeby;
informowanie Miasta o każdorazowej zmianie Programu oraz dokumentów z nim związanych;
rozpatrywanie wniosków o dofinansowanie oraz udzielanie dofinansowania wnioskodawcom;
wypłata środków na podstawie złożonych prawidłowo wniosków o płatność, zgodnie z zasadami określonymi w Programie;
udostępnianie Miastu aktualnych danych o wdrażaniu Programu na terenie Miasta w celu umieszczenia ich przez Miasto na tablicy informacyjnej i na stronie internetowej Miasta.

Z powyższego wynika zatem, iż Miasto realizując Porozumienie zawarte z WFOŚiGW występuje wyłącznie w roli pośrednika pomiędzy beneficjami Programu a WFOŚiGW. Innymi słowy Miasto nie zawiera umowy o dofinansowanie, nie dokonuje wypłaty środków na rzecz beneficjentów, jak również nie uczestniczy w procesie wyboru wykonawcy wymiany źródła ciepła na nieruchomości beneficjenta, który to wybór stanowi wyłącznie indywidualną decyzję beneficjenta z zachowaniem warunków Programu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) do zadań własnych Miasta należą w szczególności sprawy dotyczące ochrony środowiska i przyrody oraz zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz. Jednocześnie, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1385 ze zm.), do zadań własnych Miasta w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe należy m.in. planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe na obszarze gminy.

Biorąc pod uwagę wyznaczony przepisami zakres zadań Miasta oraz przedmiot Porozumienia (tj. prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców na potrzeby obsługi Programu mającego na celu poprawę jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych), należy w konsekwencji wskazać, iż realizacja Porozumienia przez Miasto stanowi/będzie stanowiła realizację zadań własnych Miasta w rozumieniu ww. ustaw.

Pytania

1.Czy realizowane przez Miasto czynności stanowią świadczenie opodatkowane VAT i czy wartość środków otrzymywanych przez Miasto od WFOŚiGW na mocy Porozumienia, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego stanowi dla Miasta podstawę opodatkowania VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT?

2.Czy Miastu przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących poniesienie przez Miasto wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Realizowane przez Miasto czynności nie stanowią świadczenia opodatkowanego VAT, a wartość środków otrzymywanych na mocy Porozumienia przez Miasto od WFOŚiGW, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego, nie stanowi dla Miasta podstawy opodatkowania VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

2.Miastu nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących poniesienie przez Miasto wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jeżeli zatem dana czynność ma miejsce w ramach wykonywania zadań nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa i nie ma formy umowy cywilnoprawnej - nie podlega VAT.

Uwzględniając powyższe, dla oceny charakteru w jakim występuje Miasto w przedstawionym stanie faktycznym istotne jest po pierwsze, czy Miasto realizując opisane działania wykonuje powierzone mu zadania własne oraz po drugie co stanowi podstawę wykonywania tych czynności.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, do zadań własnych Miasta powierzonych mu na mocy przepisów odrębnych, należą w szczególności sprawy dotyczące ochrony środowiska i przyrody oraz zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz. Zadania te mogą być przy tym realizowane przez Miasto samodzielnie (np. nadzór na terenami zielonymi oraz usuwaniem drzew i krzewów lub kontrola instalacji zamontowanych u osób fizycznych w zakresie ich oddziaływania na środowisko (emisji spalin), jak również poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju programach o zasięgu ponad lokalnym (np. ogólnopolskim). Przykładem takiego programu może być opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym program „Czyste Powietrze”.

Program stanowi bowiem przedsięwzięcie mające na celu poprawę jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Zatem Miasto przystępując do realizacji założeń Programu - udzielając mieszkańcom Miasta wsparcia w procesie wnioskowania o dofinansowanie na realizację przedsięwzięć objętych Programem (o czym szerzej poniżej) - podejmuje działania nakierowane na ochronę lokalnego środowiska, poprawę jakości powietrza na terenie Miasta oraz ograniczenia zapotrzebowania budynków mieszkalnych na prąd, ciepło czy też gaz.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż opisane w stanie faktycznym czynności podejmowane przez Miasto (uruchomienie i prowadzenie punktu konsultacyjno‑informacyjnego dla mieszkańców) stanowi realizację zadań własnych Miasta, o których mowa w przepisach odrębnych.

Podstawą dla przystąpienia przez Miasto do realizacji założeń Programu jest zawarte z WFOŚiGW porozumienie administracyjne. Porozumienie to określa, w szczególności szereg obowiązków Miasta związanych z wdrażaniem Programu na terenie Miasta poprzez uruchomienie i prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców. Wśród tych obowiązków można wskazać m.in. na bezpośrednie wsparcie mieszkańców w zakresie przygotowywania wniosków o dofinansowanie z Programu oraz organizacje spotkań informujących o zasadach Programu dla mieszkańców, jak również na działania o charakterze promującym Program, tj. m.in. rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych wnioskodawców Programu zachęcających do złożenia wniosku o dofinansowanie, czy też wizyty u mieszkańców, połączone z oceną obecnego źródła ciepła i potrzebą jego wymiany oraz wstępną analizą stanu budynku pod kątem termomodernizacji.

Ponadto w ramach Porozumienia WFOŚiGW zobowiązany jest do zapewnienia refundacji kosztów ponoszonych przez Miasto na realizację ww. zadań na podstawie przedłożonych przez Miasto zestawień poniesionych kosztów, np. zakupu wyposażenia punktu konsultacyjno-informacyjnego prowadzonego przez Miasto. Należy przy tym zwrócić uwagę, że refundacja przez WFOŚiGW ponoszonych przez Miasto kosztów prowadzenia punktu konsultacyjno-informacyjnego realizowana jest w trybie art. 411 ust. 10f pkt 2 lit. b) ustawy Prawo ochrony środowiska, zgodnie z którym Narodowy Fundusz może udostępniać środki finansowe wojewódzkim funduszom (tutaj: WFOŚiGW) z przeznaczeniem na pokrycie kosztów obsługi zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego przy wdrażaniu programów lub przedsięwzięć z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej dla potrzeb geologii.

W tym miejscu należy uzupełnić, iż w ocenie Wnioskodawcy przekazywane mu środki przez WFOŚiGW nie mają charakteru wynagrodzenia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN „wynagrodzenie” oznacza „zapłatę za pracę” lub „odszkodowanie za utratę czegoś”. Z kolei przez pojęcie „zapłata” rozumieć należy, w szczególności „uiszczenie należności za coś” lub „odpłacenie komuś za coś”. W konsekwencji, skoro wypłata środków Miastu przez WFOŚiGW nie stanowi ekwiwalentu za wykonywanie przez Miasto powierzonych mu czynności, zaś opiera się wyłącznie na poniesieniu określonego rodzaju kosztów, nie sposób w tym wypadku mówić o tym, iż wypłacane Miastu środki stanowią wynagrodzenie za podejmowane przez Miasto działania na podstawie Porozumienia.

Z powyższego wynika również zdaniem Wnioskodawcy, iż stosunek prawny pomiędzy Miastem a WFOŚiGW powstaje w oparciu o administracyjnoprawną metodę regulacji, która na dalszy plan spycha cywilnoprawny charakter realizowanych przez Miasto działań. W szczególności zauważyć należy, że sposób ukształtowania współpracy pomiędzy ww. podmiotami, a więc powierzenie wybranych zadań własnych WFOŚiGW do realizacji Miasta, jak również udział w kosztach ich realizacji przez WFOŚiGW, bezsprzecznie nadaje występującemu stosunkowi prawnemu charakteru administracyjnego.

Istotny jest także brak działania Miasta na zasadach konkurencji w obrocie gospodarczym, gdyż realizując opisaną uprzednio działalność, nie ma ono żadnego wpływu na konkurencję szeroko rozumianych usług termomodernizacji oraz elektromodernizacji wykonywanych przez podmioty profesjonalne, na realizacji których oparte są założenia Programu.

W ocenie Wnioskodawcy podejmowane przez Miasto działania mają wręcz charakter odwrotny, nie prowadzoną one do zakłócenia konkurencji, zaś odnoszą skutek pobudzający konkurencję na rynku ww. usług. Powyższe możliwe jest dzięki pozostawieniu beneficjentom Programu swobody wyboru wykonawcy przedsięwzięcia termomodernizacyjnego lub elektromodernizacyjnego na jego nieruchomości.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy podejmowane przez Miasto działania nie stanowią również czynności wykonywanych na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych.

Skoro zatem wykonywanie przez Miasto opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym czynności stanowi realizację zadań własnych Miasta, które nie są przy tym realizowane na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych (czynności te są realizowane w sferze administracyjno-prawnej na podstawie Porozumienia), to w ocenie Wnioskodawcy Miasto wykonując powierzone jemu zadania nie działa w roli podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 6 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższego twierdzenia nie zmienia również okoliczność podejmowania przez Miasto współpracy z mieszkańcami, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego na terenie Miasta.

Udzielane przez Miasto wsparcie w procesie ubiegania się o dofinansowanie w ramach Programu oferowane jest mieszkańcom bezpłatnie (Miasto nie otrzymuje w tym zakresie świadczenia wzajemnego ze strony mieszkańców, jak również nie przysługuje mu uprawnienie do żądania takiego świadczenia) oraz bezwarunkowo. Oznacza to, że oferowane przez Miasto wsparcie dostępne jest dla wszystkich osób zainteresowanych Programem, w tym również bez względu na okoliczność, czy spełniają one warunki do uczestnictwa w Programie, czy też nie. Ponadto udzielając ww. wsparcia Miasto nie zawiera z mieszkańcami jakichkolwiek umów cywilnoprawnych. W tym zakresie udzielenie pomocy przez Miasto następuje wyłącznie na podstawie zgłoszenia mieszkańca zainteresowanego udziałem w Programie.

Należy także zauważyć, iż celem prowadzenia punktu konsultacyjno-informacyjnego przez Miasto jest promocja oraz realizacja Programu na terenie Miasta. Innymi słowy Miasto udzielając wsparcia mieszkańcom w procesie ubiegania się o dofinansowanie, nie dokonuje kwalifikacji mieszkańców do przyznania im dofinansowania, nie zawiera umów z mieszkańcami na udzielenie dofinansowania, jak również ostatecznie nie dokonuje wypłaty dofinansowania na rzecz mieszkańców. Za wskazane powyżej działania jest bowiem odpowiedzialny wyłącznie WFOŚiGW, który wskazanych powyżej kompetencji nie tylko nie przekazał Miastu na mocy Porozumienia, ale również nie może tego zrobić. Powyższe oznacza zatem zdaniem Wnioskodawcy, że Miasto pełni pomiędzy WFOŚiGW a mieszkańcami rolę pośrednika, którego działania nakierowane są wyłącznie na zwiększenie zainteresowania Programem, a tym samym udział większej ilości osób w Programie. Takie założenia wpisują się również w cel zawartego Porozumienia pomiędzy Miastem a WFOŚiGW.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe jednoznacznie nakreśla charakter w jakim występuje Miasto w relacji z mieszkańcami (potencjalnymi beneficjentami Programu), a co za tym idzie potwierdza przedstawione powyżej stanowisko, zgodnie z którym Miasto realizując opisane w stanie faktycznym czynności, działa na zasadach właściwych dla organów władzy publicznej. Działania Miasta można przy tym przykładowo porównać do udzielania bezpłatnej pomocy prawnej w urzędach gmin. Również w tym zakresie dla realizacji świadczenia przez Miasto (udzielenia pomocy prawnej) nie jest istotna zapłata należności, spełnienie określonego rodzaju warunków, czy też zawarcie umowy cywilnoprawnej. Co istotne również pokrycie kosztu tego świadczenia następuję ze środków publicznych.

W konsekwencji, w związku z występowaniem Miasta przy okazji realizacji Porozumienia w charakterze organu władzy publicznej realizującego powierzone mu zadania własne na mocy przepisów odrębnych, należy dojść do wniosku, iż podejmowane przez Miasto działania nie wypełniają dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a co za tym idzie nie mogą być uznane za świadczenia podlegające opodatkowaniu VAT. Powyższe prowadzi również bezpośrednio do konkluzji, iż środki otrzymywane przez Miasto od WFOŚiGW na mocy Porozumienia, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego, nie stanowią dla Miasta podstawy opodatkowania VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Przedstawione przez Miasto stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lipca 2021 r., znak: 0113‑KDIPT1-3.4012.343.2021.2.JM wydanej w analogicznym stanie faktycznym, w której Organ wskazał, iż: „Mając na uwadze powyższe, w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że czynności konsultacyjno-informacyjne realizowane na podstawie porozumienia zawartego z WFOŚiGW wykonywane będą poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie będzie występować w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wykonywanie czynności konsultacyjno-informacyjnych realizowanych na podstawie porozumienia zawartego z WFOŚiGW nie będzie stanowiło czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje wyłącznie przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz
nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak już zostało wskazane powyżej, w przedmiotowej sytuacji Miasto nie występuje w charakterze podatnika VAT oraz nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywało nabywanych towarów i usług do czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, w opinii Miasta nie jest/nie będzie ono uprawnione do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących poniesienie przez Miasto wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców.

Co istotne, również ten pogląd Miasta znajduje aprobatę w interpretacjach indywidualnych wydawanych w analogicznych sprawach. Przykładowo w przytoczonej już powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2021 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.343.2021.2.JM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zaznaczył, że: „W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione bowiem, mimo iż Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jednak - jak wynika z okoliczności sprawy - wydatki poniesione na wsparcie WFOŚiGW poprzez utworzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców Gminy nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją programu. (...)”.

W konsekwencji - zdaniem Miasta - nie przysługuje mu/nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących poniesienie przez Miasto wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Ponadto, zgodnie z art. 411 ust. 10f pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2556 ze zm.):

Narodowy Fundusz może udostępniać środki finansowe wojewódzkim funduszom z przeznaczeniem na:

1) udzielanie pożyczek lub dotacji, a także na dalsze udostępnianie środków zgodnie z ust. 10, na wskazane przez siebie programy i przedsięwzięcia z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz potrzeb geologii;

2) pokrycie kosztów obsługi zadań realizowanych przez:

a) wojewódzkie fundusze, związanych z wdrażaniem programów i przedsięwzięć, o których mowa w pkt 1,

b) jednostki samorządu terytorialnego współpracujące przy wdrażaniu programów i przedsięwzięć, o których mowa w pkt 1, lub tworzeniu warunków do tego wdrażania.

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru, czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Odnośnie otrzymanego dofinansowania należy wskazać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów, czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotne zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Wskazali Państwo, że zawarli z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) (WFOŚiGW) porozumienie (z późniejszymi aneksami) w sprawie określenia zasad promocji oraz realizacji na terenie Miasta programu priorytetowego „Czyste Powietrze” (Program).

W celu ubiegania się o przyznanie dofinansowania w ramach Programu beneficjenci zobowiązani są do składania wniosków w określonej przez Program formie, które następnie rozpatrywane są bezpośrednio przez właściwe Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Nie ma przy tym znaczenia, czy wniosek składany jest bezpośrednio do ww. podmiotu, czy też np. za Państwa pośrednictwem.

Na mocy Porozumienia zobowiązali się Państwo się do uruchomienia i prowadzenia punktu konsultacyjno-informacyjnego.

W związku z wykonywaniem zadań należących do punktu konsultacyjno-informacyjnego nie pobierają/nie będą Państwo pobierać od osób zgłaszających się do punktu (w szczególności od mieszkańców Miasta) jakichkolwiek opłat związanych z udzieleniem wsparcia przy skorzystaniu z Programu. Ponadto udzielenie wsparcia przez Państwa nie będzie wiązało się ze skonkretyzowaniem zasad Państwa współpracy z osobą zgłaszającą się w jakiejkolwiek umowie. Przedmiotowe wsparcie udzielane jest/będzie bezpośrednio po zgłoszeniu się do punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Jednocześnie w związku z faktem, że wsparcie WFOŚiGW w realizacji Programu generuje dla Państwa różnego rodzaju koszty, WFOŚiGW na podstawie Porozumienia zobowiązany jest przekazać Państwu środki na pokrycie tych kosztów, do wysokości nieprzekraczającej kwoty (…) zł rocznie w okresie prowadzenia punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Do Państwa wydatków należy zaliczyć:

koszty wyposażenia punktu konsultacyjno-informacyjnego (zakup sprzętu komputerowego, w tym sprzętu peryferyjnego, czy materiałów biurowych);
koszty związane z kampanią informacyjną - zakup ulotek, rozsyłanie materiałów informacyjnych;
pozostałe koszty związane z prowadzeniem ww. punktu, w tym opłaty za zużyte media.

Wydatki (poza wydatkami osobowymi) są/będą dokumentowane wystawianymi na Państwa fakturami.

Ponadto ponoszone przez Państwa wydatki są/będą finansowane przez WFOŚiGW również w ten sposób, iż Państwo otrzymają od WFOŚiGW kwotę w wysokości odpowiednio (..) zł, (…) zł, (…) zł lub (…) zł za każdy złożony w ramach Programu wniosek o przyznanie dofinansowania, który zostanie przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Państwa bądź bez Państwa pośrednictwa, ale zawierający wydane przez Państwa zaświadczenie.

Ponoszone przez Państwa koszty na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego, w tym realizację zadań przewidzianych Porozumieniem, podlegają refundacji przez WFOŚiGW w trybie art. 411 ust. 10f pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska.

Realizując Porozumienie zawarte z WFOŚiGW występują/będą Państwo występować wyłącznie w roli pośrednika pomiędzy beneficjami Programu a WFOŚiGW. Państwo nie zawierają umowy o dofinansowanie, nie dokonują wypłaty środków na rzecz beneficjentów, jak również nie uczestniczą w procesie wyboru wykonawcy wymiany źródła ciepła na nieruchomości beneficjenta, który to wybór stanowi wyłącznie indywidualną decyzję beneficjenta z zachowaniem warunków Programu.

Realizacja Porozumienia stanowi/będzie stanowiła realizację Państwa zadań własnych.

Mają Państwo wątpliwości, czy realizowane przez Państwa czynności stanowią świadczenia opodatkowane i czy wartość środków otrzymywanych od WFOŚiGW na mocy Porozumienia, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego, stanowi dla Państwa podstawę opodatkowania VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane są w ramach reżimu publicznoprawnego.

Wykonywanie przez Państwa czynności konsultacyjno-informacyjnych realizowanych na podstawie Porozumienia zawartego z WFOŚiGW nie jest/nie będzie realizowane w celu osiągnięcia zysku - za czynności konsultacyjno-informacyjne nie będą Państwo pobierać od mieszkańców żadnych opłat.

W przedmiotowym przypadku nie można stwierdzić cenotwórczego charakteru otrzymanych przez Państwa środków z WFOŚiGW, związanych z obsługą podmiotów zainteresowanych Programem „Czyste Powietrze”. Działania, które prowadzą Państwo w ramach punktu konsultacyjno-informacyjnego mają wpływ na podnoszenie świadomości związanej z ochroną środowiska, a w szczególności z poprawą jakości powietrza oraz zmniejszeniem emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Dofinansowanie, przyznane Państwu w związku z realizacją ww. zadania, nie stanowi dotacji, subwencji lub innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez Państwa, gdyż Państwa działania nie stanowią sprzedaży żadnych towarów ani usług.

Prowadząc punkt konsultacyjno-informacyjny w związku z realizacją Porozumienia nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, zatem w ramach realizacji tych czynności nie można uznać Państwa za podatnika w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Skoro prowadząc w ramach realizacji Porozumienia punkt konsultacyjno-informacyjny nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej to otrzymane dofinansowanie nie stanowi dotacji, subwencji lub innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Oznacza to, że otrzymane dofinansowanie nie ma na celu sfinansowania ceny sprzedaży. Środki finansowe jakie uzyskają Państwo od WFOŚiGW stanowią zwrot kosztów poniesionych przez Państwa na realizację przedmiotowego zadania.

Tym samym, dofinansowanie z WFOŚiGW na realizację ww. zadania, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Państwa działania w ramach uruchomienia i prowadzenia punktu konsultacyjno-informacyjnego nie są wykonywane przez Państwa w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ dotyczą działań publicznych. Środki finansowe otrzymane od WFOŚiGW na prowadzenie przez Państwa ww. punktu konsultacyjno-informacyjnego nie stanowią podstawy opodatkowania.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest także prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wydatki (poza wydatkami osobowymi) są/będą dokumentowane wystawianymi na Państwa fakturami.

Jak wskazano powyżej wykonywanie czynności konsultacyjno-informacyjnych realizowanych na podstawie Porozumienia zawartego z WFOŚiGW nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są/nie będą spełnione, ponieważ wydatki poniesione na wsparcie WFOŚiGW poprzez utworzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego nie mają/nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazanej w art. 86 ust. 1 ustawy), jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, nie przysługuje/nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Porozumienia dotyczącego programu pn. „Czyste Powietrze” poprzez prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Praktyczny leksykon VAT 2023

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.601.2023.1.AM