Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.835.2023.2.KF

Ustalenie obowiązku podatkowego w Polsce.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 16 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 stycznia 2023 r. (wpływ 22 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W styczniu 1999 r. wyjechał Pan do Holandii w celu podjęcia pracy i zamieszkania na terytorium Holandii. 7 stycznia 1999 r. podjął Pan legalną pracę na terytorium Holandii. Następstwem stałego zatrudnienia został Pan zameldowany na pobyt stały od 6 maja 1999 r., wyrobił Pan numer podatkowy i złożył wniosek o mieszkanie komunalne. Po otrzymaniu mieszkania pod adresem (…), uzyskał Pan dokument o zameldowaniu wydany przez biuro meldunkowe miasta, w którym Pan mieszkał.

Na terytorium Holandii, podczas swojego pobytu, opłacał Pan do 30 czerwca 2021 r. czynsz za mieszkanie, ubezpieczenie zdrowotne, wszystkie media: prąd, gaz, wodę, telefon, wywóz śmieci, podatek od zarobków, podatek od wałów przeciwpowodziowych obowiązujący na terytorium Holandii, podatek gruntowy od mieszkania. Podczas pobytu w Holandii zakupił Pan samochód, który został zarejestrowany w Holandii i tam był ubezpieczony i opłacany podatek drogowy. Opłacał Pan również indywidualne ubezpieczenie zdrowotne. Wszystkie zakupy związane z czynnościami życiowymi robił Pan i opłacał na terytorium Holandii.

Pana żona (…) była i jest zameldowana w Polsce, ponieważ podczas pobytu w Holandii zakupili Państwo mieszkanie w (…) i była konieczność meldunku na tym mieszkaniu, ale tylko Pana żony. Pan cały czas do 30 czerwca 2021 r. był zameldowany na terytorium Holandii. Pana żona (…) większość roku podczas Pana pobytu w Holandii przebywała również na terytorium Holandii, ale bez meldunku, bo żeby zostać zameldowaną w Pana mieszkaniu potrzebny był numer podatkowy i dokument potwierdzający status rezydenta, który posiadał tylko Pan.

Na terytorium Polski przeprowadził się Pan w 2021 r. i został Pan zameldowany na pobyt stały. Po przybyciu na terytorium Polski niezwłocznie udał się Pan do działu meldunkowego w Urzędzie w (…) celem załatwienia wszystkich spraw związanych z powrotem na pobyt stały do Polski.

Nadmienia Pan, że za rok 2021 od 1 stycznia do 30 czerwca 2021 r. rozliczył się Pan z podatku dochodowego za okres 6 miesięcy swojej pracy w holenderskim Urzędzie Podatkowym (…). Po podjęciu pracy w Polsce we wrześniu 2021 r. również z tego okresu rozliczył się Pan w Urzędzie Podatkowym w Polsce.

Pana status rodzinny jest następujący: jest Pan razem ze swoją żoną (…). Mają Państwo troje dzieci, które od wielu lat mieszkają osobno ze swoimi partnerami i prowadzą osobne gospodarstwa domowe.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Podczas Pana pobytu w Holandii był Pan tam traktowany jako rezydent podatkowy i podatnik z uwagi na miejsce zamieszkania na terytorium Holandii.

Po powrocie do Polski: Pana stałe miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce; posiada Pan powiązania osobiste i majątkowe tylko na terytorium Polski; Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się tylko na terytorium Polski.

Pytanie

Czy w związku z posiadaniem rezydencji podatkowej i centrum interesów osobistych i czynności życiowych w Holandii, przysługuje Panu ograniczony obowiązek podatkowy w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie ma Pan na terytorium Polski miejsca zamieszkania?

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że przedmiotem Pana wniosku jest ustalenie Pana obowiązku podatkowego w Polsce od momentu Pana wyjazdu do Holandii do momentu powrotu do Polski oraz ustalenie Pana obowiązku podatkowego w Polsce po powrocie do Polski.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w Holandii jak i w Polsce ma Pan ograniczony obowiązek podatkowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 4a ww. ustawy:

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216 poz. 2120 ze zm.)

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem art. 4 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionych informacji wynika, że w styczniu 1999 r. wyjechał Pan z Polski w celu podjęcia pracy i zamieszkania w Holandii. W Holandii otrzymał Pan mieszkanie komunalne, w którym był Pan zameldowany do 30 czerwca 2021 r. W Holandii opłacał Pan czynsz za mieszkanie, wszelkie rachunki za media, jak również podatki obowiązujące w Holandii. W Holandii był Pan traktowany jako rezydent podatkowy i podatnik z uwagi na miejsce zamieszkania na terytorium Holandii. Podczas swojego pobytu w Holandii zakupił Pan samochód, który został zarejestrowany i ubezpieczony w Holandii. Wszelkie zakupy związane z czynnościami życiowymi robił Pan i opłacał na terytorium Holandii. W czasie Pana pobytu w Holandii razem z Panem przez większość roku przebywała również Pana żona (…). W związku z powyższym należy uznać, że po wyjeździe z Polski Pana ośrodek interesów życiowych znajdował się w Holandii.

W trakcie 2021 r. postanowił Pan wrócić na stałe do Polski. W związku z tym, z końcem czerwca zakończył Pan wynajem mieszkania w Holandii. Po powrocie do Polski niezwłocznie udał się Pan do działu meldunkowego celem załatwienia wszystkich spraw związanych z powrotem na pobyt stały do Polski. We wrześniu 2021 r. podjął Pan pracę na terytorium Polski. Po powrocie do Polski: Pana stałe miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce; posiada Pan powiązania osobiste i majątkowe tylko na terytorium Polski; Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się tylko na terytorium Polski.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że w okresie od 1999 r. do 30 czerwca 2021 r. – do momentu powrotu do Polski – nie posiadał Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski. W konsekwencji podlegał Pan w Polsce w tym okresie ograniczonemu obowiązkowi podatkowi, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że dochody osiągnięte w tym czasie w Holandii nie podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast w związku z powrotem na stałe do Polski, przeniósł Pan centrum swoich interesów osobistych i gospodarczych (swój ośrodek życiowy) do Polski, w konsekwencji czego nastąpiła zmiana Pana miejsca zamieszkania. Skutkuje to tym, że po przeniesieniu miejsca zamieszkania do Polski podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że od lipca 2021 r. podlega Pan w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Podsumowując, Pana dochody uzyskane w Holandii w okresie do końca czerwca 2021 r. nie podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast Pana dochody uzyskane od lipca 2021 r. – po powrocie na stałe do Polski – będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych bez względu na miejsce położenia ich źródeł.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W związku z załączeniem do wniosku dokumentów należy zaznaczyć, że Organ wydając interpretację indywidualną opiera się jedynie na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. Nie ma możliwości modyfikowania (uzupełniania, odtwarzania) stanu faktycznego danej sprawy, nie prowadzi również postępowania dowodowego. W rezultacie dołączone do wnioski dokumenty nie podlegały analizie w toku niniejszego postępowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).