Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 17 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.660.2023.1.AS

Brak prawa do odliczenia podatku VAT związanego z realizacją przedsięwzięcia w zakresie budowy infrastruktury technicznej.

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT związanego z realizacją przedsięwzięcia w zakresie budowy infrastruktury technicznej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 8 stycznia 2024 r. (wpływ 15 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina Miejska (…) (dalej „Gmina”, „Wnioskodawca”) zrealizowała przedsięwzięcie pod nazwą (…). Jest ono współfinansowane ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego (EFRR) w ramach (…) na lata 2014-2020 (RPO (…)) na podstawie umowy finansowej nr (…) z (...) października 2022 r.

W ramach realizacji wyżej wymienionego przedsięwzięcia wykonano roboty budowane obejmujące doświetlenie przejścia dla pieszych przy (…) oraz budowę drogi pieszo rowerowej od (…) do (…) na odcinku od (…) do (…) z odgałęzieniem do skrzyżowania ulic (…). W ramach robót wykonano drogę rowerową, chodnik, ścieżki mineralne wraz z oświetleniem i monitoringiem. Wydatki kwalifikowane obejmowały również opracowanie dokumentacji, usługę nadzoru inwestorskiego oraz koszty promocji projektu i transportu zbiorowego. W ramach zadania zlecono również usługę wymiany punktów oświetlenia ulicznego na energooszczędne LED na (…).

Druga część inwestycji obejmowała zakup taboru autobusowego (…) autobusów elektrycznych przeznaczonych dla Zakładu Komunikacji Miejskiej – spółki z 100% udziałem Gminy oraz zakup ładowarki oraz (…) tablic przystankowych stanowiących rozbudowę istniejącego systemu dynamicznej informacji pasażerskiej. Wydatek niekwalifikowany stanowił podatek VAT od części 2 tj.: od zakupu pojazdów, ładowarki oraz tablic przystankowych.

Wyżej wymienione wydatki stanowią, zgodnie z umową o dofinansowanie, koszty kwalifikowane projektu. Wydatki kwalifikowane są częściowo pokryte ze środków własnych 19,01% a częściowo 80,99% ze środków EFRR Unii Europejskiej. Środki EFRR w rozumieniu 12 ust. 2 i ust 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatków od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r. poz. 701) nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, a zatem nie jest możliwe ubieganie się o zwrot podatków i usług w oparciu o przepisy zawarte w Rozporządzeniu.

Projekt wpisuje się i realizuje cele RPO (…) na lata 2014-2020, (...). Realizuje cel tematyczny (...).

Wskaźniki rezultatu: zmniejszenie zużycia energii końcowej w wyniku realizacji projektu – (...)GJ/rok;

Wskaźniki produktu: długość dróg dla rowerów – (…) km; długość wspartej infrastruktury rowerowej – (…) km; liczba zakupionych jednostek taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej – (…) szt.; liczba zakupionych lub zmodernizowanych jednostek taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej – (…) szt.; pojemność taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej – (...) os.; pojemność zakupionego lub zmodernizowanego taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej – (...) os.; szacowany roczny spadek emisji gazów cieplarnianych – (...) t CO2; szacowany spadek emisji gazów cieplarnianych – (...) Mg CO2/rok.

Realizacja celów pozwoli na kompleksową poprawę warunków przemieszczania się szczególnie komunikacją publiczną. Projekt podnosi funkcjonalność i atrakcyjność transportu publicznego oraz wpływa na zrównoważony rozwój i poprawi warunki bytowe mieszkańców. Użytkownikami projektu będą korzystający z transportu publicznego, w tym mieszkańcy (…), pracownicy instytucji publicznych i przedsiębiorstw prywatnych, interesariusze firm i instytucji publicznych, członkowie organizacji pozarządowych i instytucji biznesu, uczestnicy imprez kulturalnych, uczniowie, uczestnicy kursów i szkoleń, sportowcy, turyści.

Przedmiotowy projekt dotyczy budowy publicznej infrastruktury utworzonej w celu zaspokajania potrzeb mieszkańców, nie zalicza się do generujących dochód z tytułu jej użytkowania, w związku z czym wydatek poniesiony na przebudowę infrastruktury objętej projektem nie służy czynnościom opodatkowanym. Gmina zrealizowała również przedmiotowe zadanie w celu realizacji zadań własnych, w tym lokalnego transportu zbiorowego, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, promocji gminy (art. 7 ust. 1, 2, 4, 18 ustawy z dnia z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40).

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Jednocześnie informują Państwo, że Gmina jest czynnym podatnikiem VAT, natomiast faktury są wystawiane w poniższy sposób:

Nabywca: Gmina Miejska (…), ul. (…), (…); NIP: (…);

Odbiorca: Urząd Miasta (…), ul. (…), (…).

Pytanie

Czy w związku z opisaną sytuacją, Gmina ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług zapłaconego przy ponoszonych wydatkach, związanych z realizacją przedsięwzięcia w zakresie budowy infrastruktury technicznej (nie dotyczy części 2 – zakupu taboru autobusowego wraz z ładowarką, zakupem tablic przystankowych (z wyłączeniem montażu tablic przystankowych))?

Państwa stanowisko w sprawie

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570) podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego podatku dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczania podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego, związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz podlegających podatkowi.

Sytuacja taka ma właśnie miejsce w opisanym zdarzeniu, w związku z tym Gminie, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie tej ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy od podatku od towarów i usług, opodatkowaniu, podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, podatkiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności, przy czym w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, natomiast stosowanie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina posiada osobowość prawną, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy zawarty został w cytowanej wyżej ustawie o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1. przedmiotowej ustawy, mówił iż zaspakajanie potrzeb wspólnoty, należy do zadań własnych gminy.

Zadania własne obejmują w szczególności sprawy:

1)ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

2)lokalny transport zbiorowy;

3)gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

4)promocji gminy.

Z przedstawionych zadań wynika, że realizacja projektu pn. (…) w części budowy infrastruktury (z wyłączeniem części 2 – zakup taboru autobusowego, ładowarki i tablic przystankowych) należy do zadań własnych gminy.

Należy tu zauważyć, że ustawa nie wylicza tu szczegółowo zakresu zadań w sprawach: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, lokalnego transportu zbiorowego, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, promocji gminy.

Wybudowana infrastruktura została udostępniona nieodpłatnie. Z opisanego zdarzenia wynika, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczania podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu. Gminie nie przysługuje też prawo do odzyskania tego podatku, gdyż środki otrzymane na realizację projektu nie są środkami, o których mowa w paragrafie 12 ust. 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że według art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 18 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, lokalnego transportu zbiorowego oraz promocji gminy.

Z opisu sprawy wynika, że zrealizowali Państwo przedsięwzięcie, w ramach którego wykonano m.in. roboty budowane obejmujące doświetlenie przejścia dla pieszych oraz budowę drogi pieszo rowerowej. W ramach robót wykonano drogę rowerową, chodnik, ścieżki mineralne wraz z oświetleniem i monitoringiem. Wydatki kwalifikowane obejmowały również opracowanie dokumentacji, usługę nadzoru inwestorskiego oraz koszty promocji projektu i transportu zbiorowego. W ramach zadania zlecono również usługę wymiany punktów oświetlenia ulicznego. Realizacja przedsięwzięcia pozwoli na kompleksową poprawę warunków przemieszczania się szczególnie komunikacją publiczną. Projekt podnosi funkcjonalność i atrakcyjność transportu publicznego oraz wpływa na zrównoważony rozwój i poprawi warunki bytowe mieszkańców. Przedmiotowy projekt dotyczy budowy publicznej infrastruktury utworzonej w celu zaspokajania potrzeb mieszkańców, nie zalicza się do generujących dochód z tytułu jej użytkowania, w związku z czym wydatek poniesiony na przebudowę infrastruktury objętej projektem nie służy czynnościom opodatkowanym. Zrealizowali Państwo przedmiotowe zadanie w celu realizacji zadań własnych. Są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT i to Państwo są wskazani na fakturach jako nabywca.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii braku prawa do odliczenia podatku VAT związanego z realizacją przedsięwzięcia w zakresie budowy infrastruktury technicznej.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie związek taki nie występuje. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, realizacja przedsięwzięcia miała na celu realizację Państwa zadań własnych. Tym samym, nabywając towary i usługi nie dokonywali Państwo ich zakupu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co oznacza, że w tym przypadku nie działają Państwo w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Ponadto – jak Państwo wskazali – projekt dotyczy budowy publicznej infrastruktury utworzonej w celu zaspokajania potrzeb mieszkańców, a w związku z tym nie służy czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

W związku z powyższym warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, gdyż Państwo, realizując przedmiotowe przedsięwzięcie, nie działali w charakterze podatnika VAT, a projekt nie jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, nie przysługuje Państwu – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przedsięwzięciem.

Podsumowując, w związku z opisaną sytuacją nie mają Państwo możliwości odliczenia podatku od towarów i usług zapłaconego przy ponoszonych wydatkach, związanych z realizacją przedsięwzięcia w zakresie budowy infrastruktury technicznej.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00