Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 18 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.444.2023.2.LK

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości oraz wpływ decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego na kwestie opodatkowania podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości oraz wpływu decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego na kwestie opodatkowania podatkiem VAT.

Uzupełnili go Państwo pismem z 4 października 2023 r. (wpływ 11 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. przygotowuje do sprzedaży niezabudowaną nieruchomość o powierzchni ok. 3,00 hektarów wchodzącą w skład B. Nieruchomość ta stanowi jedną działkę geodezyjną i jest położona na obszarze, gdzie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obszar nie jest objęty obowiązkiem sporządzenia tego planu.

Dla nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta w Sądzie Rejonowym w (…) o numerze (…).

W skład nieruchomości wchodzą:

  •  grunty orne: 3,0000 ha, (w tym kl: Rlllb - 0,08 ha, RIVa - 2,23 ha, RIVb - 0,20 ha, RV - 0,49 ha)

Opis nieruchomości: Nieruchomość położona jest na obrzeżach obrębu (…) w odległości około 800 m od granic administracyjnych miasta (…) przy drodze łączącej (…) i (…). Wjazd od strony szosy utrudniony z uwagi na wysoką skarpę. Dogodny dojazd od strony zachodniej gminnymi drogami gruntowymi nr (…) i (…). Teren lekko pagórkowaty, miejscami płaski i suchy; kształt nieruchomości regularny, prostokątny, kultura rolna niska. Teren w całości pokryty lasem brzozowym ok. 20-30 letnim.

Zaświadczenie wydane z upoważnienia Burmistrza (…) z 2 czerwca 2022 r., (…) aktualizowane na 3 lipca 2023 r. stwierdza, że w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (…)-uchwała Rady Miejskiej w (…) Nr (…) z 22 lutego 2005 r. (zm. uchwała Rady Miejskiej w (…) Nr (…) z 27 lutego 2007 r.) działka nr ewid. 1 obręb (…), posiada następujące uwarunkowania i kierunki:

  • grunty rolne żyzne,
  • obszar realizacji zespołów obiektów energetyki wiatrowej wraz ze strefą oddziaływania.

Działka położona jest na obszarze, gdzie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obszar nie jest objęty obowiązkiem sporządzenia tego planu. Gmina (…) nie przystąpiła do sporządzenia planu miejscowego obejmującego wyżej wymienioną działkę. Powyższa działka nie jest objęta miejscowym planem odbudowy i miejscowym planem rewitalizacji.

Gmina (…) uchwałą Nr (…) Rady Miejskiej w (…) z 11 września 2018 r. przystąpiła do sporządzenia Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego gminy (…) którego sporządzenie obejmuje ww. działkę. W projektowanym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka przeznaczona jest na: grunty rolne.

Dla terenu działki nr 1 wydano decyzję Nr (…) z dnia 9 stycznia 2008 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji pod nazwą „(...)” (inwestycja zrealizowana w 2011 r.).

Nie wydano decyzji o warunkach zabudowy na podst. art. 59 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym obowiązującej w dniu wydania niniejszego zaświadczenia (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977).

Gmina (…) na dzień wydania zaświadczenia na ww. działkę nie planuje lokalizacji farmy elektrowni wiatrowych, wież telefonii cyfrowej, oczyszczalni ścieków, dróg.

A. planuje sprzedaż działki niezabudowanej, dla której nie ma zatwierdzonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Dla tej działki została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie sieci wodociągowej, zrealizowana w 2011 r.

W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy działka posiada następujące uwarunkowania i kierunki:

  • grunty rolne żyzne,
  • obszar realizacji zespołów obiektów energetyki wiatrowej wraz ze strefą oddziaływania.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Przedmiotem sprzedaży jest działka nr 1 z obrębu (…), nieruchomość rolna, niezabudowana (gruntu orne 3,0000 ha w tym: kl:Rlllb-0,08 ha, RIVa-2,23ha, RIVb-0,20 ha, RV-0,49ha) wchodzi w skład (...).

Działka nr 1 obr. (…) - nieruchomość rolna przejęta do (...) w 1994, nie użytkowana od ok. 30 lat, w całości zarośnięta młodnikiem brzozowym, nie jest i nie była prowadzona na nieruchomości żadna działalność.

Działka nie była przedmiotem żadnej umowy dzierżawy, najmu, nigdy nie była objęta podatkiem VAT.

Na przedmiotowej nieruchomości nie dokonano żadnych naniesień w gruncie. Sieć wodociągowa została wykonana poza granicami Państwa nieruchomości w pasie drogowym oznaczonym w ewidencji gruntów jako działka nr 2. Sieć stanowi własność Spółki Wodnej należącej do gminy (…). Wykonana sieć wodociągowa stanowi budowlę - zgodnie z art. 3 pkt. 3 Prawa budowlanego.

Pytania

1. Czy sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2. Czy decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego wpływa na wysokość stawki VAT tj. czy działka będzie terenem budowlanym?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem sprzedaż działki gruntu (...) skorzysta w takim przypadku ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwalnia się od VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do powołanych regulacji, samo studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, jak również sama decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie sieci wodociągowej, nie stanowią podstawy do klasyfikacji gruntów jako budowlanych, dla celów ustalenia dla ich dostawy właściwej stawki VAT.

Wskazane w pytaniu grunty nie zostały objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Nie wydano dla nich także decyli o warunkach zabudowy. Grunty te zatem nie stanowią terenów budowlanych w rozumieniu powołanych wyżej przepisów. Stosownie więc do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż tych gruntów skorzysta ze zwolnienia od VAT. 

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwaną dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Z zapisów wyżej cytowanego przepisu wynika, że przez decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu należy rozumieć zarówno decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego, jak i decyzję o warunkach zabudowy.

W świetle art. 2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Przez inwestycję celu publicznego należy rozumieć działania o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), a także krajowym (obejmującym również inwestycje międzynarodowe i ponadregionalne), oraz metropolitalnym (obejmującym obszar metropolitalny) bez względu na status podmiotu podejmującego te działania oraz źródła ich finansowania, stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899).

Stosownie do art. 6 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 344):

Celami publicznymi w rozumieniu ustawy są budowa i utrzymywanie publicznych urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania, oczyszczania i odprowadzania ścieków oraz odzysku i unieszkodliwiania odpadów, w tym ich składowania.

Zgodnie z przepisem art. 50 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku – w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Warunek, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 4, stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 52 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora.

W myśl art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego powinien zawierać określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1:2000, w postaci:

a) elektronicznej – w obowiązującym państwowym systemie odniesień przestrzennych albo

b) papierowej.

Stosownie do art. 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego określa:

1)rodzaj inwestycji;

2)warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie:

a)warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego,

b)ochrony środowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej,

c)obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji,

d)wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich,

e)ochrony obiektów budowlanych na terenach górniczych;

3)linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali, z zastrzeżeniem art. 52 ust. 2 pkt 1.

Dokonana wyżej analiza przepisów jednoznacznie wskazuje, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Jak wynika z okoliczności sprawy planujecie Państwo sprzedać działkę nr 1 wchodzącą w skład (...). Nieruchomość ta stanowi jedną działkę geodezyjną i jest położona na obszarze, gdzie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obszar nie jest objęty obowiązkiem sporządzenia tego planu. Dla działki nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Natomiast dla tej działki została wydana decyzja Nr (…) z dnia 9 stycznia 2008 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegająca na budowie sieci wodociągowej, pod nazwą „(…)”. Nieruchomość rolna przejęta do (...) w 1994 r., nie użytkowana od ok. 30 lat, w całości zarośnięta młodnikiem brzozowym, nie jest i nie była prowadzona na nieruchomości żadna działalność. Na przedmiotowej nieruchomości nie dokonano żadnych naniesień w gruncie. Sieć wodociągowa została wykonana poza granicami Państwa nieruchomości w pasie drogowym oznaczonym w ewidencji gruntów jako działka nr 2.

Państwa wątpliwości dotyczą zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości oraz wpływu decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego na kwestie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży tej działki.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro dla działki została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, która umożliwia jej zabudowanie, to ww. działka spełnia definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy, a więc jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na okoliczność, że wobec działki o nr 1 nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1) towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2) przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z wniosku wynika, że przedmiotowa nieruchomość została przejęta do (...) w 1994 r., działka nigdy nie była objęta podatkiem VAT. Działka nie była użytkowana od ok. 30 lat, nie jest i nie była na niej prowadzona żadna działalność, w tym zwolniona. Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie dostawa ww. działka nie może korzystać również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie będą spełnione warunki wynikające z tego przepisu.

Wobec powyższego sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i 9 ustawy. Natomiast wpływ na kwalifikacje działki jako terenu budowlanego ma wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, bowiem kwalifikacja nieruchomości jako terenu budowlanego ma miejsce wówczas, gdy dla tej nieruchomości wydane są warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, a przez decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu należy rozumieć zarówno decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego, jak i decyzję o warunkach zabudowy.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00