Interpretacja indywidualna z dnia 12 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.439.2023.4.AM

Dotyczy braku opodatkowania sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego.

Uzupełnił Pan wniosek - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 2 października 2023 r. (wpływ 2 października 2023 r.).Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 30 października 2015 r. nabył Pan nieruchomość gruntową, która zgodnie z treścią aktu notarialnego jest niezabudowana, to jest nie znajdują się na niej żadne budynki, budowle, urządzenia lub naniesienia, a także części takowych, w tym jakiekolwiek słupy, ogrodzenia i reklamy.

Nabyta nieruchomość płożona jest w obszarze, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje zabudowę o funkcji mieszkaniowej wielorodzinnej z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi oraz tereny zieleni nieurządzonej. Wymienioną nieruchomość nabył Pan z zamiarem wykorzystania wyłącznie na własne cele mieszkaniowe.

Jako przedsiębiorca prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług (...). W ramach działalności uzyskuje Pan również przychody z posiadanych innych nieruchomości (najem nieruchomości mieszkalnych i niemieszkalnych) oraz w zakresie obrotu nieruchomościami. Jako przedsiębiorca jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a podatek dochodowy opłaca Pan na zasadach przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakup nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie miał wcześniej i nie ma obecnie żadnego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. nie został wprowadzony do ksiąg podatkowych, ewidencji środków trwałych, jak również nie korzystał Pan z odliczenia podatku VAT przy zakupie nieruchomości. Koszty powstałe po nabyciu traktował Pan jako wydatki prywatne, a sama nieruchomość w żadnym stopniu nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Wymieniona nieruchomość pozostaje do dnia dziejszego w stanie niezmienionym od dnia zakupu.

W związku ze zmianą planów życiowych nosi się Pan z zamiarem sprzedaży wymienionej nieruchomości i przeznaczeniem uzyskanych środków na inny własny cel mieszkaniowy.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Zgodnie z treścią aktu notarialnego sprzedaż została przez sprzedającego opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Z racji, że zakupu dokonał Pan do majątku prywatnego z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe nie przywiązywał Pan uwagi do tego, czy sprzedawca wystawił fakturę, czy nie. Nie pamięta Pan, czy sprzedawca wystawił fakturę VAT.

2.Nieruchomość została nabyta w drodze kupna na podstawie aktu notarialnego.

3.Odpowiedź na to pytanie znajduje się w treści wniosku w dziale G: Wymienioną nieruchomość nabył Pan z zamiarem wykorzystania wyłącznie na własne cele mieszkaniowe.

4.Odpowiedź na to pytanie znajduje się w treści wniosku w dziale G: Wymienioną nieruchomość nabył Pan z zamiarem wykorzystania wyłącznie na własne cele mieszkaniowe. Precyzując zaznacza Pan, że przedmiotowa nieruchomość będąc przeznaczona od chwili wejścia w jej posiadanie, przeznaczona jest wyłącznie na własne cele mieszkaniowe. Udostępnianie jej innym osobom/podmiotom nie mieści się w kategorii pojęcia „wyłączny własny cel mieszkaniowy”.

5.Przed sprzedażą wskazanej we wniosku nieruchomości, nie wykonał i nie zamierza Pan wykonać lub w Pana imieniu inne podmioty nie wykonały i nie będą wykonywać jakiekolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości ww. nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży.

6.Ponieważ przedmiotowa nieruchomość została nabyta wyłącznie na własne cele mieszkaniowe zatem była, jest i będzie wykorzystana wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to wprost z informacji jakich udzielił Pan we wniosku w dziale G, oraz w dziale I.

7.Informacje te dotyczą kupna i sprzedaży nieruchomości związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą: jako majątek trwały lub jako przedmiot obrotu. Jak poinformował Pan we wniosku ORD-IN w dziale G w tym zakresie prowadzi Pan działalność gospodarczą jako podatnik podatku dochodowego i podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość prywatna zakupiona w 2015 przeznaczona jest na własny cel mieszkaniowy niezwiązany z działalnością gospodarczą, zatem informacje o które jest Pan proszony nie mają związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości.

8.Informacje te dotyczą kupna i sprzedaży nieruchomości związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą: jako majątek trwały lub jako przedmiot obrotu. Jak poinformował Pan we wniosku ORD-IN w dziale G w tym zakresie prowadzi Pan działalność gospodarczą jako podatnik podatku dochodowego i podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość prywatna zakupiona w 2015 przeznaczona jest na własny cel mieszkaniowy niezwiązany z działalnością gospodarczą, zatem informacje, o które jest Pan proszony nie mają związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości.

9.Nie ma Pan wiedzy o terminie przyszłej sprzedaży. Przyszła sprzedaż w dniu składania wniosku jest wyłącznie zamiarem z terminem wykonania niemożliwym do ustalenia.

Pytanie

Czy w związku z planowaną sprzedażą wymienionej nieruchomości gruntowej niezabudowanej powstanie dla Pana obowiązek podatkowy w zakresie VAT?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Pana stanowisko w sprawie

PIanowana sprzedaż wymienionej nieruchomości gruntowej niezabudowanej, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT. Planowana sprzedaż zostanie dokonana konsekwentnie poza działalnością gospodarczą, ponieważ dotyczy majątku nabytego do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością i nie będzie służyć działalności gospodarczej, a jedynie w dalszym ciągu własnym potrzebom mieszkaniowym. Czynność sprzedaży należeć będzie do zwykłych czynności zarządzania majątkiem prywatnym. Dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie dokona Pan jej jako podatnik VAT, ponieważ ustawa o VAT precyzyjnie określa podatnika jako osobę prawną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustawie o VAT.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług określony w ustawie pokazuje więc, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegająca opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Planowana przez Pana sprzedaż nie ma na celu korzyści zarobkowych, a jedynie umożliwienie realizacji późniejszych własnych celów mieszkaniowych. Powyższe stanowisko znajduje poparcie również w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w polskiej sprawie w wyroku z 15 września 2011 r. (orzeczenie w połączonych sprawach sygn. C-180/10 i C-181/10) uznał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Również sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 1570 ze zm.), zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Art. 2 pkt 6 ustawy:

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Rozstrzygając powyższe zagadnienie należy odnieść się również do przepisów prawa wspólnotowego, przede wszystkim art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.) - zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, zgodnie z którym:

W myśl art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE:

Zatem zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują one sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

Natomiast wykorzystywanie składników majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania i które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy. Zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C‑25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Kwestia opodatkowania sprzedaży działek była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C‑181/10). Wynika z niego, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku TSUE stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W rozumieniu zagadnienia dotyczącego statusu podatnika pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07. NSA stwierdził, że formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wyjaśniono wyżej, w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że 30 października 2015 r. nabył Pan nieruchomość gruntową, niezabudowaną. Wymienioną nieruchomość nabył Pan z zamiarem wykorzystania wyłącznie na własne cele mieszkaniowe. Zakup nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie miał i nie ma żadnego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nieruchomość pozostaje do dnia dziejszego w stanie niezmienionym od dnia zakupu.

Pana wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży nieruchomości zakupionej do majątku prywatnego.

Analiza sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa oraz wyroku TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że planowana sprzedaż nieruchomości z Pana prywatnego majątku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpią przesłanki do uznania Pana w związku z tą transakcją za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie zostanie przez Pana dokonana w ramach działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że nie podejmował Pan takiej aktywności, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Od momentu nabycia nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży nie podejmował Pan czynności, które byłyby porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności, w stosunku do tej nieruchomości).

Z okoliczności sprawy wynika, że jest Pan przesiębiorcą i zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako przedsiębiorca prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług (...). W ramach działalności uzyskuje Pan również przychody z posiadanych innych nieruchomości (najem nieruchomości mieszkalnych i niemieszkalnych) oraz w zakresie obrotu nieruchomościami.

Natomiast nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie została wprowadzona do ksiąg podatkowych, ewidencji środków trwałych, jak również nie korzystał Pan z odliczenia podatku w związku z jej zakupem. Koszty powstałe po nabyciu traktował Pan jako wydatki prywatne, a sama nieruchomość w żadnym stopniu nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej.

Nieruchomość przeznaczoną do sprzedaży nabył Pan z zamiarem wykorzystania wyłącznie na własne cele mieszkaniowe. W związku ze zmianą planów życiowych zamierza Pan sprzedać przedmiotową nieruchomość i przeznaczyć uzyskane środki na inny własny cel mieszkaniowy. Nieruchomość ta pozostaje w stanie niezmienionym od dnia zakupu.

W konsekwencji, planowana przez Pana dostawa nieruchomości w ramach transakcji sprzedaży nie będzie wykraczała poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i nie można jej porównać z działaniami podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Odnośnie sprzedaży ww. nieruchomości będzie Pan działał w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, sprzedaż nieruchomości nabytej do majątku prywatnego będzie dotyczyła przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Do sprzedaży ww. nieruchomości nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 złożonego wniosku), natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).