Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 11 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.471.2023.2.DP

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia dóbr luksusowych zgromadzonych w srebrze i przedmiotach posrebrzanych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 5 września 2023 r. (wpływ 7 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani hobby było zbieranie kolekcjonerskiej biżuterii wykonanej ze srebra oraz srebrnej i posrebrzanej zastawy środka stołu. Od ponad 35 [lat – dopisek organu] tworzyła Pani kolekcję, uzupełniając ją poprzez zakupy od osób prywatnych, na giełdach staroci i aukcjach internetowych. Ze względu na to, że od ponad roku zaprzestała Pani gromadzenia kolekcji, planuje Pani jej sprzedaż pozostawiając jedynie najbardziej ciekawe egzemplarze, w tym ulubioną biżuterię, którą nosi Pani na co dzień. Nie ma Pani pewności co do skutków podatkowych wynikających z wyzbycia się gromadzonej przez lata kolekcji.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W uzasadnieniu wniosku podaje Pani, że:

- Nie ma Pani zarejestrowanej działalności gospodarczej ani Pani jej nie prowadzi. Od marca 1987 r. jest Pani zatrudniona jako pracownik w A.

- Przedmioty, o których mowa we wniosku, tj.: srebrna biżuteria kolekcjonerska oraz srebrna zastawa środka stołu nabywane były przez Panią przez lata ze środków jakie uzyskiwała Pani z wynagrodzenia za pracę. Kolekcja tworzona była od lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku i powiększana w cyklach miesięcznych w miarę posiadanych środków finansowych.

-Zazwyczaj biżuterię i zastawę nabywała Pani na pchlich targach, targach staroci takich jak: (...) itp. Zdarzało się, ale stosunkowo rzadko, że przedmioty, o których mowa we wniosku nabywała Pani na aukcjach internetowych jednak odbywało się to sporadycznie ze względu na konieczność ich dokładnego obejrzenia i sprawdzenia autentyczności sygnatur.

-Wyprzedaż srebrnej biżuterii kolekcjonerskiej oraz srebrnej zastawy środka stołu nastąpi raczej w ramach wielu transakcji. Trudno Pani będzie znaleźć osobę, która zakupi całość gromadzonej przez lata kolekcji.

Kolekcję zamierza Pani prezentować oraz wysprzedać na targach staroci i pchlich targach.

Nie podejmuje Pani żadnych działań marketingowych w celu wyzbycia się kolekcji. Ofertę przedstawiać będzie Pani bezpośrednio zainteresowanym osobom podczas odbywającego się targu.

Nie korzysta Pani z żadnych usług, które wspierałyby sprzedaż kolekcjonerskiej biżuterii i zastawy środka stołu wykonanej ze srebra.

-Zarówno starej biżuterii oraz zastawy środka stołu nie nabywała Pani w celu ich późniejszej odsprzedaży. Nabywanie tych przedmiotów podyktowane były Pani pasją kolekcjonerską. Oprócz biżuterii i zastawy nie kolekcjonuje i nie zamierza Pani kolekcjonować innych przedmiotów ani zajmować się zakupem innych rzeczy albo prawa w celu ich dalszej odsprzedaży.

Pytanie

Czy dochód pozyskany z wyprzedaży kolekcji starej srebrnej biżuterii oraz zastawy środka stołu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, wyprzedaż większej części kolekcji nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ponieważ jest to sprzedaż Pani prywatnego majątku niemająca charakteru inwestycyjnego a działanie w ramach zwykłego zarządzania majątkiem. Wyjaśnia Pani, że sprzedaży nie traktuje jako działalności mającej charakter inwestycyjny ukierunkowany na osiąganie zysku. Od 1987 r. zatrudniona jest Pani w A. w charakterze (...) i praca stanowi Pani stałe źródło dochodu. Kolekcję planuje Pani sprzedawać na giełdach staroci, pchlich targach i aukcjach internetowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Źródło pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) zostało scharakteryzowane w art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej:

oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy to działalność, która ma następujące cechy:

jest działalnością zarobkową;

jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;

jest prowadzona we własnym imieniu.

Działalność „zarobkowa” to działalność, której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Jednocześnie brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk, nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty.

Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.

Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:

„zorganizowany” to będący efektem „organizowania”. „Organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie”, albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);

„ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania. Kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 6 omawianej ustawy:

Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że Pani hobby było zbieranie kolekcjonerskiej biżuterii wykonanej ze srebra oraz srebrnej i posrebrzanej zastawy środka stołu. Od ponad 35 tworzyła Pani kolekcję, uzupełniając ją poprzez zakupy od osób prywatnych, na giełdach staroci i aukcjach internetowych. Ze względu na to, że od ponad roku zaprzestała Pani gromadzenia kolekcji, planuje Pani jej sprzedaż pozostawiając jedynie najbardziej ciekawe egzemplarze, w tym ulubioną biżuterię, którą nosi Pani na co dzień. Przedmioty, o których mowa we wniosku nabywane były przez Panią przez lata ze środków jakie uzyskiwała Pani z wynagrodzenia za pracę. Kolekcja tworzona była od lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku i powiększana w cyklach miesięcznych w miarę posiadanych środków finansowych. Zazwyczaj biżuterię i zastawę nabywała Pani na pchlich targach, targach staroci. Zdarzało się, ale stosunkowo rzadko, że przedmioty, o których mowa we wniosku nabywała Pani na aukcjach internetowych jednak odbywało się to sporadycznie ze względu na konieczność ich dokładnego obejrzenia i sprawdzenia autentyczności sygnatur. Wyprzedaż srebrnej biżuterii kolekcjonerskiej oraz srebrnej zastawy środka stołu nastąpi raczej w ramach wielu transakcji. Kolekcję zamierza Pani prezentować oraz wysprzedać na targach staroci i pchlich targach. Nie podejmuje Pani żadnych działań marketingowych w celu wyzbycia się kolekcji. Ofertę przedstawiać będzie Pani bezpośrednio zainteresowanym osobom podczas odbywającego się targu. Nie korzysta Pani z żadnych usług, które wspierałyby sprzedaż kolekcjonerskiej biżuterii i zastawy środka stołu wykonanej ze srebra. Zarówno starej biżuterii oraz zastawy środka stołu nie nabywała Pani w celu ich późniejszej odsprzedaży. Nabywanie tych przedmiotów podyktowane były Pani pasją kolekcjonerską. Oprócz biżuterii i zastawy nie kolekcjonuje i nie zamierza Pani kolekcjonować innych przedmiotów ani zajmować się zakupem innych rzeczy albo prawa w celu ich dalszej odsprzedaży.

Mając na uwadze obowiązujące regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, a w szczególności informację, że przedmioty, o których mowa we wniosku, były nabywane przez Panią w ramach realizacji „hobby” i nie były powiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz że przedmiotów należących do kolekcji nie nabywała Pani w zamiarze ich dalszej odsprzedaży, stwierdzam, że brak jest podstaw do uznania sukcesywnego zbywania poszczególnych przedmiotów z Pani kolekcji za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu zdarzenia wynika, że zamierza Pani wyprzedać kolekcję, ponieważ już od ponad roku zaprzestała jej gromadzenia. Sposób w jaki zamierza Pani zbyć kolekcjonowane przedmioty, tj.: biżuterię wykonaną ze srebra oraz srebrne i posrebrzane zastawy środka stołu, świadczy o tym, że czynności te będą miały charakter okazjonalny, incydentalny, a nie stały. Cecha stałości nie wynika bowiem z samej liczby zbywanych przedmiotów, ale ciągłego dokonywania określonych czynności. Tymczasem działania Pani wiążą się ze sprzedażą określonej liczby przedmiotów wchodzących w skład kolekcji. Jest to zatem w istocie sprzedaż jednorazowa poszczególnych przedmiotów i wyzbycie się ich z osobistego majątku. Jej przebieg zależy od możliwości sprzedaży kolekcji, a nie jest wynikiem planowego charakteru działań i woli ich realizacji w sposób ciągły. Działania te zakończą się wraz ze zbyciem całej kolekcji lub zadowalającej części.

Wobec tego stwierdzam, że sukcesywne zbywanie poszczególnych przedmiotów z Pani kolekcji, o których mowa we wniosku, należy rozpatrywać w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie rzeczy ruchomych nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu tego artykułu. W konsekwencji kwota uzyskana ze sprzedaży kolekcjonerskiej biżuterii wykonanej ze srebra oraz srebrnej i posrebrzanej zastawy środka stołu, o których mowa we wniosku, w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, że sprzedaż należącej do Pani majątku prywatnego kolekcjonerskiej biżuterii wykonanej ze srebra oraz srebrnej i posrebrzanej zastawy środka stołu wchodzących w skład gromadzonej przez Panią kolekcji, dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie ww. poszczególnych przedmiotów – nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że sprzedaż ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00