Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.306.2023.1.OK

W zakresie ustalenia, czy zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej spełniają definicję z art. 4a pkt 12 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej spełniają definicję z art. 4a pkt 12 ustawy o CIT, co pozwoli Wnioskodawcy na zastosowanie postanowień polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i niepotrącanie podatku od płatności dokonywanych na rzecz Usługodawców.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X. sp. z o.o. (dalej: „Spółka" lub „Wnioskodawca") jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (...), podlegającą opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich uzyskania (art. 3 ust. 1 ustawy o CIT). Jedynym udziałowcem Spółki jest Y , spółka utworzona zgodnie z prawem Wielkiej Brytanii i będąca rezydentem podatkowym w tym kraju.

Spółka jest częścią Grupy Z. (dalej: „Grupa”), globalnego partnera dla podmiotów prywatnych i publicznych w zakresie inżynierii, budownictwa i zarządzania projektami. Grupa Z. dostarcza rozwiązania w zakresie (…), od wstępnego planowania i inwestycji, poprzez rozruch i pełną działalność.

Obecnie Spółka rozwija swoją strukturę i przygotowuje się do planowanej podstawowej działalności w obszarze projektów (…) w Polsce.

Wnioskodawca będzie zaangażowany w długoterminowy projekt budowy (…) w Polsce (dalej: „Projekt"). W zakresie Projektu Spółka będzie korzystać z usług podmiotów powiązanych z USA, gdzie Grupa ma siedzibę (dalej łącznie: „Usługodawcy"). Spółka będzie co miesiąc obciążana za przedmiotowe usługi. Wynagrodzenie za te usługi co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce (art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT).

Usługodawcy są podmiotami transparentnymi podatkowo, tj. sami Usługodawcy nie będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego, ale wszystkie ich dochody będą podlegały opodatkowaniu na bieżąco na poziomie ich bezpośrednich lub pośrednich udziałowców (w każdym przypadku zawsze osób fizycznych).

Rezydencja podatkowa Usługodawców i ich udziałowców zostanie potwierdzona odrębnie dla każdego Usługodawcy za pomocą zbiorczych certyfikatów rezydencji podatkowej wydanych przez właściwy federalny organ podatkowy w USA, wskazujących informacje zwyczajowo przyjęte w danej jurysdykcji na temat rezydencji podatkowej podmiotu (dalej: "Zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej"). Zasadniczo certyfikaty te będą zawierały następujące informacje: (i) wskazanie organu podatkowego uprawnionego do wydawania takich certyfikatów oraz ich podpisy/pieczątki, (ii) nazwę prawną Usługodawców, (iii) imiona i nazwiska poszczególnych udziałowców oraz potwierdzenie ich rezydencji podatkowej w USA, a także (iv) datę wydania i/lub informację, że ww. certyfikaty są ważne przez wskazany rok podatkowy.

Przykładowo dokładne brzmienie certyfikatu rezydencji na 2021 r. jest następujące:

1.W języku angielskim (oryginał): „I certify that the above-named Corporation is a U.S. Corporation that has elected to be treated as a Qualified Subchapter S Subsidiary of a Subchapter S corporation. The Subchapter S Corporation files Form 1120s, U.S. Income Tax Return for an S Corporation, and to the best of our knowledge, each shareholder listed below is a resident of the United States for purposes of U.S. taxation and will remain so throughout the current taxable year. ”

2.W języku polskim (tłumaczenie Wnioskodawcy): "Zaświadcza się, że wskazana wyżej spółka jest spółką amerykańską, która jest traktowana jako Kwalifikowana Spółka Zależna Korporacji S [ang. Qualified Subchapter S Subsidiary of a Subchapter S corporation]. Korporacja S [ang. Subchapter S Corporation] składa formularz 1120s, zeznanie podatkowe w USA dla korporacji S i zgodnie z naszą najlepszą wiedzą [urzędu wydającego certyfikat] każdy wspólnik wymieniony poniżej jest rezydentem Stanów Zjednoczonych dla celów opodatkowania w Stanach Zjednoczonych i pozostanie nim przez cały bieżący rok podatkowy."

Usługodawcy są Kwalifikowanymi Spółkami (...) (ang. Qualified Subchapter S Subsidiary of a Subchapter S corporation). Zgodnie z prawem amerykańskim (US IRC sekcja 1361, wraz z regulacjami powiązanymi zgodnie z 26 CFR § 1.1361-1.) wymagane jest, aby wszyscy udziałowcy spółki o takim statusie byli osobami fizycznymi z rezydencją podatkową w USA w celu uzyskania i utrzymania statusu „S Corporation”. W związku z tym wszystkie dochody uzyskane przez Usługodawców podlegają bieżącemu podatkowi dochodowemu w USA. W związku z tym, co do zasady, zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej będą wskazywać tylko osoby fizyczne z rezydencją podatkową w USA jako udziałowców Usługodawców.

Nie można również wykluczyć, że skład osobowy udziałowców Usługodawców (w tym przypadku: osoby fizyczne z rezydencją podatkową w USA) może ulec zmianie w trakcie roku podatkowego (co do zasady w okresie ważności wydanego zbiorczego certyfikatu rezydencji podatkowej). Niemniej jednak udziałowcy mogą zostać zastąpieni wyłącznie przez innych rezydentów podatkowych USA (Usługodawcy pozostaną w rękach rezydentów podatkowych USA), ponieważ jest to wymóg prawny posiadania statusu „S Corporation”.

Pytanie

Czy Zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej spełniają definicję z art. 4a pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), co pozwoli Wnioskodawcy na zastosowanie postanowień Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8.10.1974 r. (Dz. U. z 1976 r. nr 31, poz. 178; dalej: „umowa polsko-amerykańska”) i niepotrącanie podatku od płatności dokonywanych na rzecz Usługodawców?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy Zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej spełniają definicję ze art. 4a pkt 12 ustawy o CIT, co pozwoli Wnioskodawcy na zastosowanie postanowień polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i niepotrącanie podatku od płatności dokonanych na rzecz Usługodawców.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W świetle art. 26 ust. 1 zdanie 1-2 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W odniesieniu do certyfikatu rezydencji, należy wskazać, że art. 4a pkt 12 ustawy o CIT stanowi, że za certyfikat rezydencji podatkowej uważa się zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika;

Dalej, art. 26 ust. 1i i 1j ustawy o CIT stanowi, że jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania. Ponadto, jeżeli w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, podatnik jest obowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca siedziby dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji.

W zakresie przepisów o certyfikatach rezydencji podatkowej, poza wyżej wymienionymi, ustawa o CIT nie zawiera żadnych innych regulacji dotyczących ważności czy też formy takich dokumentów. Zasadniczo przyjmuje się, że nie ma ustandaryzowanej/jednej formy certyfikatu rezydencji podatkowej, ponieważ każda jurysdykcja stosuje własny wzór i ma własne wymogi formalne dotyczące jego formy i wydania.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o stanowiska przedstawione przez polskie organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, a także doktrynę prawa podatkowego, następujące przesłanki muszą zostać uznane za spełnione, aby dokument stanowił ważny certyfikat rezydencji:

i. certyfikat powinien zostać wydany przez właściwą administrację/organ podatkowy państwa zamieszkania podatnika;

ii. certyfikat powinien wskazywać, że podatnik jest rezydentem do celów podatkowych w konkretnym kraju, w którym ten certyfikat został wydany;

iii. certyfikat powinien potwierdzać, w jakim okresie administracja / organ uznaje podmiot za rezydenta podatkowego kraju (jeśli nie ma takiej informacji, należy uznać potwierdzenie rezydencji podatkowej przez okres jednego roku od momentu wydania certyfikatu).

Po drugie, w przypadku podmiotów transparentnych, w ocenie Spółki należy dodać odpowiednie informacje na temat rezydencji podatkowej w odniesieniu do jej udziałowców. Należy podkreślić, że skutki podatkowe dla takiego podmiotu transparentnego podatkowo powstają na poziomie jego udziałowców, co potwierdza Komentarz do Modelowej Konwencji OECD (który sam w sobie nie stanowi obowiązującego prawa, ale dostarcza użytecznych wskazówek dla interpretacji międzynarodowego prawa podatkowego): „W przypadku gdy państwo nie uwzględnia spółki osobowej do celów podatkowych i traktuje ją jako transparentną podatkowo, opodatkowując wspólników od ich udziału w dochodzie spółki, sama spółka nie podlega opodatkowaniu i w związku z tym nie może być uważana za rezydenta tego państwa. W takim przypadku jednak art. 1 ust. 2 wyjaśnia, że Konwencja będzie miała zastosowanie do dochodu spółki w zakresie, w jakim dochód ten jest traktowany, dla celów opodatkowania przez to państwo, jako dochód partnera, który ma miejsce zamieszkania w tym państwie. Takie samo traktowanie będzie miało zastosowanie do dochodów innych podmiotów lub porozumień, które są traktowane jako transparentne podatkowo zgodnie z prawem podatkowym umawiającego się państwa [...]."

Przenosząc to zdarzenie przyszłe, w ocenie Wnioskodawcy Zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej spełniają wymogi definicji z art. 4a pkt 12 ustawy o CIT (jak wskazano powyżej), w szczególności dlatego, że:

1. są one wydawane przez właściwy organ podatkowy państwa siedziby podatnika (tutaj odpowiedni federalny organ podatkowy USA);

2. wszyscy udziałowcy będą wskazani z imienia i nazwiska, a ich rezydencja podatkowa w USA zostanie potwierdzona (jak przedstawiono w powyższym opisie stanu faktycznego, status S- Corporation Usługodawców wymaga, aby w strukturze ich udziałowców były wyłącznie osoby fizyczne będące rezydentami w USA dla celów podatkowych);

3.data wydania i/lub okres ważności jest wskazany w certyfikacie.

Spółka chciałaby przypomnieć stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego z wyroku z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt II FSK 75/12, w której NSA stwierdził: „Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (jak również ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie wskazują konkretnie, jakie warunki formalne powinien spełniać certyfikat rezydencji. W związku z powyższym należy przyjąć, że może on przybrać w zasadzie dowolną formę pisemną, o ile będzie wystawiony przez właściwy organ podatkowy obcego państwa oraz będzie zawierał w swej treści stwierdzenie o posiadaniu przez dany podmiot siedziby lub miejsca zamieszkania dla celów podatkowych. Podkreślenia wymaga, że certyfikat rezydencji nie stanowi warunku zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lecz jedynie pewien wymóg o charakterze dowodowym mający znaczenie na etapie poboru podatku przez płatnika.”

Należy również zauważyć, że w przypadku podmiotów posiadających wielu udziałowców ubieganie się odrębnie o certyfikaty rezydencji podatkowej przez wszystkich z nich stanowiłoby nieuzasadnione obciążenie administracyjne. Stąd w niektórych krajach - zwłaszcza przy różnych rodzajach transparentności podatkowej, np. w USA - zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej są wykorzystywane do wspólnego potwierdzenia rezydencji podatkowej podmiotu i jego licznych udziałowców, a w konsekwencji uproszczenia całego procesu potwierdzenia rezydencji podatkowej. Zdaniem Wnioskodawcy polskie przepisy podatkowe nie powinny nakładać dodatkowych wymogów i obciążeń administracyjnych na podatników chcących skorzystać z preferencji podatkowych u źródła tylko dlatego, że inne administracje podatkowe stosują pewne uproszczenia w swoich procedurach dotyczących wydawania certyfikatów rezydencji podatkowej.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, organy podatkowe są zobowiązane do uznania różnic w systemach podatkowych oraz uznania i poszanowania decyzji i deklaracji zagranicznych organów podatkowych. Polskie przepisy podatkowe nie zawierają podstaw do kwestionowania certyfikatów rezydencji podatkowej wydanych przez właściwy zagraniczny organ podatkowy ani co do ich treści, ani formy. Podpisanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania było oznaką wzajemnego zrozumienia i współpracy między dwoma krajami i powinno znaleźć odzwierciedlenie również w tym, jak takie postanowienia umów są stosowane w praktyce.

Spółka wskazuje na stanowisko organów podatkowych przedstawione w interpretacji indywidualnej w zakresie elektronicznej formy certyfikatów rezydencji podatkowej (tj. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2022 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.527.2021.2.AK), zgodnie z którym: „Dokumentem urzędowym będzie zatem taki certyfikat rezydencji, który został sporządzony w formie przewidzianej przepisami prawa danego państwa przez powołany do tego organ. Jeżeli zatem zgodnie z prawem danego państwa, istnieje możliwość uzyskania zaświadczenia o miejscu siedziby dla celów podatkowych zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej, obie formy są wydawane przez właściwy organ podatkowy danego państwa i mają status równorzędny w świetle prawa tego państwa, to płatnik będzie upoważniony do uznania takiego certyfikatu rezydencji w którejkolwiek z tych form. Taki certyfikat rezydencji w formie elektronicznej będzie zatem podstawą dla płatnika do zastosowania postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.” Mając na uwadze powyższe, certyfikaty rezydencji podatkowej w zbiorczej formie, które w USA mają status równy certyfikatom rezydencji podatkowej wydawanych wyłącznie na rzecz spółki i odrębnie jej udziałowca, powinny być uznawane dla celów podatku u źródła w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w podobnych sprawach, również w odniesieniu do ustawy o PIT (której brzmienie jest dokładnie takie samo jak ustawy o CIT w zakresie definicji certyfikatu rezydencji), np.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 sierpnia 2021 r., znak 0112- KDIL2-1.4011.561.2021.1.MKA, w której organ podatkowy twierdzi, że: „O formie certyfikatu rezydencji wydawanego przez organ zagranicznej administracji podatkowej decydują przepisy wewnętrzne tego państwa. Jeżeli na podstawie wewnętrznych przepisów danego państwa właściwy organ podatkowy może wydać certyfikat rezydencji, który dotyczy więcej niż jednego podatnika, a z jego treści wynika, że wszystkie wymienione w nim osoby fizyczne mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w tym kraju to polski organ podatkowy powinien zaakceptować taki dokument jako certyfikat rezydencji. Nie ma zatem podstaw w przepisach polskiego prawa podatkowego, pozwalających na uznanie, iż >>zbiorczy<< certyfikat rezydencji nie spełnia wymogów określonych w art. 5a pkt 21 ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych określonych dla tego dokumentu.”
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 lutego 2018 r., znak 0114-KDIP3- 1.4011.447.2017.1.KS, w którym organ podatkowy twierdzi, że: „Należy podkreślić, że o formie certyfikatu rezydencji, który jest wydawany dla podmiotu zagranicznego przez organ podatkowy działający w państwie, w którym dany podmiot posiada miejsce zamieszkania bądź siedzibę, decydują przepisy wewnętrzne tego państwa. W związku z powyższym, jeżeli zgodnie z przepisami wewnętrznymi danego państwa, właściwy organ podatkowy może wydać certyfikat rezydencji podatkowej, który dotyczy więcej niż jednego podatnika, a z jego treści wynika, że wszystkie wymienione w nim podmioty mają miejsce zamieszkania lub siedzibę dla celów podatkowych w tym kraju, lub też wynika, które z tych podmiotów mają miejsce zamieszkania lub siedzibę dla celów podatkowych w tym kraju, to polski organ podatkowy powinien zaakceptować taki dokument jako certyfikat rezydencji. W świetle powyższego należy także zauważyć, że nie ma podstaw w przepisach polskiego prawa podatkowego, pozwalających na uznanie, iż Zbiorowe Certyfikaty Rezydencji nie spełniają wymogów określonych w art. 5a pkt 21 ustawy o PIT określonych dla tego typu dokumentów.”
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 stycznia 2016 r., znak IPPB1/4511-1417/15-2/KS: „Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca pozyskuje Zbiorowy certyfikat rezydencji, potwierdzający rezydencję podatkową Wspólników LLP, którzy posiadają status rezydentów Wielkiej Brytanii. Równocześnie, zdaniem Wnioskodawcy nie ma przeszkód by uznać Zbiorowy certyfikaty rezydencji, jaki uzyskuje Wnioskodawca, za certyfikat rezydencji podatkowej zgodny z rozumieniem tego pojęcia zawartym w przepisach UPDOF.”
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r., znak IPPB3/423-377/07-3/IK, gdzie wskazano m.in., że: „(...) jeżeli Wnioskodawca uzyska certyfikat rezydencji, o którym mowa we wniosku, potwierdzający rezydencję podatkową części udziałowców X Y w USA, będzie uprawniony do zastosowania postanowień (...) umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 11, poz. 12), w takim stopniu, w jakim wspólnicy ci, będący rezydentami podatkowy USA, posiadają prawa do udziału w dochodach tego podmiotu.”

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Zbiorcze certyfikaty rezydencji podatkowej spełniają definicję z art. 4a pkt 12 ustawy o CIT i umożliwiają Wnioskodawcy stosowanie postanowień polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i niepotrącanie podatku od należności wypłacanych na rzecz Usługodawców.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, oraz wyroków sądów administracyjnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określony stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko do nich się odnoszących. Jednocześnie rozstrzygnięcia zawarte w powołanych wyrokach i interpretacjach nie pozostają w sprzeczności ze stanowiskiem zawartym w niniejszej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegow (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.