Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.436.2023.2.MM

Najem lokalu spółce cywilnej przez wspólnika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 5 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 5 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 lipca 2023 r. (wpływ 12 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi odrębną własną działalność gospodarczą – (…) i jest podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca wraz z wspólnikiem podpisali (…) umowę spółki cywilnej – (…), która nie jest podatnikiem podatku VAT z uwagi na świadczenie usług w zakresie opieki medycznej (art. 43 ust.1 pkt 18 ustawy o VAT). Struktura udziałów: 98% – Wnioskodawca, 2% – wspólnik.

Przedmiotowa Spółka cywilna prowadzi działalność w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych zapewniająca opiekę pielęgniarską (PKD 87.10.Z, 87.30.Z). Wnioskodawca w ramach swojej odrębnej działalności zajmuje się drogowym przewozem towarów w transporcie międzynarodowym i krajowym (PKD 49.41.Z) oraz wynajmem długoterminowym w posiadanych pokojach hotelowych i krótkoterminowym (…) (PKD 68.20.Z, 55.20.Z).

Wnioskodawca wynajmuje również Spółce cywilnej (…) lokal o powierzchni (…), który jest umieszczony w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Jego jednoosobowej działalności gospodarczej i stanowi Jego odrębną własność. Spółka cywilna korzysta odpłatnie z tego lokalu na potrzeby własnej działalności, na podstawie umowy najmu (…) zawartej między Spółką (wspólnikami) a wspólnikiem – Wnioskodawcą, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie odpłatnego najmu lokalu będącego Jego własnością.

Wnioskodawca z tytułu najmu lokalu Spółce cywilnej wystawia fakturę VAT na ustaloną kwotę. Wysokość czynszu, który płaci Spółka cywilna Wnioskodawcy, została skalkulowana według cen rynkowych w oparciu o indywidualne negocjacje.

W ocenie Wnioskodawcy wysokość czynszu jest odpowiednikiem rynkowych stawek czynszu płaconych za najem tego samego rodzaju nieruchomości, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz miejsca najmu.

Z tytułu uzyskiwanych dochodów Wnioskodawca wybrał od 2022 roku następującą metodę opodatkowania: w indywidualnej działalności gospodarczej – podatek liniowy, w Spółce cywilnej rozlicza się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Należy podkreślić, że w latach 2018-2021 w Spółce cywilnej wspólnicy rozliczali dochody uzyskiwane ze Spółki na zasadach ogólnych – podatek liniowy.

Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki cywilnej, rozliczał koszt najmu lokalu jako koszt niepodatkowy uzyskania przychodów w części, w jakiej ma udział w zyskach Spółki, tj. 98% zgodnie z art. 23 ust. 1.

Natomiast przychód z wynajmu lokalu opodatkowywał na zasadach ogólnych – podatkiem liniowym 19% (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy oraz najmu lokalu na rzecz Spółki cywilnej).

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym środki uzyskane z umowy najmu lokalu od Spółki cywilnej przez Wnioskodawcę, w ramach Jego odrębnej działalności gospodarczej, są dla Niego w całości przychodem podatkowym, czy jedynie w 2% zgodnie ze strukturą udziałów w Spółce Cywilnej?

2.Czy Wnioskodawca, w związku z wyłączaniem kosztów zgodnie z strukturą udziałów 98% – w takiej części nie stanowiły dla Niego kosztu podatkowego, rozliczając się na zasadach ogólnych – podatek liniowy 19% w latach 2018-2021, powinien również wyłączać z przychodu podatkowego zgodnie ze strukturą udziałów w spółce cywilnej 98% środki (przychód) uzyskane z tytułu najmu lokalu dla spółki cywilnej (…)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – Wnioskodawca, w ramach swojej odrębnej działalności gospodarczej, rozpoznaje przychód podatkowy jedynie w 2% zgodnie ze strukturą udziałów w Spółce Cywilnej.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – kwestii powstania przychodu podatkowego w związku ze świadczeniem na rzecz Spółki cywilnej usług odpłatnego najmu, jak i sprzedaży towarów handlowych w ramach odrębnej działalności gospodarczej, stwierdzić należy, że skoro wydatki w części przypadającej na Wnioskodawcę (wspólnika Spółki cywilnej) nie stanowią dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów, to analogiczne jak w przypadku kosztów uzyskania przychodów, świadczenie „samemu sobie” w tej części nie może skutkować powstaniem przychodu podatkowego. Zatem, w tej części Wnioskodawca nie powinien rozpatrywać przychodu podatkowego. Natomiast należności z ww. tytułu najmu oraz sprzedaży towarów od Spółki cywilnej tylko w części, jaka przypada od drugiego wspólnika Spółki cywilnej (czyli w 2%), będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychód podatkowy w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku udzielił Pan wyjaśnień dotyczących następujących wątpliwości:

Jednoznaczne wskazanie, czy przedmiotem Pana wniosku jest kwestia powstania przychodu w związku z wynajmem przez Pana w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej lokalu na rzecz spółki cywilnej, w której jest Pan wspólnikiem, czy także w związku ze sprzedażą przez Pana towarów na rzecz tej spółki?

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia powstania przychodu w związku z wynajmem lokalu w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej na rzecz spółki cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Jednoznaczne wskazanie formy opodatkowania prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w latach 2018-2021?

Forma opodatkowania w spółce cywilnej i w jednoosobowej działalności gospodarczej w latach 2018-2021: podatek liniowy 19% (art. 30c pkt 1 uopdof).

Wyjaśnienie, jak należy rozumieć stwierdzenie zawarte przez Pana w opisie sprawy, że „(…) przychód z wynajmu lokalu opodatkowywał na zasadach ogólnych – podatkiem liniowym 19 % (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy oraz najmu lokalu na rzecz Spółki cywilnej)”?

Przychód z wynajmu lokalu (art. 10 ust. 1 pkt 6 uopdof) opodatkowywany był podatkiem liniowym 19% (art. 30c pkt 1 uopdof).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pana odrębną, własną działalność gospodarczą i jednocześnie jest Pan wspólnikiem spółki cywilnej (dalej: Spółka), w której ma Pan 98% udziałów, a Pana wspólnik – 2% udziałów. Wynajmuje Pan Spółce lokal, który jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Pana działalności gospodarczej i stanowi Pana własność. Spółka korzysta odpłatnie z tego lokalu na potrzeby własnej działalności na podstawie umowy najmu zawartej między Spółką (wspólnikami) a Panem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie odpłatnego najmu tego lokalu.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zasady działania spółek cywilnych regulują natomiast przepisy art. 860-875 Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 860 § 1 ustawy – Kodeks cywilny:

Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

W myśl art. 861 § 1 ustawy – Kodeks cywilny:

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

Jak stanowi art. 861 § 2 ustawy – Kodeks cywilny:

Domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość.

Ponadto w myśl art. 862 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Jeżeli rzeczy mają być wniesione tylko do używania, stosuje się odpowiednio w powyższym zakresie przepisy o najmie.

Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydania wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny.

Zgodnie z art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego:

Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, własność ta z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Z tych przepisów wynika, że umowa spółki cywilnej jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej, a nie spółka.

Stosownie do art. 867 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach.

Zgodnie z art. 867 § 2 Kodeksu cywilnego:

Ustalony w umowie stosunek udziału wspólnika w zyskach odnosi się w razie wątpliwości także do udziału w stratach.

W myśl art. 868 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

Wspólnik może żądać podziału i wypłaty zysków dopiero po rozwiązaniu spółki.

Jednakże gdy spółka została zawarta na czas dłuższy, wspólnicy mogą żądać podziału i wypłaty zysków z końcem każdego roku obrachunkowego.

W przeciwieństwie do spółek osobowych prawa handlowego, spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawa i stanowi wyłącznie stosunek zobowiązaniowy między wspólnikami będącymi stronami umowy spółki cywilnej. Wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony w umowie spółki. Z uwagi na to, że spółka cywilna nie jest podmiotem prawa, nie przysługuje jej w związku z tym również zdolność do czynności prawnych, zdolność sądowa ani procesowa.

Spółka cywilna nie jest także przedsiębiorcą w rozumieniu art. 431 Kodeksu cywilnego oraz art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.), „przedsiębiorcami” w myśl tej ustawy są bowiem wspólnicy tej spółki.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W przypadku wspólników spółki cywilnej dochód opodatkowuje się więc odrębnie u każdego ze wspólników w stosunku do jego udziału w zyskach określonego w umowie. Każdy wspólnik indywidualnie jest więc opodatkowany podatkiem dochodowym. Te zasady opodatkowania stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania czy podatku. O ile zatem przepis ustawy nie stanowi inaczej, przy obliczaniu dochodu osoby fizycznej z udziału w takiej spółce należy przyporządkować przychody, koszty uzyskania przychodów, ulgi, zwolnienia itd. wspólnikom, a nie spółce.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów jest:

·pozarolnicza działalność gospodarcza,

·najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z tego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

-wydatek został poniesiony przez podatnika,

-jest definitywny, a więc bezzwrotny,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd stwierdzam, że w przypadku, gdy Pan jako jeden ze wspólników Spółki wynajmuje nieruchomość (lokal) Spółce, w której jest wspólnikiem, to wydatki w części przypadającej na Pana jako wspólnika wynajmującego tę nieruchomość nie stanowią dla Pana kosztów uzyskania przychodów. Uiszczenie czynszu najmu w tej części stanowi świadczenie wspólnika Spółki na rzecz „samego siebie”.

Natomiast w odniesieniu do kwestii powstania przychodu podatkowego w związku ze świadczeniem na rzecz Spółki usług odpłatnego najmu w ramach Pana odrębnej działalności gospodarczej stwierdzam, że skoro wydatki w części przypadającej na Pana (wspólnika Spółki) nie stanowią dla Pana kosztów uzyskania przychodów, to analogiczne – jak w przypadku kosztów uzyskania przychodów – świadczenie „samemu sobie” w tej części nie może skutkować powstaniem przychodu podatkowego.

Dlatego też u Pana, jako wynajmującego, nie powstanie przychód podatkowy w związku ze świadczeniem na rzecz Spółki usług odpłatnego najmu.

Natomiast należności z tytułu najmu od Spółki w części, jaka przypada na drugiego wspólnika Spółki, będą stanowiły dla Pana przychód podlegający opodatkowaniu w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazuję – w odniesieniu do informacji zawartej w Pana sprawie, że z tytułu uzyskiwanych dochodów od 2022 roku w Spółce rozlicza się Pan na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – na art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.), zgodnie z którym:

Podatek zryczałtowany, o którym mowa w ust. 1, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Reasumując – w opisanym stanie faktycznym środki uzyskane przez Pana na podstawie umowy najmu lokalu od Spółki w ramach Pana odrębnej działalności gospodarczej są dla Pana przychodem podatkowym w 2% zgodnie ze strukturą udziałów w Spółce.

W związku z wyłączaniem w latach 2018-2021 kosztów podatkowych zgodnie ze strukturą udziałów w Spółce (w wysokości 98%), powinien Pan – rozliczając się w tym okresie podatkiem liniowym – wyłączyć z przychodów podatkowych, zgodnie ze strukturą udziałów w Spółce, 98% przychodów uzyskanych z tytułu najmu lokalu Spółce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00